1

7 2 0
                                    

Ahh yinemii. Yine geç kaldım okula. Şimdi otobüsüde kaçırdım napıcam şimdi ben. Nasılda talihsiz bir kızım ben. Neden şu lanet olası alarm çalmıyor. Şimdi yürüyerek git be Ludmila.
Ben okula varıncaya kadar 1ci ders bitmişdi. Arkadaşlarım ögretmenin çok kızdıgını söylediler. Hep benim şu uyku sevdam yüzünden oluyor her şey. Ders bitti eve dönüyordum. Yolu geçerken hafif kazaya ugradım. Dikkatsizligim yüzünden. Birazcık bacağım ağrımıştı. Arabanın sahibi arabadan indi. Ve bana iyimisin? Dedi:

Ben: Biraz yavaş olsana yolu geçtiğimi görüyorsun. Doğru dürüst kullan şu arabanı.

O: Pardon hanımefendi bilmeden oldu. Ağrınız falan varsa doktora götüreyim sizi.

Ben: Gerek yok iyiyim. Dikkatli kullan şu arabanı.
Dedim ve yoluma devam ettim. Ben genelde hiç bir erkeği beyenmem. Amma şu çocuk fena değildi. Aman ne konuşuyorum ben yine salak salak düşünceler işte.
Eve geldim üstümü değiştirdim yemek falan yedim sonra birazcık uyudum. Ve uykumda o çocuğu gördüm. Tamda bana sevgisini itiraf etdiği anda uykudan uyandım. Bu ne salakca bir uyku dedim. Ludmila unutma sen hiç bir erkegi sevmiyorsun. Sıradan bir çocuk işte o. Neden kafanı takıyorsun. Kendi kendime konuşuyordum
Acaba çokmu agır cevap verdim? Suç bendeydi ben dikkat etmedim ve yolu gecerken kafam dagınıktı. Çocukta aslında hiç bir suç yok. Amma yinede çok nazik bir erkekti.
Ertesi gün yine uykutan gec uyandım ve yine okula geçikiyordum. Koşarak gidiyordum ve birde korna sesi duydum baktımki aynı çocuk. Bana haydi atla götüreyim seni. Ben hayır ben kendim gide bilirim. O hadi inkar etme böyle gidersen gecikiceksin. Ben arabaya bindim.
O: ee adın ne?
Ben: Ludmila peki sen?
O : bende Thomas kısaca Tom diye bilrsin
Thomas iyi birine benziyordu. Ve ben onunla neden kötü konuştum bilmiyorum. Her yerde aklıma o geliyordu. 2defa gördüm sonra göremedim onu hep okula giderken gözüm onu arıyordu yolda. Sonra kendi kendime kızm sen malmısn o çocuk seni napsın ki neden kendi kendime konuştuğumuda anlamıyordum. Farkında değilim amma ben galiba Thomasdan hoşlanmaya başladım. Ve bir daha onu görmeği umut ettim.
  Bir gün arkadaşlarımla buluşmağa gidiyordum. Her dışarı çıktıkca Thoması görmek hayali ile çıkıyordum. Otobüse bindim. Baya traffik vardı. Ben şöfer amcaya neden bu kadar traffik olduğunu sordum
Şöfer amca irelide kaza yapmış araba var dedi. Dışarıya baktım. Budaa ne?? Bu araba Thomasın arabasıydı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 06, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ludmila & ThomasHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin