AFRA

1

İnsan bazen kim olduğunu merak eder bende şuan kendime o soruyu soruyorum.

Kimim ben...

Şuan bir hastane odasında  başım sargılı  bir şekilde  boş boş duvara bakıyorum yaşadığım olaya dair  hatırladığım  en ufak bir şey yok. Adımı  bilmiyorum , yaşımı bilmiyorum.  Eğer var ise annemi, babamı, kardeşlerimi  çok merak ediyorum. Neredeyim nerde yaşıyorum nasıl bir hayatım var bu düşündüğüm şeyler hakkında en ufak bir fikrim yok ne yazık ki.

Dün akşam üstü getirilmişim bu hastaneye. Trafik kazası sonucu kafamdan büyük ölçüde hasar almışım öyle demişti  hemşire hanım. Beni  hastaneye getiren kişi de bana kazara çarpan  kişiymiş. Ve daha önemlisi kazaya bağlı olmaksızın derin ve büyük ölçüde en az 3 veya 4 günlük morluklar varmış vücudumun  çeşitli yerlerinde işlence edilmiş gibi. Yani öyle söylemişti doktor.

Düşüncelerimin arasından sıyrılıp  kapının çalması ile o yöne baktım. Gelen benim ile ilgilenen doktor idi.

"Merhaba nasılsınız  nasıl hissediyorsunuz kendinizi"

"Ben yani şey çok yorgun hissediyorum böyle günlerce aylarca uyumak istiyorum"

"Anladım. Bu gün size araba ile çarpan beyefendi geldi sanırım yanınızda kimlik telefon ve bir miktar para varmış bir sırt çantasının için de kazadan sonra sizinle beraber çantayı da alarak arabaya bindirmiş sizi ama sizi düşünmekten çanta aklina gelmemiş bu gün tesadüfen görmüş çantayı ve doğruca buraya hastaneye getirmiş"

"Kimlik ve telefon mu nasıl yani adım ne peki benim?"

"Buyrun ben size çantanızı vereyim ha unutmadan çıkış işlemlerinizi başlattım durumunuz da gayet iyi telefonda arayabileceginiz birileri mutlaka vardır  yani uzun lafın  kısası geçmiş olsun gidebilirsiniz"

"Ben çok teşekkür ederim sağ olun benimle ilgilendiğiniz için "

"Ne demek görevimiz " diyerek odadan çıktı bana verdiği çantanın fermuarını açarak önce kimliği aldım elime.

Üzerinde benim fotoğrafım vardı.  Adımın olduğu kısımda ise afra yazıyordu.  Demek benim adım afra AFRA KAYALAR.

Kimliğimi biraz inceledikten sonra yaşımın  20 annemin ismi selen  babamın ismi ise teomanimiş .bir sure öylece kimlige yani kimliğime baktiktan sonra,  telefonu çıkardım çantadan. Telefonda şifre olmadığı için açmam kolay olmuştu.

Telefonda ilk işim  galeriye girmek oldu belki bana aileme ve yakın arkadaşlarıma dair birşeyler bulabilirim. Yaklaşık 500 tane fotoğraf Ve 100 tane video  vardı. Fotoğrafların  çoğunda  gülüyordum. Daha önceden mutlu birisiymişim ama şimdi neden ise içimde büyük bir boşluk var. Galeride gezerken bir video denk geldi videoyu açtığımda mutlu bir aile tablosu vardı karşımda sanırım babam olarak tahmin ettiğim kişi  geliyordu yanıma

"Sen dünyanın en güzel kızısın ve bende dünyanın en şanslı babasıyım" dedikten sonra yanağıma ufak bir buse kondurup ateşin üzerine koyduğu  etleri pişirmeye devam etti.

Ardından abi diye seslendiğim kişi yanıma geldi ve burnumdan ufak bir makas alarak

"Ne var cadaloz pikniğe geldik iki dakika rahat bırakmıyorsun bırak ta anın  tadını çıkarayım hem ne videosu o öyle kapat şunu" diyerek yalandan kızdı bana ben de cevap olarak

"Sana ne be zırtapoz hatıra kalsın diye çekiyorum hem ben niye çağırdım ki seni zaten huysuz herif " diyerek yanından ayrıldım. Ardından  annem olarak tahmin ettigim kişinin yanına giderek kestigi karpuzlardan bir tane çaldım.