18 Eylül 1989
PerşembeSevgili Taehyung
Bana armağan ettiğin fevkalade güzellikteki eşyaların arasına gönderdiğin her bir mektubu hususiyetle ekliyorum ve gayriihtiyari kokluyorum, sanki senden bir parça bulabilecekmişim gibi... Oysa ki en büyük parçan benimle değil mi?
Onca zinnetin içinde en kıymetli olanına vakıfım: yüreğine güzel bakıyorum yürek sızım, yalvarıyorum sen de benimkine ihtimam göster keza müşkül duruma düşsek de seni acıdan tecrit etmek arzusuna kapılmaktan bir saniye olsun uzaklaşamıyorum.
Gök gürlüyor şimdi, yüreğimde kabaran küstah hislerin ışığını söndürdüm, iptidai olan her şeyimi bir kavanoza koyup serin sulara bıraktım. Göğün ışığıyla aydınlanıyorum, sevgimizden güç alıyorum.
Ben ziyadesiyle nikbinim, kendine edindiğin onca derdin arasına bir de benim vaziyetimi ekleme olur mu?
Orada hava nasıl, ne yiyiyorsun, sağlıklı mısın?
Lütuf ediyorum bir sonraki mektubunda bu konulara da değin.
Son olarak, kokunu çok özledim. Evimiz artık sen gibi kokmuyorken ev gibi hissettirmiyor.
Ciğerlerim hava çekmekten bitap düşmüş durumda, bana kokunu rüzgarla da olsa yollar mısın?
Sevgilerimle
Sevgilin Jeon Jungkook~
Bu bölümü sevmedim ):
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bahar Gözlüme Güz Mektupları // Taegguk
FanfictionSana bekle diyemem lakin beni beklemezsen yaşamak meselesi lüzumsuz bir gösteriden öteye gitmeyecek