" λοιπόν ;"
" τι λοιπόν Νίκο ; Δεν ισχύει κατι τέτοιο "
" εγω γιατι εχω την εντύπωση οτι με αποφεύγεις ;"
" ιδέα σου ειναι "
Όσο μου μιλούσε πλησίαζε παραπανω . Πλέον ειμαςταν σε απόσταση αναπνοής .
" κάθε μερα οταν επιστρέφουμε εσυ εισαι άφαντη . Οταν κοιμόμαστε ολοι σηκώνεσαι και πας για μπάνιο "
" με παρακολουθείς ;"
" απλά λέω οτι συμβαίνει "
" έτυχε !"
" πες μου Σαμ !"
Ενιωθα την ανάσα του στο πρόσωπο μου .
" γιατι προσπαθείς να με αποφύγεις ;"
" δεν προσπαθω τιποτα "
Αν και ειχε απόλυτο σκοτάδι ενιωθα τα ματια του να με καίνε .
" εγω πιστεύω οτι λες ψέματα "
Ειχα αρχίσει να νιώθω άβολα .
" Νίκο σε παρακαλώ "
" τι με παρακαλάς Σαμ ; Πες το "
Γιατι άλλαξε συμπεριφορά ; Πριν λίγες μέρες με έδιωξε . Τωρα γιατι ; Μήπως ηταν ενα παιχνίδι γι αυτόν ; Μήπως ηθελε να δει τη δικη μου αντίδραση ;
Πηρα μια βαθιά ανάσα .
" με φέρνεις σε δύσκολη θέση . Δε συμβαίνει τιποτα απο ολα αυτα . Απλά ημουν κουρασμένη . "
" λες ψέματα "
" δε λέω . Και στην τελική το μονο άτομο που θέλω να δω το βλεπω κάθε βράδυ στο δωμάτιο μας . Κοιμάμαι μαζι του ."
Ξαφνικά έκανε ενα βημα πισω . Γύρισε τη πλατη και ειπε κατι μεσα απο τα δόντια που δε κατάλαβα .
" φύγε "
" τι ;"
" είπα φύγε "
Δεν έδωσα συνέχεια . Άρχισα να περπαταω προς το δωμάτιο . Ξαπλωσα όσο αθόρυβα μπορούσα διπλα στο Πέτρο και κοιτουσα το ταβάνι . Τι ειχε γίνει ; Γιατι με έδιωξε έτσι ;
Την επόμενη μερα βρήκα παλι το Στέλιο να κανει δουλειές . Αφού μιλήσαμε λιγο έφαγα πρωινο και πήγα να αρχίσω τη δουλεια μου . Οταν μπήκα στο χώρο του κατάλαβα οτι κατι ηταν διαφορετικό . Έλειπαν κάποια πράγματα .
" Στέλιο ;"
" ναι !"
" λείπουν κάποια πράγματα απο δω "
" α ναι , ο Νίκος εφυγε "
" που πήγε ;"
" δε κατάλαβα , ειπε οτι ειχε κατι δουλειές και θα λείψει για καμια βδομάδα "
Δεν ήξερα αν χάρηκα η αν στεναχωρέθηκα . Ίσως αυτη η βδομάδα να με βοηθούσε . Θα έβρισκα την ηρεμία μου .
Η μέτρα κύλησε πολυ ευχάριστα . Δούλεψα , βοήθησα το Στέλιο με το φαγητο και περίμενα το βράδυ το Πέτρο με τους άλλους . Δε χρειαζόταν να κρυφτώ αλλο . Ο Πέτρος οταν με είδε να τον περιμένω χάρηκε πολυ .
" και εγω είπα οτι θα κοιμάσαι παλι "
" σήμερα ήθελα να σε δω . Μου ελειψες τοσες μέρες . Δε μιλήσαμε σχεδόν καθόλου . "
Καθησαμε ολοι μαζι και φάγαμε βραδινό . Αν και ημουν ελεύθερη να κινηθώ κατι με ενοχλούσε . Γιατι να νιώθω έτσι . Κανονικα επρεπε να ημουν χαρούμενη που δε θα κοίταζα κάθε λεπτό πισω απο τον ώμο μου μήπως ερθει ο Νίκος .
Οταν ξαπλωσαμε το βράδυ στριφογύριζα. Γιατι να εφυγε έτσι ξαφνικά ; Και μια βδομάδα ; Τι ειχε να κανει που επρεπε να λείψει μια βδομάδα .
Οι μέρες πέρασαν ήρεμα . Σχεδόν βαρετά θα έλεγα . Με τη δουλεια μου ειχα τελειωσει . Ειχα αρχειοθέτηση ολα τα έγγραφα και πλέον δεν ειχα τι να κανω . Ηταν η τεταρτη μερα απο τότε που εφυγε . Ξυπνησα σχετικά αργα γιατι το προηγούμενο βράδυ δεν ειχα κλεισει μάτι . Δεν ήξερα τι μου έφταιγε . Βγήκα έξω και άρχισα να ψάχνω το Στέλιο . Ειχε γίνει πλέον συνήθεια . Θα περνάμε μαζι το καφε και το πρωινο και μετα θα συνέχιζε ο καθένας τις δουλειές του . Τωρα όμως που εγω δεν ειχα τι να κανω τον βοηθούσα όσο μπορούσα .
" Στέλιο !! Που ειναι ο καφές μου ;"
Δεν έβλεπα το Στέλιο πουθενα .
" Στέλιο !!!"
Άκουσα ενα θόρυβο πισω μου .
" Στέλιο αν προσπαθείς να με τρομάξεις ..."
Γύρισα και ειδα δυο αντρες να ξεπροβάλουν πισω απο τα δέντρα .
" για δες τι εχουμε εδω ! "
Δε μου άρεσε καθόλου ο τρόπος που με κοιτούσαν .
" αν ήξερα οτι θα μας περιμενε τέτοια έκπληξη θα ερχόμασταν πιο νωρίς "
Άρχισα να κανω ενα βημα προς τα πισω . Με τα ματια έψαχνα το Στέλιο αλλα δε μπορούσα να το βρω πουθενα .
" μη ψάχνεις άδικα , δεν ειναι κανεις εδω ;"
Πως γινεται να με άφησαν μονη μου ; Ποτε δεν το εκαναν αυτο . Όσο προχωρούσα προς τα πισω αυτοί με πλησίαζαν .
" μη φοβασαι κοριτσάκι δε θα σου κάνουμε κακο ..."
Δεν περίμενα να ακούσω τιποτα αλλο . Άρχισα να τρέχω . Τους άκουσα να γελάνε και να με κυνηγάνε .
" όσο πιο πολυ τρέχεις τοσο πιο πολυ θα το απολαύσουμε "
Όρμηξα μεσα στο δωμάτιο και εκλεισα τη πορτα . Την κλείδωσα και άρχισα να ψάχνω το κινητό μου . Τα χτυπήματα στη πορτα με τρόμαξαν .
" άνοιξε!!"
Η πορτα άρχισε να κουνιέται απο το τροπο που τη χτυπούσαν . Πηρα τηλεφωνο το Πέτρο αλλα δε το σήκωνε . Γαμωτο . Τι κανω τωρα . Δεν ειχα το τηλεφωνο απο κανέναν αλλο . Ξαναπήρα και παρακαλούσα να το σηκώσει . Ξαφνικά η πορτα άνοιξε διάπλατα τα άρχισαν να προχωράνε προς το μέρος μου . Δεν ειχα που να παω . Σαν να διάβασαν τις σκέψεις μου άρχισαν να γελάνε .
" δεν εχεις που να πας "
Ο ένας απο αυτούς χυμηξε πανω μου και με έριξε κάτω . Άρχισα να τον χτυπάω με όλη μου τη δύναμη .
" αφού το θες έτσι , έτσι θα γίνει "
Με χτυπησε με τόση δύναμη που άρχισε να πονάει το κεφαλι μου . Ένιωσα τη μεταλλική γεύση του αίματος να κυλάει στο χείλος μου . Με άρπαξε απο τα μαλλια και με σήκωσε πανω πετώντας με στον άλλον .
" εσυ η εγω πρώτος ;"
" αυτη τη φορα ειναι σειρά μου ."
Με πέταξε πανω στο κρεβάτι και βρέθηκε κανω μου .
" άφησε με !!"
"Φώναξε όσο θες , δεν πρόκειται να σε ακούσει κανεις "
