"Sence yıldızlara dokunabilir miyiz Umut?"
"Yıldızlar gerçek değil."
"Nasıl bu kadar eminsin?"
"Çünkü babam yıldızların düşüncelerimiz olduğunu söyledi. Küçükken buna çok kafa yorsam da babamın haklı olduğuna karar verdim o yüzden gerçek değiller"
"Çok saçma bir hikaye gerçekten. Bir insan bu kadar düşünemez ve biz başka insanların düşüncelerini onlar konuşmadan göremeyiz"
"Haklısın güzelim fakat bunlar insanların söylediği düşüncelerdir. Söylemediklerini düşünsene ne kadar çok vardır."
"Hâlâ çok saçma bulutlu günlerde niye gözükmüyor o zaman? Hadi akıllım bunu da cevapla"
"Hmm... O zaman bulutlarda insanların düşüncelerini söylemesini engelleyen kötü insanlar. Şöyle düşün insanların düşünceleri ne kadar güzel değil mi?"
Deniz ve Umut oturdukları çimlikte geçen günlerden ve gelecek kaygısından uzak insanların düşüncelerini izliyorlardı.
O zamanlar Deniz'e ne kadar saçma gelse de ileride çocuklarına anlatacaktı yıldızların düşünce olduğunu.
Yıldızları Çoğaltalım
