1 of 5

36 2 0
                                    

He walk pass right me.

His scent which lingers on my nostrils.

His laughter wherein like a music in my ears.

I smiled  after seeing him with such happiness plastered on his face.


I, Bloom Armoire likes Kris Delta.







"Huy! Tinitingnan mo na naman!"

Nabaling ang tingin ko sa kaibigan kong si Shane.

"Tsk kahit kailangan talaga panira ka ng moment." Inis na reklamo ko sakanya.

"Duh kahit ano pang gawin nang kakatitig mo. Hinding hindi magiging sayo si Kris."

Wika niya na naging sanhi ng hindi ko na pagsagot sakanya.

I know. He won't be mine kahit ano pang gawin ko. Lalake siya. Lalake rin ako ngunit pusong babae.

Only few people know that I'm a gay, it's Shane and my foster parents.

My real parents died when I was only 3 years old. Even though they're gone I'm still thankful to my foster parents right now cause they accepted me for who I am.

I diverted my gaze back to Kris who's walking in the hallway of our school with his friends laughing. I decided to stop my gaze and looked back to Shane.

"Tara na."

Aya ko sakanya dahil may klase pa kami ng next period.

"Arats!"

Pag-sang ayon niya.










- Day of High school Graduation -

Gusto kong mag confess sakanya tutal di ko na din naman siya magiging schoolmate sa college dahil aalis na din naman ako dito sa Pinas.

Tinanggal ko ang togang sout-sout ko at ngayon naka uniform nalang ako.

"Bloom anak. Bakit mo tinaggal ang toga mo?" Tanong sa akin ni mama.

"Oo nga Bloom! Di pa tayo tapos mag picture picture ah." Pag-sang ayon naman ni Shane kay mama.

"Mainit e."

Tanging sagot ko nalang sakanila.

Nilibot ko ang tingin ko sa paligid. Hinahanap ng tingin ko si Kris.

Nakaramdam naman ako ng mahinang pagsiko sa tagiliran ko kaya napatingin ako.

Si Shane lang pala.

"Bakit?" Taas-kilay kong tanong sakanya.

"Taray beh ah? Haha. Hinahanap mo?"

May halong pang-aasar ang tono ng kanyang boses.

"Alam mo na kung sino hinahanap ko. Duh. San ba siya?"

Muli kong nilibot ang tingin ko sa paligid ng gymnasium na kung saan dito ginanap ang graduation ceremony.

"Narinig ko sa iba na nandoon daw siya sa 3rd floor sa main building. Nandoon nga yung mga babaeng nagka-crush sakanya para mag-confess." Dire-diretsang sagot ni Shane sa akin.

"Lakas talaga ng pandinig mo Shane. Haha."

Nasabi ko nalang sakanya at ginulo ang maayos niyang buhok.

"WOW! Ang ganda-ganda ng ayos ng buhok ko tas guguluhin mo lang! Grr."

Inis niyang reklamo sa akin at inis din niyang inayos ang buhok niya.

Tumawa nalang ako sakanya at lumapit kina mama't papa then kay tita na mama ni Shane na busy mag-usap.

"Excuse me po. Ma,pa, tita. Alis po muna ako sandali. Babalik din po ako."

Pahintulot ko sakanila sabay halik sa pisngi ni mama. Hinablot ko ang paper bag na pinahawak ko muna kay mama. Tumakbo ako't di na hinintay ang kanilang sagot.

Dali-dali akong umakyat ng hagdan papunta ng 3rd floor. Nang makarating ako ay medyo marami-rami pa ding mga babaeng ang nagsilinyahan sa classroom nina Kris.

Sumandal muna ako sa railings at hinintay na maubos lahat ng babae. Nang wala na ay dahan-dahan akong naglakad papunta sa classroom nila.

Sumilip ako sa may bintana. Nakita kong nakaupo lang si Kris harap habang yung dalawa niyang kaibigan ay nakaupo sa teacher's table kaharap siya. Nag-uusap at nagtatawanan sila. Nabasag ang katuwaan nilang ng pumasok ako sa classroom. Sabay-sabay silang napatingin sa akin.

"Bakit?" Tanong ng isa sa mga kaibigan ni Kris.

Mahighit kong hinawakan ang hawakan ng paper bag na nakatago sa likuran ko.

"G-gusto ko lang kausapin si Kris." Medyo nauutal ko namang sagot.

"Ano yang dala mo sa likuran?" Tanong naman ng isa pa sa mga kaibigan ni Kris.

Inilabas ko ang dalang paper bag sabay ng pag-abot nito kay Kris habang nakayuko dahil sa hiya.

"Woaah! Haha. Iba ka din Kris."

"Wow Kris di namin alam na may bakla din palang nagkakagusto sayo. Hahaha."

Kantiyaw ng mga kaibigan niya sakanya. Sinabayan din ni Kris ang tawa ng mga kaibigan niya.

Ito na nga ba sinasabi ko e. Mapapahiya ako. Grrr. Okay lang once in a life time na din naman ito.

Tumayo siya't lumapit sa akin. Hinablot ang paper bag sabay kuha sa cake na magdamag kong binake kagabi. Inangat ko ng dahan-dahan ang ulo ko at tumingin sakanya. Kinuha niya ang transparent lid na nakatakip sa cake. Ginamit niya ang hintuturo niya upang tikman ang icing. Kumuha din siya ng kaonting cake at kinain.

"Not bad. Siguro ito yata ang mas masarap na binake para sa akin but." Bago niya tapusin ang pangungusap niya ay tumingin muna ito sakin at ngumiti ng mapang-asar.

"Faggot. I don't need your like. Better stay away from me."

Then he throws away that cake right at my face. I could hear their laughters. I drastically closed my fists. I know this would happen.

I looked at his face who's laughing so hard along with friends.

This would be the last time I would see him.

It might be a bad decision but atleast I could tell him how I feel before I will be gone.

I smiled at him that made him and his friends stopped laughing.

"Sorry and thank you."

After I said those words, I immediately rush out in that room.

I, Bloom (BL)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon