BONNIE&CLYDE (afterglow-2)

12-(intikam)

Kahvelerimiz ve en nihayetinde sohbetimiz bittiğinde yollarımız ayrılırken sarıldık. Beni tekrar avladığını düşünmüştü. Sonunda Scooter'ı mutlu edebileceğini düşünmüştü. Böyle düşünmesi sürprizime olan heyecanımı arttırıyordu. Gerçek bir riskti. Bir şeyler yanlış giderse elimde olan herkesi kaybederdim. Yürümeye başladım. Karlie'den haber alan adamın arkamdan geldiğini gördüm. Telefonu ile kayıt almaya devam ediyordu.

Taylor Swift uyuşturucu taşıyısı oldu

Hayal ettikleri bu manşetleri çok farklı şekilde göreceklerdi. En azından öyle umuyordum. Hills'in arkasına girdiğimde beni takip eden çocuğun üstüne atlayan Denise'i görüp rahatladım. Küçük bir mücadeleden sonra adamı zapt etmiştik.

"Taylor,Tom'u ara."

"Zahmet etme bebeğim,burdayım."

"Tanrıya şükür."

Çocuğun olduğu kısma gittiğimizde ise Denise bir magazinci gibi giyinip kaydettiği görüntüleri bize izletti. Adamın Scooter ile açıkça görüştüğü belliydi. Bu işime çok yarayacak bi haberdi. Scooter beni takip etmesi için birini ayarlamıştı ve ben bunu bulmuştum. Bu görüntülerin elimde olması Scooter'ı susturmaya yeterdi.

"Telefonunu ver!"

Para için, hayatımı hiç düşünmeden Scooter ne derse yapan bu adama sinirliydim. Sinirim de sesime karışmıştı. Telefonunu alır almaz Scooter'ı aradım.

"Elvise bir şey yakaladın mı?"

"Bir şeyler yolunda gitmedi Scooter. Biz onu yakaladık."

"Taylor?"

"Evet benim. Eski dostum Tom ve bir kameraman arkadaşımla beni takip ettirdiğinin kanıtların bakıyoruz şimdi."

"Tom? Hiddleston mı? Kendin isteyerek bana malzeme veriyorsun."

"Ah evet. Nefretle yanmadığım için senin aksine onunla görüşmekde sakınca görmüyorum."

"Ne istiyosun benden?"

"Alaxa'yı üzerimden çekeceksin."

"Karşılığında?"

"Görüntüleri kullanmayacağım."

"Sende görüntüler olduğuna neden inanayım?"

"Ah sana atarım."

"Kabul."

"Scooter görüntüleri silmeyeceğim. Sözüne güvenmiyorum. Haberin olsun."

"Ne yaparsan yap."

Telefonu kapatıp çocuğa verdikten sonra, çocuğun gitmesini fırsat bilerek Tom'a sarıldım.

"Ee hallettik o zaman?"

"Aslında ufak bir işim daha var."

"Hey, yine ne yapacaksın?"

Telefonumu açıp Karlie'yi aradım.

"Hey Karls, ben de her işimi yapabilecek bir paparazzi tutmak istiyorum. Nasıl ayarlarım?"

"Anlamadım Taylor ne?"

"Uzatma işte! Yakalandınız."

"Bak açıklayabilirim lütfen."

"Yorulma hayatım. Seni affettim. Sadece o çocuğu nerden buldunuz?"

"Neden soruyorsun?"

"Sizin aksine ben çocuğu umursuyorum benim yüzümden işini kaybetsin istemem."

"Telefon numarasını sana mesaj atarım."

"Güzel. Görüşürüz."

Tom bana bir adım atarak konuşmaya başladı:

"Cidden sana bunu yapan o çocuğun işi için uğraşacak mısın?"

"Pek sayılmaz."

Gelen mesajdaki numarayı arayıp adının Elvise olduğunu öğrendiğim çocuğu bir iş için tuttum. Bunu yaparken ismimi gizlemiştim. Biz bunu kutlamaya giderken aradan yaklaşık bir saat geçince beklediğim telefon geldi. Arayan Scooter'dı.

"Scooter?"

"Hain, bir anlaşma yaptık."

"Ve ben anlaşmayı bozmadım."

"Elvise'e Karlie'yi takip ettirmek? Çantasına uyuşturucu koymak? Sen cidden bir yılanmışsın!"

"Ah çok üzüldüm. Scooter'a Scooter gibi davranmak işe yaramış demek."

"Cadısın sen. Orospu bi cadı. Yılansın Swift!"

"Teşekkür ederim."

Telefonu kapadıktan sonra Tom'a baktım.
Arkadaş olduğumuzu söylemek en mantıklı kısmıydı. Böylece Tom ile ben yakalansak bile Scooter bunu haber yapmaya değer görmeyecekti.

"Özgür müyüz Swift?"

"Özgürüz!"

Değildik. Her yerimiz zincirlerle kaplıydı. Prangalanmıştık. Ama birbirimize anahtar olduğumuz gerçeğini düşünerek gülümseyebiliyorduk. Bu her şey demekti.