TEARS

Chapter 1

STUPID P.O.V

'KRINGGGG!!!KRING!!!TOTULAOK!!!TOTULAOK!!!BANG!!BANG!!BANG!!!'

Bigla akong napabangon sa narinig ko sabay sabing...

"ASAN YUNG MANOK!! PATAHIMIKIN ANG MANOK!!!"

A couple of seconds I realized What I said kaya agad akong napa facepalm

Bwusit sino ba kasi ang nag oa alarm ng------ AY PUTIK AKO PALA

Pano ba naman kasi yung alarm ko ay naka loud speaker ayan talagang gising ang diwa ko, pati ako diwa ng katabi ng condo nagising din ata.

Agad akong napating sa orasan

O.o

O.O ohooo~~~

Shit 9:50--- YUNG POTANGINANG FLIGHT KO

Agad akong bumangon sa kama but since may pagka tanga ang napaka ganda niyong bida...

*BOGGSHHHHH...*

Ladies and gentlemen natisod lang naman ako sa sarili kong paa and the bunos part is UNA MUKHA KO KAINISSS!!!!

"ARGHH KAINISSS KAASEEE" matinis kong sigaw yung pati ngala ngala lalabas na. Akmang sisigaw pa ako ng...

"SHUT UP PEOPLE"

Biglang sigaw yung kapitbahay ko kaya napatakip ako ng bibig at sabay takbo sa CR...

I'm shorrey, I'm so shorrey my dear neborr... >___> >__>

Tumingin muna ako sa salamin bago tumingin sa tubig sabay sabing

"Ngayon tubig tayo naman ang may tutuos hehehe" Evil kong sabi styaka inumpisahan ng MALIGO

A FEW MOMENT LATER

Yow mga ka blogger so nandito po tayo ngayon sa airport at tuturuan ko po kayo kung paano mag pasabug ng eroplano------ di joke lang po

But yeah nandito talaga ako sa loob ng airplain.

"Ma'am do you need anything?"  Tanong ng isang flight attendant sa akin

Busangot ko siyang tinignan para bang nagbibiro siya

"I need a Goddamn money, can you provide me?"  Taas kilay kong sabi

Ngumiwe naman siya sa sinabi bago umalis, na batid nito atang wala siyang mahihita sa akin tsk...

Nalilito kayo noh.. Actually pupunta ako ahh nope leh me replace it babalik pala... Babalik ako sa Philippines, sa bansa kung saan ako ginawa, sa bansa kung saan ako sinilang, sa bansa kung saan meron akong napakagandang alaala, at mga masamang alaala na dala dala ko parin hanggang ngayon.

And because of so much pagod I sleep agad..

******************************

Napabaliwas ako ng bangon ng makarinig ako ng putok. Dali dali akong bumangon at lumabas sa kwarto only to see my mom.....

My mom...

Nakaluhod  siy sa lalaking nakamask habang limang baril ang nakatutok sa kaniya.

"M-Mom" Utal utal niyang sabi.

Napabaling ang tingin nila saakin and in a blink of an eye---- hila hila na ako ng lalaking naka mask papunta sa direksyon nila.

Pero bago paman ako napayakap kay mommy ay hinila na naman ako ng nakamask

"No... No.. Not my daughter please I'm begging you, not my daughter"  Umiiyak na sabi ni Mommy habang nakaluhod siya.

I badly want to hug my mom. I know how to fight but anong laban ko sa kanila one wrong  my mom will surely die.  All I can do is cry.

"You have a lovely daughter Zaysuki! I wonder where's you older son?"  Tanong nang nakamask na gold, I think he is the mastermind

Kuya... Please come home, we need you

Pipi kong dasal. I was hoping they will come. I was hoping they could save us. But my hope vanished when the man with the gold mask spoke.

"Maramj kayong utang saakin!!! Kayo at ng asawa mo, pero wag kang magalala Zaysuki ANAK MK ANG KABAYARAN NG LAHAT NG KINUHA NIYO SAAKIN"  He shouted

The next thing I knew hila hila na ako palabas. Isang putok ng baril ang nagpanginig ng tuhod ko. Unti unti nang naglalabasan ang mga luha ko sa mata habang sinisigaw ko ang pangalan ni mama.

Sumisigaw ako at nagpumuligas nang may nagtakip ng panyo sa ilong ko, and second past unti unti nang pumipikit ang mga mata ko..

Daddy!!! Kuya!!

I'm begging you please save MOM..

*************************

Napabalikwas ako ng bagon dahil may yumogyug sa balikat ko.

"Sino?? Sino ang kalaban?" Taranta kong sabi habang naka hand gesture pa

"M-Mamm kanina p-pa p-po n-naka l-labas a-ang i-iba" Kanda utal utal sa sabi ng flight attendant halatang natatakot.

Inilibot ko ang paningin at totoo ng wala ng  passenger kundi siya lang.

"Kanina pa ba nakababa ang iba?" Tanong ko dito

Tumango ito bago sumagot..

"Opo maam 40 minutes"

Tumango naman ako at nag peace sign bago lumabas.

Kusa ako napangiti ng tumapak ang mga paa ko sa lupa at dumapi ang hangin sa aking balat.

Finally for 13 years nakabalik ulit ako

Sana all nakabalik, di tulad ng iba dyan hindi na binalikan.

A lone tear excape frim my eyes. I smile bitterly then look up.

Kumusta na kayo? Naalala niyo pa kaya ako?

Daddy!!! Kuya!!! MOM?!?!