Way back into love

14 0 0
                                    

UNO's POV
Almost a 2 months and we are back at school and finally I can use my phone now.

Una kong ginawa is tinawagan ko si Andrea. Yup, that chic is now my girl HAHA ewan pero nalandi ako Kaya nagpalandi nalang din ako.
I text her kasi responsibility siguro yun ng boyfriend diba hahaha

" Andy, should I pick you up?" Kalmado ko na sabi though nakakatamad knowing na May driver naman siya pero kailangan e.
" how many times should I tell you ba na baby dapat" she responded to my text at napakaarte talaga
"Okay fine. Baby, should I pick you up?" Again kalmado lang dapat.
"Yes baby hehe" she responded kaya nagmadali akong lumabas ng kwarto At kinuha Ang car keys ko.

"I'm off now, bye" nagmamadali kong alis ngunit agad akong tinaawag ni dad.

"Juan, Leaving so early? Excited to see your ex girlfriend? You really thought na hindi ko alam na nakauwi na siya?" sarkastikong sabi ni Dad sakin.

"Dad, remember we already broke up because of yo-" ngunit bago pa ako matapos ay agad akong nilapitan ni Dad at kinuwelyuhan.

"Juan Gabriel, Tandaan mo nasa pamamahay ko pa ikaw nakatapak kaya wala kang karapatan na tanungin ako sa mga walang kwentang bagay na ganyan." At itinulak ako nito dahilan sa pagkakatama ko sa pader.

Umalis nalamang ako upang matigil at hindi na mapunta kung saan ang usapan. Pumunta ako sa dati naming tagpuan ni Cal.


𝙁𝙡𝙮 𝙢𝙚 𝙩𝙤 𝙩𝙝𝙚 𝙢𝙤𝙤𝙣

(The first song that Cal sings for me...)

𝙇𝙚𝙩 𝙢𝙚 𝙨𝙞𝙣𝙜 𝙖𝙢𝙤𝙣𝙜 𝙩𝙝𝙤𝙨𝙚 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙨

( I remember how lovely her smile, her eyes, it looks like the stars from the night scenery)

𝙇𝙚𝙩 𝙢𝙚 𝙨𝙚𝙚 𝙬𝙝𝙖𝙩 𝙨𝙥𝙧𝙞𝙣𝙜 𝙞𝙨 𝙡𝙞𝙠𝙚

𝙊𝙣 𝙟𝙪𝙥𝙞𝙩𝙚𝙧 𝙖𝙣𝙙 𝙢𝙖𝙧𝙨

(If only I have the ability to build my own planet for me and Cal, I would do that.)

𝙄𝙣 𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙬𝙤𝙧𝙙𝙨, 𝙝𝙤𝙡𝙙 𝙢𝙮 𝙝𝙖𝙣𝙙

( I miss your touch... The heat that I feel whenever you are near me.)

𝙄𝙣 𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙬𝙤𝙧𝙙𝙨, 𝙗𝙖𝙗𝙮 𝙠𝙞𝙨𝙨 𝙢𝙚

(I miss the way your lips touches my lips... I miss you Callie)


"Cal, I miss you but I'm very sorry if our world is like a parallel lines, close to each other but never together." yan na lang ang bulong ko sa hangin.

Agad kong narinig ang alert ng aking telepono. 

SHIIIT susunduin ko ng pala si Andrea.


"Baby, Where are you na ba?"galit na siguro ito.

"I'm on my way" dali dali akong nagdrive papunta sakanila.


After ilang minutes nakarating na ako sa harap ng bahay nila Andrea.

"Baby, you're so tagal." sabay beso sa akin.

"Sorry medyo na stuck ako sa traffic." paliwanag ko sakanya.

Agad siyang sumakay at ramdam ko na antahimik niya ngayon at nakaharap lang sa phone niya.

"Hmm. Callie is back?" Biglang salita niya na ikinagulat ko.

"Hmm. I don't know" sabi ko kahit alam ko naman na oo andito na siya.

"Wait?! what  you didn't know?" gulat na gulat na sabi niya sakin.

"Yup and siguro di ko na dapat malaman diba?" hindi sa ayaw kong makita si Callie pero andito pa yung sakit.

"Baby, don't leave me okay?" pagmamakaawa niya at sabay hawak sa kamay ko.

"Yes, I won't" sabi ko sabay ngiti. hindi ko alam kung tama ba ito pero siguro para sa ikakabuti naman.


Lumipas ang ilang minuto at nakarating na kami sa school.

"UNOOOOO AND ANDREAAA IS HEREEE!! THE MOST POPULARRR COUPLEEEE" hiyawan ng tao simula nung bumaba kami ng kotse.

"Eh diba si Cal ang girlfriend ni Un-" bigkas ng isang mukhang baguhan na babae.

Nilapitan ito ni Andy at hindi ko alam kung ano gagawin ko at napatulala na lamang ako ng makita ang babae na lumapit sakanya noong itinulak ito ni andy....

Si CAAAAL?!

"Ayos ka lang ba?" at dito narinig ko na naman ang mala anghel niyang boses.

Napatulala nalang ako sakanya hanggang sa nakita ko nalang na nagsasagutan na sila ni Andy..

At umakma ng sampal si Cal...

Agad ko itong pinigilan... Ito ang tama... Ito ang dapat gawin..

"Cut the crap..." yan na lamang ang lumabas sa aking bibig kahit masakit para sa akin.

"Baby, let's go" agad kong higit kay Andy... Kailangan kong umalis dito. Masakit makita na ang babae na mahal na mahal ko ay nagbalik na.


Habang naglakad kami papunta sa hallway ay agad nagsalita si Andy.

"Nakita kita na tulala kanina.." Malungkot niyang bigkas.

"Mahal mo pa ba siya?" malungkot nitong sabi...

"Hi-hindi na..." nauutal utal kong sabi.

At agad ngumiti si Andy at niyakap ako.


Pero ang totoo... Oo mahal ko pa si Callie, ang nagiisang babae na minahal ko ng sobra sobra. 


Pero siya din ang dahilan kung bakit ramdam ko pa ang bawat sakit na iniwan niya.


Ang bawat piyesa ko na binubuo ay kulang pa dahil alam ko na nasa kanya pa ang iba para mabuo ito.

Callie, Mahal kita ngunit patawad kung kailangan muna kita iwan at saktan...


- end of chapter 2-


Henlooo so baka di muna ako makapagpost ng Chapter 3 dahil busy pa kami sa schoolworks perooo lagi ko kayong iuupdate. LOVEEE YOUUUGUYSS MAHAL KAYO NIIII HARUUU!!.


Sa susunod na habang buhayWhere stories live. Discover now