Ay Parçası

Sarma

Medya: Taha-Ay

1.bölüm: Sarma
.
.
.
.
Gözlerimi açtığımda odamın tavanını gördüm. Ardından kulağımı dolduran alarmımın sesini ve annemin adımı seslenmesini duydum.  Bugün cumaydı. Lanet okulun son günü.Telefonumu bütün evi inleten alarmımı kapatmak için elime aldığımda dersin başlamasına yarım saat kaldığını gördüm. Gördüğümle yataktan aşşağı kendimi atmam bir oldu. Okula hazırlanmam gerekiyordu. Çantam da hazır değildi. Ah annecim seni dinleyip akşamdan hazırlasaydım keşke.

Aceleyle 20 dakikada hazırlanıp evden koşa koşa çıktım. Okul yürüme mesafesi ile 20 dakika sürüyordu ama koşabilirdim. Adımları hızlandırıp ardından da yavaşçana koşmaya başladım. Okula geldiğimde derse girmişlerdi. Binaya girip sınıfıma çıktım. Sınıfa girdiğimde Selin hocayı gördüm. Eyvah! Selin hocanın dersine sayamayacağım kadar çok geç kalmıştım. Buda onlardan biriydi. Umarım birşey demezdi. Ama bu imkansızdı sanırım.

Selin hocanın bakışları sınıfla beraber bana döndü.

-"Oo Mehir hanım derse gelmeye lütfettiniz sonunda."

' Sanane şıllık'

'Hey sakin ol iç ses. Müdürcüğümüzün odasını hiç özlemedim.

-"Özür dilerim hocam. Bidaha olmayacak."

-"En sonda öyle demiştin ama şuan hala bu durumdasın."

İçimde ki sesi daha fazla tutamadım ve cevap verdim.

-"Bidahaki sefere görüşürüz o zaman hocam. Merak etmeyin özletmem kendimi."

Sinirle Begüm'ün yanına oturdum ve çantamdan defterimi çıkardım. Begüm'ün bana baktığını hissettiğimde ona döndüm. Aferin iyi bok yaptın bakışını atıyordu.

-"Ne yapayım. Tutamadım kendimi."

Senden adam olmaz bakışınıda atıp önüne döndüğünde sabır diledim.

Zil çaldığında kantine gittik. Sabah kahvaltı yapmamıştım ve açtım. Tostuma gömüldüğümde Begüm her zamanki gibi homurdandı.

-"Yavaş ye ayı, ölceksin"

-"Birşey olmaz bana"

Göz devirip önüne döndü. Önüne derken platoniği Can'ı kesmeye başladı.

-"Mehir"

-"Ne var"

-"Can bugün çok tatlı değilmi ya?"

Aagh başladı yine Can'ı övme seansları.

-"Aycan her zamanki gibi işte. Sen gidip konuşsan artık. Onu sevdiğini söylesen. Böyle böyle nereye kadar?"

Gözlerini üzerimden çekip Can'a çevirdi. Düşünceli şekilde onu izlemeye başladı.

-"Bilmiyorum Mehir. Beni geri çevirirse çok üzülürüm. En azından birazdaha saklıyım."

-"Eğer birazdaha Can'a bakıp salyalarını akıtırsan saklamana gerek kalmayacak çünkü Can kendi anlayacak"

Can dan gözlerini sonunda çekebildiğinde kantinden çıktık. Zil çalmıştı ve geç kalcaktık. Koşmaya başladığımızda bir anda sert bir şeye çarpıp yere düştüm. Gözlerimi açtığımda bana elini uzatmış benim yaşlarımda bir çocuk gördüm. Siyah saçları dağınıktı. Uzun kirpiklerinin arasındaki mavi gözleri toprak rengi gözlerimi hapsetmişti. Dudakları kurumuş kan rengini andıran renkteydi.