Chapter 1

18 1 0
                                    

Day 1

Nagising ako sa puting kwarto. Anong ginagawa ko rito? Asan ako?.

Ang daming tanong ng utak ko pero sa bawat pagiisip ko lalo lang sumasakit ang ulo ko.

"Shit! Ang sakittttt!!." sigaw ko ng hindi kona talaga kaya habang nakahawak ang isa kong kamay sa aking ulo.

"Gising napo pala kayo, Madame." sabi ng isang matipunong lalaki na nasa harap ko kausap ang isang doktor.

Madame? bakit madame? hindi ko maalalang tinatawag nila akong madame? Sino ba siya? Sino ako? Maski yata sarili ko hindi kona matandaan.

"Sino ako? Sino ka? Bakit ako nandito? Bakit madame ang tawag mo sa akin?" tanong ko sa lalaking estranghero.

"Tama nga ang sinabi ng doktor mawawalan ka nga ng ala-ala. Ako si Jaxson Plata body guard niyo po ma'am."

"Hindi ko matandaang may body guard ako. Bakit ako maniniwala sayo? Pati nga sarili ko hindi ko kilala."

"Kayo po si Ariella Black ang nawawalang anak ng mga BLACK FAMILY. Naaksidente po kayo. Tumilapon po ang sinasakyan niyo dahil nabangga ng isang malaking truck."

Ng dahil sa sinabi niya lalong sumakit ang ulo ko pero kailangan kong malaman ang lahat.

"Bakit kita pagkakatiwalaan."

"Dahil ako lang naman ang kailangan mong pagkatiwalaan."

Anong ibig niyang sabihin sa siya lang ang kailangan kong pagkatiwalaan?

"Fuck!"

"Magpahinga na po muna kayo Ma'am dahil bukas na bukas ay makakauwi narin kayo sa iyong pamilya."

-----------Day 2-------------

"Ang saya saya ko. Yehey makikita kona sila. Totoo poba yun? Salamat po." tuwang tuwa ako ng may nagbalita sa akin.

"Sa wakas makikita kona sila" bulong ko sa hangin ng may ngiti ang mga labi.

"Hindi kana talaga makapaghintay noh? Sa tingin moba ikaw ang hinahanap nila? Wag kang ambisyosa!" sigaw ng babaeng hindi ko maalala kung sino ito kahit boses ay hindi ko maalala.

"Hindi mo sila makikita! Ilang beses na kitang nilayo sa kanila! Kaya ngayon kailangan monang mawalaaaaaaaa!" sigaw yun ng isang babae baliw. Oo baliw na siya.

Napabalikwas ako ng tayo. Panaginip? Oo panaginip lang ang lahat. Buti naman kung ganoon.

"Gising napo pala kayo? Tara breakfast po Ma'am"

"Pwede bang Ariella nalang ang itawag mo sa akin masyadong formal ang isang Ma'am."

"Pero po-"

"Walang pero pero ok lang sa akin kahit Ariella nalang Ok?" hindi kona pinatapos ang kanyang sasabihin.

"Ikaw bahala Miss Ariella"

"Ano nga palang kinakain mo? Anong oras tayo aalis rito?"

"Pwede naman po tayong umalis ngayon at nabayaran ko narin ang mga bills mo rito"

"Maliligo lang ako. Katapos ko ron ay aalis na tayo maliwanag?"

"Pero magaling napo ba kayo?"

"Maga-aya ba ako kung hindi? Bakit kopa pahihirapan ang sarili ko diba?"

At hindi kona pinakinggan ang sasabihin niya tulo tuloy na akong pumasok sa banyo nitong kwarto ko. Nabigla nalang ako ng may damit ng nakasabit roon.

Meanwhile

Nasa kotse kami ngayon at nagda-drive thru. Oo nga pala hindi pa ako kumakain. Hehehe. Kabigay ng pagkain ay umalis agad kami.

"Maraming salamat pala Jaxson"

"Walang anuman po"

At dumiretso na kami sa Airport.

"Matulog po muna kayo Miss Ariella malamang bukas papo ata tayo makakarating."

To be continued~~~~

Blinded LoveWhere stories live. Discover now