TMS1: Jems Clyde Fuego

PROLOGUE II

Prologue II

My eyebrows furrowed while staring at their linked arms, nabuo ang galit sa aking sistema. Bakit ba siya naka-akbay sa boyfriend ko? Sino ba siya? Di niya ba alam na nandito ako? Sa harap ko pa ha!

Tumingin naman agad ako ni Jems na lumingon na rin sakin at agad naman niyang inalis ang braso ng babae na naka akbay sa kanya just a second ago. Nakita ko ang pagkataranta at pagkagulat sa kanyang mata at mukha. Naningkit ang mata ko habang bumabaling sa babae na nakaawang ang labi na para bang hindi niya akalain na iaalis ni Jems ang kanyang braso sa kanya.

Mataas ang kanyang buhok kumpara sakin, nasa likod yata ang haba non, sakin naman ay hanggang balikat lang. Sabayan pa nang makapal na makeup sa mukha niya, naka white floral dress siya at may grey na stocking para matapos ang look sa high heels niya na mukhang 5 ft ang taas ng tikong na iyon.

Tumigil ako sa pag-oobserba sa kanya and did my good face change. I cleared my throat to get their attention and smiled warmly but dry at the girl and said, "Hi! Kaibigan kaba ni Jems?" Sabay lahad ng kamay ko sa harap niya. Nakakunot ang noo na tumingin sakin at ni Jems. Hindi niya tinanggap ang kamay ko at bumaling naman siya agad ni Jems, at dahil don, I didn't like the idea of her not reaching out my hand to introduce herself to me, so I put my hand down.

Bumaling siya ni Jems na nakakunot parin ang noo niya. I just stared at them, waiting for them to atleast say something to me right now, kasi feel na feel ko na nagmumukha akong tanga sa harap nila. Hinarap ko na rin si Jems na nakatingin na pala sakin at puno ng pagsisisi ang kanyang mata na bumaling sa babae.

Namilog agad ang aking mata sa pinakita niya. Live pa talaga sa harap ko. Hayop siya! My vision went blurry as I stared at the two in front of me kissing. Nangigigilid na aking mga luha at tinakpan ko ang aking bibig. Agad-agad kong kinuha ang mga gamit ko sa table at tumakbo palayo sa kanilang dalawa na hanggang ngayon panay parin ang halik sa isa't-isa.

Pumunta agad ako sa banyo at naghanap ng bakanteng cubicle para don umiyak. Sinirado ko muna ang pinto at ni lock iyon, at doon na bumuhos ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan tumulo. I don't want anyone to see my cry, not even Kairo.

Why would he do that? Was that a prank? A joke? But, it was like the kiss was full of passion. The girl called him babe earlier so that means he had another girlfriend while he was with me? He was so selfish! He didn't even think about my feeli-

Nang nag-iisip habang umiiyak ako ay agad kong napansin ang nararamdaman ko, ngunit bakit hindi ako nasaktan sa ginawa niya? Bakit ba ako umiiyak kung hindi naman masakit? Dapat masakit iyon kasi mahal ko siya at nagawa niya akong lokohin sa harap ko pa! Come to think about it, i was crying becuase of what i see, not what i was feeling, but why...?

Agad kong umiling at suminghap para maging ayos ang paghinga ko, tinuyo ko muna ang mga luha ko at kinuha ang cellphone sa aking bag. Pumunta ako sa contacts at hinanap ang number ni Zeiroth.

Pinindot ko iyon' at nilagay sa tainga ko at isang beses lang nag ring ay agad niyang sinagit ang tawag ko. "Hello?" Napalunok ako. Hindi ko alam kung paano ko sismulan, kaya nagplano ako na magkita nalang kami. "C-can you pick me up at the...the cafeteria's near restroom?" Nanginig ang boses ko ngunit kinaya ko rin pigilan ang mga hagulhol ko. "Kyrish? Are you okay?"

"Yes, yes, im okay" napalunok agad ako.

"I know your not, im coming. Bye" binaba niya agad ang tawag. Lumabas naman ako sa cubicle at pumunta sa salamin para mag ayos ng mukha. Lumabas narin ako sa ladies room at agad kong nakita si Zeiroth na naka black tshirt at naka blue faded jeans at white rubber shoes to complete the look. He was leaning on the wall by the exit of the hallway through the restrooms. I have got to admit that he looked handsome in those clothes.

Si Zeiroth palagi ang comfort zone ko. Siya yung mas close ko sa mga kaibigan ni Kairo. Zeiroth may be cold in the outside but he has a warm heart in the inside, palagi niya akong naiintindihan at nandyan rin siya sa malungkot o masayang pangyayari sa buhay ko, at dahil dun, ganoon na rin ako sakanya, pero no romantic feelings involved yung sakin.

Gusto niya ako. Simula nong highschool, pero sabi niya sakin na torpe siya nung highschool pa siya kaya hindi ko siya nakita dahil panay ang tago niya sakin. Parang secret admirer lang pero hanggang tingin lang siya sakin noon. No letters. No snacks or drinks. No flowers. And No given clues that he liked me.

Yung first week pa namin ni Kairo ay agad niya akong kinausap para magkita pagkatapos ng klase namin, pumayag naman ako kaya pumunta ako sa likuran ng school namin dahil doon kami maguusap. Sa totoo lang, hindi ko talaga alam kung ano ang pag-uusapan namin noon, pero pumayag ako.

Nang nakarating na kami ay sinabutan niya ako ng maraming 'sorry's', hindi ko nga mabilang kung pang-ilang sorry na niya iyon'. Nalilito akong tumingin sa kanya. "I like you. I really really like you, Kyrish...noon pa. Ngayon lang ako nagkaroon ng lakas na loob para sabihin ito."

Akala ko nga may problema siya o kung ano pa dyan ang masama. Ngumiti ako sa kanya at hinawakan ang kanyang kamay na ngayon ay malamig na, kay lamig ng yelo pa yon'. "I know...but I can't return the feelin-" bago pa ako makatapos sa eksplenasyon ko kung bakit hindi ko pwede ibalik ang kanyang nararamdaman pa sakin, tinakpan na niya ang aking bibig gamit sa isang daliri niya.

"Shh...i know that too. I just wanted to confess to you."

At doon nagsimula ang closeness namin ni Zeiroth. Nakapagdesisyon din kami Zeiroth na wag' na namin sabihin ang feelings ni Zeiroth sa akin.

"I'm so confused, Zeiroth..." it was true though. My head was in a turmoil. Hindi kona tinapos ang pag-iyak ko sa walang kwentang Kairo na yan' kasi hindi na tumutulo ang luha ko kahit anong pilit ko. Ikalawa,hindi ko alam kung bakit hindi ako nasaktan sa ginawa niya, ang mata ko lang ang nasaktan pero ang damdamin ko ay parang wala lang. It was calm. I can't help but to overthink about it.

"Her name was Neyann." Mariing sinabi ni Zeiroth, napatigil ako sa pag-iisip sa sinabi niya. Neyann West? Western? What is she doing here?

I know Neyann West, well not personally though. She is a famous student in the U.S.A, because of her part time modelling stunts. She was famous, her family is famous. Her entire family screamed in success and wealth. Her father owns a company investing weapons and other dangerous items, and i do hope or im pretty sure It's going to ba good cause of it.

Bakit hindi ko siya nakilala agad kung sikat siya at alam ko ang mukha niya? Was i too focused on ther linked arms to even give a damn on who she is? I did look at her but i didn't get the idea of Neyann West on my mind. It was probably, my mind being blank of what i just saw back there.

"Western? What is she doing here? He called Kairo 'babe' earlier..." bungad ko kay Zeiroth. Nakita ko ang iritasyon sa mukha ni Zeiroth at himnga ng malalim bago siya nagsalita ulit. "You should ask Kairo about that." Madiin ang sabi niya, hindi ko tuloy alam kung may isang persentong sarcasm sa sinabi niya.

Agad siyang tumayo at hinila niya ako patungo sa sasakyan niya. Sumakay nalang ako at hindi na nagsalita, baka lalong magalit ito sakin. Huminto ang sasakyan sa harap ng...

Tumingin ako sa bintana at namilog agad ang mata ko. Akala ko joke lang yung sinabi niya. I don't think i won't last a second there without a slap or a kick even.

Kairo's Condo.

                     ||purelygem_||