LOSERS JJK SADECE BENİM

2.BÖLÜM

........OKUMA SAATİNİZ

............yanaklarımdan hiç durmayacakmış gibi akan gözyaşlarımı tekrardan sildim ama ben her ne kadar gözyaşlarmı silsemde yanaklarıma yenileri ekleniyordu

Evet yıllar önce yaşadığım olayların hiç biri iç açıcı değil özelliklede bir yıl öncesine kadar bu son yılımda her ne kadar çabalasamda kafamdan çıkarmıştım ama nafile yine karşıma çıkmıştı

Yine hayatın bana sırtını döndüğünü ve kimsesiz bırakacağı manasına geliyordu ben o adam yüzünden beş ay boyunca akıl hastanesinde yattım

FLAŞH BECH:

Yine her sabahki gibi tavanla bakışıyordum gözümü açtığım gibi tavanla bakışmayı rutin haline getirmiştim ahh olamaz yine geldi gözlerimi sıkıca yumdum tabi elimde yumruk halini almıştı sonra yanağımdan süzülen bir sıvı hissettim ve bir acı acı gitgide ikiye katlanmıştı sonra o konuştu yıllardır kendisine deli gibi aşık olduğum adam ama şimdi ölesiye nefret ediyorum herkez bana deliymişim muamelesi yapıyor
Jk : ahh ne oldu eun Korktunmu yoksa ama dur sana ne demiştim hatırlatayım
Kulağıma doğru yaklaştı ve konuşmaya başladı
Jk : asla ama asla seni öldürmek gibi bir hataya düşmem ilk önce acı ile kıvrandığını görmem lazım çünkü bu bana hayatta sunulmuş en zevkli şey
Sonra benden biraz daha uzaklaşıp konuşmaya devam etti
Jk : aç gözlerini
Aç demesi kolay ama çok fazla korkuyorum çünkü bu aşağılık herif her şeyi yapardı ama yapsa ne olurduki zaten insanların gözünde yaşayan bir gibi gözüksemde yıllar önce yaşayan bir ölü ye dönmüştüm
Jk : AÇ ŞU LANET GÖZLERİNİ
Gözyaşlarımı bu sefer tutamıyordum resmen onlar bile firar edip kurtuluyor du ama Oysaki benim acım yeni başlıyordu saçımı tutup kaldırması ile ağzımdan bir inilti firar etti
Jk : SANA AÇ DEDİĞİMDE açıcaktın eun ...
Sesini sonlara doğru kulağıma eğilerek söylemişti
Jk : ne o dilinimi yuttun ne kadar aciz ve acınası bir durum değilmi sadece beni gören tek kişi sensin niye insanlar sana inanmıyorki eun ama farkında isen ailen bile senden SIKILDI son cümleyi bastıra bastıra söylemişti
Daha fazla dayamayacağımı anladığımda onu ittim ve hastalar için olan acil düğmesine bastım
Jk : KAHRETSİN bu burada bitmedi eun merak etme şuan Kurtulmuş olabilirsin ama unutmaki ben heryerdeyim
Dedi ve gitti içeriye hemşireler ve doktorlar girdi
D : ne oldu eun yoksa yinemi geldi bıkkın bir şekilde konuşunca göz devirmek istedim ama şuan onlar burada olmazsa başıma ne gelirdi bilemem
D : yaz bakayım acilen tedavi görmesi gereken bir şizofren
Hemşireye yazdırdığı şey ile dona kaldım evet hı o haklıydı kimse bana inanmıyor

FLAŞH BECK AND:

Off yine aynı şeyler olucak eminim çünkü en son busandan buraya kaçtığımda hiçte iç açıcı şeyler olmamıştı Off ayaklarımı yere vurmaya başladım taki biri ayaklarımı tutana kadar

Başımı kaldırdığımda bunun momo nun olduğunu gördüm
Momo : eun bebeğim iyimisin sabahtır seni dürtüp çağırıyoruz
Dahyun : vay unni eun eve geldi sonunda

Derin bir nefes alıp verdim
Mina : Minji hanuel abla larda kalıcak bugün
Konuşarak odaya giren mina kaydı bir kaç saniyeliğine gözlerim sonra yine derin bir nefes alıp verdim

Momo : aişş yeter eun içimi şişirdin belliki sen anlatmayacaksın tamam o zaman dahyun ne oldu orada neden Biz geldiğimizde ikimizde yoktunuz ve ayrıca insanlar zaten Salak tı dahada salaklaşmış tezgahı izliyorlardı bir an film çevirdiğimizi sandım

Kaş göz yaparak dahyun a sus dedim taki kafama bir şaplak yiyene kadar
Momo : bana bak eun o gözlerinle kızı tehdit etmeyi bırak vallahi oyarım