Age Doesn't Matter (COMPLETE)

Chapter 19

[A/N: EXPECT THE WRONG GRAMMAR AND TYPO.]

Hindi parin nagigising si brie, napatayo ko na yung restaurant namin and named a "Maureen's brie restaurant" i do my promise to her.

Weeks ago..

Andito ako ngayon sa restaurant nagreready dahil nagreready para sa mga customer. Malago din ang restaurant ko.

Nag aantay ng mga customer dahil open na ang Maureen's brie restaurant.

Nagsusulat ako ngayon kung ano gagawin ng mga crew ko. nang may biglang nagsalita.

"Can i order ahm, meatballs with miswa soup?" someone familiar sound said, nagsalita ako habang nagsusulat parin.

"Yes, ma'am. Eto po yung best seller namin filipino fo-" naputol ang sasabihin ko dahil tumingin na ako sa customer. Nagulat ako dahil hindi ko inakala. Hindi ako ininform ni mom at dad!

"B-brie." nauutal na sabi ko

I hugged her so much. at umiyak sa shoulder nya.

"Oh, bakit ka umiiyak? HAHAHAHA. Gago ka ba?" i missed her so much.

"Bakit ngayon ka lang?, miss na miss na kita."

"Jusko, matagal na akong buhay maureen. See? I'm a doctor now."

"What's going on?, halos araw araw naka bantay ako sayo in hospital. Alam ba 'to nila mom at dad?"

"Lahat kayo. Di nyo alam."

"Ikwento mo!"

"Pakainin mo muna ako pwede?"

"S-sige."

Sinerve ko na yung order nya at hinayaang kumain muna, ang laki ng pinagbago nya eh nung sa hospital sya sobrang tamlay ng muhka nya at ang putla ng buong muhka nya. What happen? Creepy.

"Okay, kwekwento ko na baka mamatay ka dyan kaka isip HAHAHA" i miss a lot of her. My sister. My bestfriend.

Matapos nyang ikwento lahat ay nagulat ako. I was very shock!

"Why did you do that?"

"Gusto ko munang lumayo sa lahat ng sakit. Then nagpa gawa ako ng maniquin ko na kamuhkang kamuhka ko talaga at sa professional ako nagpa gawa. Nung panahong wala kayo sa hospital lahat, kinausap ko na yung doctor ko. At nag promise sya sa akin na hindi nya ako ilalag lag. Professional ang pinagawan ko non yung tipong hahawakan mo yung maniquin is parang tao talaga. Kaya ganun. Nag aral ako sa ivang university at nag feeling nerd, baka kung maging friendly ako makita nyo ako. Then nung grumaduate na ako Valevictorian ako. Naiyak ako nung una kasi wala kayo at si chase. Pero ayun yung choice ko eh mapag isa muna."

"Omygosh, i can't believe edi nagbayad ka ng mahal sa professional na iyon?"

"Duh, malamang hindi. Kaibigan ko kaya yung gumawa tsaka sa kanya ako tumutuloy at ikinwento ko sa kanya lahat pagkatapos nyang magawa ang manequin ko at yung doctor ko na yung nagdala sa kwarto ko."

"Puta ang lupet mo girl!"

"Ako lang 'to. anyways how's chase?"

Nawala ang ngiti ko, "D-do you still love him?"

"Di ko naman kasalanan eh, nagbabago ang feelings ng isang tao maureen. I dont."