Unbreakable Bond

Prologue

"Zoe, can you please hurry up!" Inis na sigaw ni Kael galing sa labas ng kwarto ko.

I just woke up. And I hate the fact that Mama wants me and Kael to come with them and even if we both insist to stay home, nothing will happen.

Inihanda ko nalang ang sarili nang makabangon ako.

Mama's family wanted to celebrate (I don't know the reason) with our relatives. They are planning on having a family get together.

Naka handa na ang gamit kong pang tatlong araw at dalawang gabi kasi we will be staying at Samal in Davao del Norte. Nasa Davao kadalasan ang mga relatives namin sa side ni Mama at yung kay Papa naman ay nasa California namalagi pero ang bahay kung saan kami nakatira ay dito sa Batangas.

When I went downstairs, nasa hapag kainan na sila Mama, Papa at Kael na nag simula nang kumain kaya dinaluhan ko na lamang sila.

"Zoe, did you already packed your things?" Tanong ni Mama kaya hindi ko muna sinubo sa bunganga ko ang pagkain upang sagutin siya.

"I already did Ma." Yan lamang ang tanging naisagot ko sa kanya.

"I don't wa-"

"I know, you and Kael will like it there Zoe." Naputol ang sasabihin ni Mama sa pag singit ni Papa. He really knows how to build me up in a situation like this. Napansin ko ang pag lingon ni Kael kay Mama.

"I hope so Pa" sinagot at nginitian ko si Papa bago itinuloy ang pag kain ko.

Matapos kaming nag agahan ay nag kanya kanya kami sa pag asikaso ng mga gamit namin.

A few minutes later, we are already heading to the Airport.

After almost two hours of waiting we're already inside the airplane.

Good thing that Kael is sitting beside me. I feel comfortable that way or even with Papa but, not Mama.

When we get there, will they approach me badly? Are they going to be good to me? Will my cousins be as good as my cousins in Papa's side?

Naaabala ako sa sariling mga tanong na nabuo sa isip ko.

"You okay?" Nilingon ko si Kael dahil sa tanong niya. Napansin niya siguro.

"Yes, I am" pilit ko syang nginitian.

He is looking at me na parang hindi siya naniniwala sa sinabi ko haha.

"I know na ayaw mo talagang sumama. I hate the idea of bringing you there. Okay lang sana kung sina mom at dad nalng ang pupunta." Alam ko na nag aalala siya para sakin.

Kaso nandito na ehh. Nasa eroplano na kami at pag lipas ng dalawang oras ay nasa Davao na kami. I can't just run away.

"Okay lang naman sa akin na pumunta kaso nga lang pagod pa ako at okay narin yun para maka pag pahinga ako dun haha" honestly, di talaga okay sakin to. Haysss.

"Basta wag kang hihiwalay sakin." Napanatag namn ako sa mga katagang lumabas sa bibig niya kaya napangiti ako at tinanguan na lamang siya.

Sumandal ako at umupo ng maayos. Madali lng namn ang flight, just 2 hours.

I've never been to Davao kaya it's my first time. I haven't met mama's relatives yet. Sa side ni papa lng at magaan ang loob ko sakanila, ewan ko lng kung mararamdaman ko ba ang pagkagaan ng loob kapag naka harap ko na ang sa side ni mama.
I don't want to think bad at them. Sabi ni Kael sakin before na hindi lahat ay mapapagkatiwalaan at hindi rin lahat may magandang ugali sa kanila, napipili lng. Kaya hindi ko maiwasang mag isip kung ano man ang masabi nila.