[Düzenleniyor]
Jeon Jungwoo'nun oğlu Jeon Jungkook, hiçbir şeyden haberi olmayan masum çocuğun biriydi ki,onu dünyanın en berbat adamı sananlar vardı bunlardan biride Kim Taehyung'tu.
Sessizliğiin getirdiği felaket bana çok pahalıyo patlamıştı. Olmuyodu unutamıyordum hastalığım aklıma gelip duruyordu. Ben bunla yaşıyamıyordum çöktüğüm şelalenin önünde ellerimi açmış ve yerdeki duran çiceği almıştım. Kaderimin oyununa yenik düşmüştüm. İntihar edecektim... Çiçeğin tek tek yaprağını yolup üflemiştim. Bu çiçek gibi havaya karışacaktım birazdan..
Hüngür hüngür ağlıyodum ayağa kalkıp etrafı dağıtmıştım. Bütün sandalyeleri param parça etmiştim. Ölsem bile beni burdq bulamazlardı. Bu güzel bişeydi. Aklıma gelen şeyle duraksadım Annemin öldüğü yerdeydim şuan...
-
Yıl 2017 Eylül'ün 5'i
"Anne anne gitmemiz gerek"
Annemla beraber saklandığımız bir oda da bir kapı daha vardı orayada kaçabilirdik. Annem bana susmamı işaret edip sesleri dinlemeye başladi.
"Anne adamlar gelecek bak noglur gidelim. Eğer şimdi gitmessek Öleceğizz"
Annem bana bakıp
"Haklısın oğlum hadi koş" demişti bende ona uymus ve kapının önünden koşarak aşağı şelale gibi bir yere inmiştik.
"Anne burada bizi bulamazlar demi" annem kafa sallamış ve gülmüştü.
Annem oradan buradan bulduğu çiçeklerle uğraşırken bahçeye giren adamlarla şok geçirmiştim. Hiç açcımadan annem ayağa tam kalkacakken onu vurmuşlardı. Elindeki zambak çiçeğinin yaprakları dökülüp yere düşmüştü annemle beraber
- Aklıma geldikce öfkeleniyodum. Çiçekler annem gibi çok güzeldi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve hala yaşıyolardı. Annemde yaşıyordu. Benim tabirimde... Elime aldığım kırılmamıs sandalyeyi şelalenin önüne koymuş ve havaya bir ip bağlamıştım. Elime aldığım zambakla gülümsemiştim. Annemin yanına gidecektim. Sandalyeye ayağımı basmamla sandalyeden gelen sesler aynı kulağı gelen silah sesi gibiydi. Elimdeki çiçeği diğer elime alıp kafamı ipe geçiriyordumki biri bağırmıştı. Arkamdaydı kimse bir dakika bu bu TAEHYUNG'tu ne!! O ne geziyo lan burda ipi hemen geri çekip sandalteden aşağı inmiştim.
Tae'nın bağrışı bütün heryeri zinletiyordu Taeyung ağlıyordu... ikinci defa benim yüzüme. Beni itekleyip göğsüme yumruklar atıyodu ben halen soktayım. Ahh son attığı acımıştı. Yumruk yaptığı ellerini tutup kendime çekmiştim. Kokusu ferahlatıcıydı. O geri çekilmek yerine gözlerimin içine bakarak daha çok yaklaştmış ve vücutlarımızı birleştirdi. İkinci ataklar hep şaşırtıyo beni
