De dag die mijn leven veranderde

inleiding

Hey, ik ben Nina, 15 jaar, ik ben enigst kind en ik woon in Antwerpen met mijn moeder
Mijn ouders zijn gescheiden omdat mijn vader vreemd ging.Mijn vader is direct na de scheiding naar Duitsland gevlucht. Ik vind dat hij er te makkelijk onder uitgekomen is maar mijn moeder vond het goed zodat wij verder konden met ons levend . ik heb één nicht langs mama haar kant van de familie( met die van papa ga ik niet meer om.  ik zag ze altijd al heel weinig omdat ze allemaal in Duitsland wonen)ze heet Flore. ze is ook me beste vriendin en we zijn als zusjes voor elkaar. ze is ook enigst kind. Ze is 22.
Ze is de enige vriendin die ik heb . Voor dat mijn ouders gescheiden waren had ik Maren ook nog ze was toen een goede vriendin van me . maar toen ik haar vertelde op haar kamer  dat mijn ouders gingen scheiden en mij vader naar Duitsland zou verhuizen zou je denken dat ze me zou troosten. Nee, niet dus ze zei letterlijk recht in mijn gezicht "Ik was alleen bevriest met je om het geld van je vader nu gaat hij weg dus onze vriendschap ook." Ik reageerde niet. Toen zei ze "Ga nu uit me huis !! ". Ik was toen zo geschrokken dat ik niks deed. Dat was waarschijnlijk de druppel voor haar want ze schreeuwde " WAS IK NIET DUIDELIJK OFZO . IK ZEI GA UIT ME HUIS " terwijl ze me letterlijk uit haar huis sleurde en buiten gooide . alles is nu ongeveer 1 jaar geleden ik heb geen enkel contact meer gehad met Maren of Tom (eigenlijk mijn vader maar het voelt niet meer zo). ik ben het afgelopen jaar echt heel veel bij Flore en haar vriend Thomas blijven slapen. Ze zijn al 5 jaar samen . Ze wonen nu 2 en een half jaar samen. Het eerste half jaar in een appartement maar daarna hebben ze een huis gekocht. Ik heb van Flore een slaapkamer in haar huis gekregen die ik zelf heb mogen ingerichte op haar koste echt super lief . Ze gaf het omdat ik er soms echt een week bleef zonder naar huis te gaan omdat ik het moeilijk had en ik altijd bij Flore terecht kon en mijn moeder tijd voor haar zelf nodig had en het dan te zwaar was om goed voor me te zorgen. Dat gaf ze niet toe maar ik zag het gewoon aan haar.

Zoo dat was alles wat ik kan vertellen over mezelf .... Aaaa nee, ik hou ook nog van zingen maar ik kan het echt niet ik de het altijd als er niemand thuis is. Flore heeft mee één keer betrapt , gelukkig heb ik haar kunnen wijs maken dat ik gewoon een beetje aan het meezingen was voor de lol , maar ik denk dat ze het nog steeds niet helemaal gelooft. maar sindsdien zing ik alleen op mijn plekje in het bos dicht bij Flore's huis. in jaren is er niemand dus ik ben er altijd om rust te zoeken. Allen Flore weet van dit plekje ze weet niet waar het is maar ze weet wel als ik zeg ik wil even allen zijn weet ze dat ik daar naar toe ga . dit is nu wek echt alles wat ik over me zelf kan vertellen .

Dit is de inleiding van mijn eerste verhaal , dus ik weet niet of het goed is .

Sorry als er spellingfouten instaan of als ik hoofdletters of leestekens ben vergeten .

groetjes van mij