WRONG

I. Elem

“Kids! Let's all stand na. Kent, lead us the prayer" Pag-uutos sa'kin ng teacher namin. Salitan siya. And now, it's my turn.

“Lets all bow down our heads and let us pray. Our father... Amen." Hindi naman sinabi ni Ms. if own prayer ba or hindi. 

“Take your sit."  Utos na sabi ni Ms. Normal day lang naman. Walang iba.

Grade six na'ko. After my graduation, Mom wants me to study at their school. Ayoko sana kasi I want to study at ate's school. Maganda raw dun eh. Ang dami niyang kinwento sa'kin about sa school na'yun. Sa paraan ng pagkwe-kwento niya'y masasabi kong tunay ngang masaya sa paaralang nanggalingan niya. I'm happy for her. She's now college.

“Be. May assignment ka? Pakopya ako. Sige na! Yung last number lang. Hindi ko natapos eh."   Pangungulit sa'kin ni Kate. She's my classmate since kinder. Friends daw kami even though wala akong kinikilalang friend. Mahirap magtiwala. Yun yung sabi sa'kin ni ate. Highschool siya nung nakahanap siya nang true friends. Ang ganda nga nung samahan nila eh. Kainggit. I want to have friends also. Kaso, I'm not that friendly eh. Mas gusto kong mag-isa.

“Here. Isa lang ha?" Baka kasi kopyahin lahat eh. Pagalitan pa kami. Ayoko nun, kahit na si ate naman ang gumawa nang assignment ko. She's good in math. Kaya sa kaniya ko pinagawa. And syempre, nagpaturo narin ako. Insta tutor ko siya.

“Sure mah fren!" Natatawang sabi nito. Siya lang ata kumaka-usap sakin eh. Yung ibang kaklase ko'y nilalayuan ako. They know how immature am I. Not really immature. Sadiyang attitude lang ako. Masungit. Whatever.

“Birthday ni kuya ngayon. May party mamayang 4pm. Punta ka ha."  Pag-a-aya  niya sa'kin.

“Pass. I need to study. I don't do parties." Napasimangot siya sa sinabi ko. I'm not that sociable. Ayoko sa crowd. Mas gusto kong kasama mga libro ko. May once ngang inaya ako ni momy na pumunta sa isang engrandeng party. Hindi ako pumunta. Kinulong ko lang sarili ko sa kwarto't nag-aral nalang. I don't want to see those plastic treatment. Yah. Hirap paniwalaan yung mga ngiti nilang peke. Duh.

“Kahit kumain ka lang dun eh. Sige na." Pangungulit nito. We have foods in the house. So bakit pa sana ako pupunta dun? Hindi ko nalang siya pinansin. Ang kulit. Kagigil.

“Class. We're having a visitors so better watch your actions. Ok?" Lagi naman. May once ngang sinungitan ko yung visitor na pumunta noon eh. Pinagalitan ako nung principal. Sinumbat pa nilang, kesyo anak daw ako ng teacher wala na akong galang. Pati si mom dinamay. Nakakagigil talaga. Pinapunta pa sa school, tuloy napagalitan ako. Tinawanan lang ako ni kuya. He knows kasi na I don't care at all.

“Kent. Greet them if you see them. You're not kid anymore. You're turning 13 this year. So better act as dalaga. K?" Masungit na pangangaral nito sakin. Nagtawanan naman mga kaklase ko. Laugh all you want kiddos! Sana matapos na 'tong year na'to para next year, highschool na. I want to experience new one. So, I'm expecting na sana hindi immature mga students sa paaralan nila mom. Lets see nalang.

--------
Magulo ba? Boring ba? Sabihan niyoko ha. Don't forget to comment or chat me. Hahahaha! Thanks guys!