Chaper one

13 1 3
                                    




Huhuhuhu hirap pala gumawa ng kwento :( pero tatalusin ko to kahit matagalan pa ako dito.

Salamat sa nagbassa ng kwento ko hehehe feeling ko naman pero salamat sayo mallows :) salamat din sa mga babasa pa nito, pagpacnxahan niyo na ang grammar at format hehehhe.





Marissa POV

Bakit ngayon kalang?

Tumingin ako sa paligid at nakita ko siyang nakangiti sakin then I respond to his smile.

Lumapit siya sakin yung sobrang lapit halos di ako makahinga gosh! Feeling ko matutunaw ako sa mga titig niya.

He slowly touch my face and lean forward to- to- "MARIS!"

Teka?! -_- pangalan ko yun ah! Pero ngumiti ako kc nakikita Kong malapit na ang labi niya sa "MARISSA GOMEZ"

Shit! Bigla akong napabangon panaginip pala, but wait!? Si papa pala tumatawag sakin lagot ako.

Agad akong bumangon kasi alam ko pag si papa na tumatawag sa buo kung pangalan galit na yan hehehe.

Kilala niyo naba ako? Malamang Hindi pa hehehe ang ganda ko talagang ingot :)

Will ako nga pala c marissa Gomez and mars or maris for short Hindi yung mars na kasali sa planet ah! pero maris talaga tawag nila sakin hehehe I'm 15 years old and I'm a fisrt year student late na para sa high school kasi naman ang rebelde ko nung una hehehe.

Ano ba MARISSA! Di ka paba gigising? Hay! Nako si papa panira naman nagpapakilala pa ako eh! Pero ok lang makikilala niyo naman aqo..

Tumakbo ako agad palabas at nakita ko si papa na malapit sa hagdan, pa?! I smile at him pero kinakabahan aqo promise.

Bat ang tagal mong bumaba? Alam mo ba kung anong oras na?

Teka?! Shit I forgot ngayon na pala ang pasukan patay ako nito.

Pa sorry napahimbing ako eh.

He look at me na parang may iniisip pero bigla siyang ngpakawala ng isang buntong hininga, maligo kana at magbihis anjan mga kaibigan mo naghihintay sa sala.

Pagkasabi niya non bigla akong kumaripas ng takbo papuntang kwarto at mabilis na naligo at magbihis ganito ako pagsi papa ng-uutos in short takot ako Kay papa di ko alam kung san nagsimula ang pagkatakot ko ang alam ko lang di ako close kay papa mas tamang sabihin di ko kilala si papa.

Nung 7 years old palang kasi ako iniwan na ako ni papa at mama sa pangangalaga ng lolo't Lola ko para daw mabantayan ako ng mabuti at ng makapag-aral ngmaayos pero mali sila hehehe kasi naman di ko tanggap na iniwan nila ako kaya ayon imbis na bumuti ang pag-aaral qo mas lalong nasira mabuti nalang anjan si tita kapatid ni mama, siya kumuha sakin at siya nagalaga at ngturo. nung una muntik na siyang sumuko kasi naman ang bobo ko daw hehehe pero naawa ako sa kanya kasi umiyak siya sa harapan ko at sinabing "maris ganyang buhay ba talaga gusto mo? Ayaw mo bang ipakita sa papa't mama mo nag aaral ka ng mabuti? Di mo lang alam kung gano sila ngpapakahirap para lang makapag-aral ka, nagtitiis silang mapalayo sayo para din sa kinabukasan mo."

Di ko alam pero nung oras nayan para akong sinampal at di ko napigilan umiyak at napahagugul, on that time ngbago ako naging masipag sa lahat at di nagtagal naging honor student ako nung grade 4 at tuloy tuloy na hanggang natapos ko ang grade 6.

Bumaba na ako nakita kung kinakausap ni mama ang mga kaibigan ko. Good morning ma :)

Tumingin silang lahat sakin si mama ngumiti sakin good morning anak ko.

Yan si mama mabait, maalaga, masipag, maganda at matalino. namana ko ata lahat pero ang kagandahan niya hindi.

Kumain kana ng almusal anak  nauna na mga kapatid mo sa school. tama mga kapatid means madami kami isang dosena hehehehe pero joke lang 4 lang kaming magkakapatid 3 girls and 1 boy.

Bilisan muna nga maris ang tagal mo namumuti na mga mata naming kakahintay sayo.

Tingin Kay nharz one of my bff.

Oo nga naman maris malalate na tayo tingin nadin Kay nharci twin sister of nharz.

Oo na sorry na mga best napasarap tulog ko eh.

Tumingin ako kay mama at saby halik sa pisngi niya.

Bye ma alis na kami sabay ngiti ng malawak.

Cge anak mag-iingat kayo ah! Wag na kung saan-saan pupunta , kung may pupuntahan man kayo tawag kalang para magpaalam sabi ni mama.

Oo ma di ko yan kakalimutan.

Sabay-sabay kaming lumabas ng bahay, dahil malapit lang naman bahay namin sa school lalakarin nalang namin to, para tipid nadin sa pamasahe.

first loveWhere stories live. Discover now