Bana bir müzik kutusu verildi, melodilerini tahmin ettiğim bu duygulardan küçük olan kutu beni farklı bir tutkuya itti. Melodilerini bildiğim belirsiz duygularla kendimi buluyor muydum yoksa kayıp mı ediyordum?
Melodilerinde sakladı kendini o, bütün geçmişi o melodileri dinleyerek geçildi. Bütün geçmişi melodilerin sahibini aramakla geçti, her şeyi değişmeyen bir melodiyle görünmezliğe yeltendi.
Ruhumun ezbere bildiği tek müzik sensin, neden müziğimi çalıyorsun o zaman?
Ruh eşiniz, her şeyiniz birlikte hayaller kurduğunuz kişi sırlarınızı verdiğiniz güvendiğiniz biri aniden hayatınızdan tamamen yok oluyor aniden. Ve bu sizin hatanız, çocuksunuz ama saflıkla alakalı değil bu. Onu kurtarmak yerine kurduğunuz tek bir cümle var:
"Ruhumun ezbere bildiği tek müzik sensin, yalnız bırakma beni!"
"BULUT! O adamlar beni rahatsız etmedi gitme oraya! Saklambaç oynayalım lütfen."
"-Olmaz Arya! Onlar senin canını yakacaklardı. Onları polise götüreceğim ben, sen eve git müzik kutunu dinle."
"Sen geleceksin ama değil mi?"
"-Geleceğim."
"Söz ver! Geleceksin ve saklambaç oynayacağız ve dans edeceğiz!"
"-Söz, sen dans et bende gelicem."
"Tamam, ama unutma ruhumun ezbere bildiği tek müzik sensin, yalnız bırakma sakın beni!"
Tamam demeden ağaçların arasındaki o büyük eve doğru koşmaya başladı, on iki yaşındaki bir kız çocuğu ne kadar mantıksız düşünebiliyordu böyle? Şimdiki aklı olsaydı Bulut'u sımsıkı tutar ve gitme derdi bu kız çocuğu ama o saf davranmayı ve ruh ikizinin en yakın arkadaşının yanacağı ateşe gitmesine izin verdi.Evine gitti, müzik kutusunu kurdu ve onunla her dakika dinlediği melodiyi tekrar tekrar dinleyerek gelmesini bekledi.
Gelemedi, bu müzik kutusu Bulut'un ona armağan ettiği son ve en güzel şey olarak kaldı...
"Son şey miydi gerçekten...?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müzik Kutusu
Teen FictionBana bir müzik kutusu verildi, melodilerini tahmin ettiğim bu duygulardan küçük olan kutu beni farklı bir tutkuya itti. Melodilerini bildiğim belirsiz duygularla kendimi buluyor muydum yoksa kayıp mı ediyordum?
