De reis begon voor mij 1 jaar geleden.
Ik had mijn ouders verloren toen ik 7 was.
We waren in ons zs. (een vliegend voertuig voor je te verplaatsen.)
We zagen de tegenligger niet op tijd,en ineens werd alles zwart.
Toen ik weer bij kwam lag ik in het ziekenhuis aan de monitor.
Toen er een arts bij mij kwam kreeg ik te horen dat mijn ouders dood waren.
Het was een zware klap voor mij,want ik had voor de rest geen andere familie
Meer.
Ik stond er dus alleen voor.
Na dat ik ontslagen werd uit het ziekenhuis begon mijn nieuw leven.
In het begin was het moeilijk,ik had veel honger en dorst.
En kon nergens voedsel vinden.
Toen ik bijna helemaal verhongert was besloot ik het anders aan te pakken.
Ik was op een dag op de markt aan het wandelen (eigenlijk slenterend want ik was zo verzwakt) en zag dat de man van het brood kraam even weg was,en het brood lag daar nog.
Ik ging er naar toe,versnelde mijn pas en pakte het brood.
Sindsdien leefde ik van stelen.
Tot dat ik een jaar geleden iets vond.
Het was een kaartje en er stonden 8 cijfers op.
En in grote letters stond er op "spacetech Lotto".
Toen dacht ik het mee te nemen, je weet maar nooit.
Toen ik langs de markt liep hoorde ik bij zo een van die kraampjes waar ze zo van die brol verkopen waar je niks mee bent.
Het verbaast mij dat die mensen geld verdienden.
Maar dus ik liep langs dat kraampje en hoorde dat de radio aanstond.
Eigenlijk intresserde het me niet tot ik hoorde "en dan nu de uitslag van de spacetech lotto".
Ik dacht direct terug aan dat kaartje dat ik daarstraks vond.
Ik pakte het en luisterde heel aandachtig naar de cijfers.
Op mijn kaartje stond "70494927".
En op de radio zijde ze "7" "0" "4" "9" "4" "9" "2" "8".
"Verdomme" zij ik toen "ik had bijna gewonnen alleen dat ene cijfertje".
Toen hoorde ik terug via de radio dat er iets fout was gegaan.
Ik wachtte geduldig.
Het leek wel een half jaar te duren maar toen gebeurde het.
"Het laatste cijfer moest geen 8 zijn maar een...........................................7".
Whoehoe riep ik zo luit dat de hele markt mij kon horen.
Ik wist eigenlijk niet wat ik had gewonnen maar het moest iets geweldig zijn want het was van spacetech.
Daarna voegde de man er nog aan toe "de man of vrouw met deze cijfers wint een reis huis eigenlijk een nieuw leven op Planeet x!!!!!!!!!".
Toen zij hij ook nog dat ik het ticket moest binnen brengen in een spacetech winkel.
Ik ging naar huis en pakte al mijn spullen in (ik had bijna niks).
De volgende dag ging ik naar de winkel om het ticket binnen te doen.
Alles zat vol met de nieuwste spullen.
Sommige dingen glansde zo hard dat het pijn deed aan mijn ogen.
Ik volgde de plakaatjes waar "inleveringen Lotto kaartjes en cadeau bonnen".
Toen ik aankwam bij het locket zag ik dat er een oude vrouw zat.
Ze vroeg "waarmee kan ik u helpen" vroeg ze eentonig.
"Ik kom mijn Lotto ticket binnen brengen" zij ik.
"Geef maar" zij ze.
Ik pakte mijn Lotto ticket uit mijn zak en gaf het aan haar.
Ze scande het met een raar apparaat en vroeg toen "naam".
Waarop ik antwoorde "Tom".
"Achternaam".
Ik had eigenlijk geen achternaam.
In deze tijd hadden veel mensen dat niet.
Toen ik dat zij vroeg ze naar mijn code(de mensen die geen achternaam hadden kregen een code ).
"Mijn code is 094848".
Toen riep ze door haar microfoon "wilt Arno even aan balie 63 komen aub". toen kwam er iemand binnen ros krullend haar. Hij zij "volg mij maar.
We liepen een kleine gang in en dan naar een apart lokkaaltje toen vroeg Arno of ik mijn spullen al mee "ja" zij ik toen.
En toen zij hij "wacht hier even er komt zo iemand".
De minuten gingen maar voorbij.
Toen zag ik dat er een klein riet mantje stond met daarin tijdschriften.
Ik pakte er een en begon te lezen.
"Zijn wij alleen in het universum".
Stond er als kop.
Ik begon voort te lezen.
Er stonden alleen foto's in van UFO verschijningen.
Uiteindelijk kwam er een vrouw binnen met zwart haar bruine laarzen een jeans broek en een rode pul.
Ze zij "hallo ik ben Carmen en je mag met mij mee komen".
Ik stond op en volgde haar.
Na een tijd door kronkelige gangen te lopen kwamen ergens dat blijkbaar een parking voor zs moest voor stellen.
Carmen zij "stap maar in".
Toen vertrokken we.
Carmen zij dat we nu naar het schip gingen waar ik mee naar planeet x zou reizen.
De reis met de zs duurde 2 uur.
toen ik aan kwam zag ik een gigantisch ruimte schip staan.
Carmen begon te vertellen "je gaat hier een kamer krijgen in het schip je kunt zoveel eten en drinken als je maar wilt, en het is ook nog gratis".
"Over 3 dagen vertrekt het schip".
Toen we lande stapte ik uit en ik ging ik mee met andere mensen die blijkbaar ook de Lotto hadden gewonnen.
Als ik binnen kwam moest ik eerst door een scanner om te zien of ik niks meesmokkelde.
Verder op was een balie met een vrouw.
De vrouw zij dat mijn kamer kamer 47
was.
En ze gaf mij de sleutel.
3 dagen later vertrokken we.
Ondertussen had ook een nieuwe vriend gemaakt Oskar.
Hij had ook zijn familie verloren maar had wel een goed leven met genoeg geld.
Zo had hij op een dag veen Lotto ticket gekocht en hij won.
Zo komt het dat ik nu op dit schip op weg naar planeet x zit.
Pleas coment

JE LEEST
Planeet x
Ficção CientíficaTom is een normale jongen tot hij op een dag een reis wint naar planeet x Maar als hij daar aan komt blijkt dat ze niet alleen zijn in het universum.