Bayan Korkar Bakıcı

Lila'nın maceralı günlüğü

Bugün günlerden 25 temmuz doğum günüme 2 gün kaldı 18 oluyorum :)

Bu arada ben lila 17'buçuk yaşındayım annemle yaşıyorum.

Bu sabah çok mutlu uyandım. Saate baktığımda 9:03 olduğunu gördüm ve kendime şaşırdım. Ben bu saatte kalkmazdım ve tekrar uykuya dalmaya çalıştım ama olmadı 5 dk yatakta döndükten sonra kalkmaya karar verdim. Telefonumu tam alıcaken "PAT" kendime söverek telefonu yerden aldım telefonla biraz oynadım. Karnım çok acıkmıştı annemi beklersem açlıktan ölebilirdim bende kahvaltıyı hazırlamaya karar verdim WC girdikten sonra merdivenlerden inerken ne yapıcağımı düşünüyordum.

Ve tabiki "melemen ve çay" diye bağırdım telefonumu ve kulaklığımı alıp çok ses çıkarmamaya dikkat ederek kahvaltıyı hazırlamaya başladım.

30 dk içinde herşey tamamdı sadece annemi uyandırmak kalmıştı tabi o iş en zoruydu.

Kapıya hafifce tıklattım "anne" diye seslendim. İçerden sesler gelmişti, kalkmıştı.

Masaya geçip çayları koymaya başladığımda kapı sesi duyuldu. Bu annemdi başkası olamazdı
"Günaydın" dedi annem ve yanağıma bir öpücük kondurdu.
"Good mornig. Gel otur masa hazır bu sabah kahvaltıyı ben hazırlamak istedim"
"Ellerine sağlık"
"Afiyet olsun"
"Evet bu gün ne yapmayı pilanlıyorsun?"
"Aynı şeyler. Anne ben sana bir şey demek istiyorum "
"Seni dinliyorum"
"Anne ben çalışmak istiyorum"
"Neden olmasın eyer gerçekten istiyorsan tabiki çalışabilirsin"
"Ama bir sıkıntı var"
"Nasıl bir sıkıntı"
"Ne iş yapıcam"
"En çok ne konuda iyisin"
"Çocuk bakmak"
"O zaman bu sorunda çözüldü"
"Ama kim bana iş vericek kim bana güvenip çocuğu vericek"
"Ben galiba çocuğuna bakabileceğin birini tanıyorum"
"Kim,ben tanıyormuyum"
"Hayır sen tanımıyorsun. Geçen hafta kargomuz bir aileyle karışmıştı"
"Evet"
"Kargoyu gelip almaları için aramıştım, telefona çıkan bir kadın getirmem için rica etmişti. Evlerine gittiğimde kadın hem çalışıp hemde 3-4 yaşlarındaki çocuğa bakmaya çalışıyordu. Bir bakıcı ardıklarını söylemişti istersen kadınla konuşabilirim."
"Tamam anne neden olmasın ki"

Günün devamında odamda geçirdim yat yuvarlan ders çalışıyormuş gibi yap falan filan dizi/filim, kitap derken akşam olmuş. Bende dizimi izlemek için aşağıya indim.

annemle dünyanın en rahat koltuğumuş gibi yayıldığım koltuktan doğrularak "ben yatmaya gidiyorum" dedim.
Annem "Lila, kadınla konuştum pazartesi günü gelsin dedi ama 1 hafta deneme süreci  varmış"
"Tamam anne teşekürler. Iyi geceler"
"İyi geceler lila"

Merdivenlerden çıkarken çok garip hissetmiştim 'mutluydum ama birazda korkuyodum ne yapıcaktım' en sevdiğim pijamalarımı dolaptan çıkarıp giyidim. Çıkardıklarımı yerde bıraktım yarın sabah toplardım galiba neyse bu konuyu sonra düşünurüz biz iş konusuna dönelim' ya çocuk beni sevmese ya denemeyi gecemesem ilk iş tecruben kötü olucaktı.
"Ben bu işin altından kalkarım. 1 gün kaldı zaten doğum günüme mutlu olmama lazım yani" tabi her zaman ki gibi uyuyamadım ve telefondan birşeyler izlerken uyuya kaldım yani kalmışım.

26 temmuz pazar son 1 gün çokkk mutluyum yarın hem doğum günüm hemde  ilk defa çalışmaya başlicam inşallah işleri batırmam.

Birden yatakta ilkildim bi ses geiyordu ama nerden geldiğini anlayamıyordum, altımda bir şey titriyordu elimi titreyen şeye götürdüğümde telefonum olduğunu anladım gece yatmadan önce alarm kurmuştum. Erken kalkmaya alışmak için, alarmı kapatıp WC'ye gittim daha sonra akşam yerede bıraktığım kıyafetleri alıp kirliye attım üstüme rahat birşeyler giyip
Odamdan çıkıp.

merdivenlerin başına geldiğimde annemin sesini duymuştum ve yine evi saran o patates kokusu kendimi daha iyi hissetmeme sebep oluyordu.

anneme bir öpücük verip kahvaltılıkları masaya koyudum. Annemde patatesleri koydu ve kahvaltımızı yapmaya başladık
"Anne yarın ne yapmayı pilanlıyoruz? Her zaman ki gibi mi kutlicaz doğum günümü"
"Evet ama özel birşey istersen söyleyebilirsin"
"Hayır özel bir şey istemiyorum"
"Anne ben kahvaltıdan sonra koşu yapmaya gitmek istiyorum. Bu aralar adamdan hiç çıkmadım iki insan yüzü göriyim."
"Tamam lila bende dışarda bazı işlerim vardı onları hallerderim sonra bera ber markete gideriz dolap iyice boşalmış bişeyler alırız"
"Tamam"
Kahvaltı yaptıktan sonra mutfağı toparladık dışarı çıkmak için odama çıktım siyah taytımı ve sarı tişörtümü giyidim, mataramı, hırkamı ve kulaklığmı alıp aşağiya indim. Annem makyaj yapıyordu, suluğma su doldurup annemi beklemeye başladım çantasına birkaç şey koyuduktan sonra hazır olduğunu söyledi ve evden çıktık.

Annemle vedalaştıktan sonra kulaklığımı takıp mahallemizdeki yürüme alanına gidip koşmaya başladım.

Taşlık bir alandı etrafımda kocaman ağaçlar vardı. Her yerde pikmik için masalar vardı. Yaprak ve kuş sesleri beni sakinleştiriyordu, rüzgarın bedenime dokunuşu sanki beni daha fazla hızlandırıyordu.

Yarım saat koştuktan sonra mataramdaki suyun bittiğini farkedip yürüyüş alanına yakın olan bir markete su almak için gittim"yok artıl bu o olamaz her yede beni nasıl buluyor" marketin önünde eski sevgilim ve arkadaşları vardı.Onu hiç farketmemiş gibi yapıp suyumu alıp hızlı adımlarla ordan uzaklaşmak istedim ama peşime takılmasından korkuyordum ordan uzaklaşmam gerkiyordu etrafıma bakındım ama kaçabileceyim hiç bir yer yoktu ve göz göze geldik ve bana göz kırptı kalbim hızlı atmaya başladı. Kalbimin sesi dışarıdan bile duyulabilirdi.

Hızlı düşünmem lazım yanıma gelebilir. Ondan korkmuyorum ama konuşmakta istemiyorum daha fazla burda dikilirsem onu gözetlediğimi zannedicek.

Telefonumu elime alıp biriyle mesajlaşır gibi yapıp markete girdim sanki onu umursamıyormuş gibi marketten çıkıp koşar adım ordan uzaklaştım.

Marketi artık göremiyordum kendimi güvende hissetmiştim yani öyle sanıyordum.

Kalbim çok hızlı atıyordu korkuyordum yorulmuştum ve suyumu şişeme koymak için bir banka oturdum, matarama suyu koydum. Elimi kalbime götürdüm ve çok hızlı ottığını farkettim bu yüzden biraz daha dinlenmeye karar verdim.

Arkamdan bir ses
"Oturabilirmiyim" dedi sesi tanıdık gelmiyordu. Kim olduğuna bakmak için arkamı döndüğümde bir kızın bana baktığını gördüm kız nefes nefeseydi astımı olduğu çok belliydi
"Tabi ki" deyip kenara kaydım.
"Teşekkürler"dedi ve yanıma oturdu.

Mustafa arkamdan geliyormu diye  geldiğim yola bakıyordum ama yoktu şaşırmıştım yoksa beni unutmuş muydu?

Ama mutlu olamıyordum beni unutması güzel bişeydi ama ben sanki üzgündüm
Elimdeki yarayı inceler gibi yapıp mustafayı düşünüyordum, sevgilisimi vardı. Ama geçen benim için kavga etmişti bu kadar hızlı nasıl... düsünürken telefonuma gelen mesajla ilkildim telefonuma baktım ve

BİLİNMEYEM NUMARA
-beni görmezden gelmen çok üzdü beni.

Bu mustafaydı çok mutlu hissetmiştim kendimi ama bu kötü bir şeydi kafam çok karışıktı. Ve ardından bir mesaj daha geldi.

BILINMEYEN NUMARA
-Bir daha bu kadar erkeyin olduğu bir yerden geçme. Beni katil mi yapmaya çalışıyorsun !!

İstemsizce yüzümde salak saçma bir gülümseme yerleşti
"Sevgilin mesaj attı galiba"
Yüzümdeki gülümsemeyi hemen yok etmeye çalışıyordum ama olmuyordu.
"Çok seviyorsun galiba"
"HAYIR  YOK ÖYLE BİR ŞEY."
"Bağırmana gerek yoktu"
"Özür dilerim iyi deyilim de bu aralar"
"Sorun deyil"
"Bu arada benim adım lila. Senin adın ne?"
"Ela benim adım"
"Tanıştığmıza memnun oldum ela" elimi uzattım.
Elimi tuttu ve "Bende tanıştımıza memnunum"
"Yeni taşındınız galiba buraya"
"Evet, 1 ay oldu"
"Mahallemize hoşgeldiniz"
"Hoşbuldum"

Gözüm telefonumun ekranına kaydı ve saat baya geç olmuştu eve gitmem gerekiyordu ela'dan vedalaşıp eve gittim.

Eve geldiğimde Annem daha gelmemişti ama ben çok kötü ter kokuyordum bende duşa girdim.

Üstümü giyinirken kapı sesi oldu bende hemen giyinip aşağiya indim annem gelmişti biraz yorgun görünüyordu.

"Markete gidicekmiyiz ?"
"Evet gidicez."
"Tamam. Ben saçlarımı kurulayıp  geliyorum"
"Bende o arada dinleniyim biraz" dedi annem

Hemen yukarı çıkıp saçlarımı kuruttum ve üsten topuz yaptım ve aşağıya indim

Aşağıya indiğimde annem uyumuştu. Odadan battaniye alıp annemin üstünü örttüm. Ses çıkarmadan odama çıktım. Kendimi yatağaın şevkatli kollarına bıraktım.