Because Of You

Chapter Nine

Mainlove ka sa taong MAYABANG, MADAMOT at PALABAN. I mean, yung kaya kang IPAGYABANG, IPAGDAMOT at IPAGLABAN.

--------

Lorenz Josh's POV

It is 9 in the evening but I can't sleep. I decided to go outside and relax for a while. Nag motor ako patungong abandoned park. Iniwan ko nalang ang aking Motor dito sa abandoned gym.

Naglakad ako papasok. I suddenly stopped when I saw Bella with a guy? Nagmadali akong lapitan si Bella at agad na hinawakan ang Kaniyang wrist.

"Bakit may kasama ka ritong lalaki?" Malamig na tanong ko. Fvck, bakit parang gusto kong suntukin ang lalaki?

"Bella who is he?" Tanong ng lalaki.

"I'm Josh, Boy friend ako ni Bella." I said coldly.

"You're not my boyfriend." Sabat ni Bella.

"Owww hindi ka naman pala boyfriend eh." Ngisi ng lalaki. What's wrong with me?

"He's my friend." Malamig na sabi ni Bella.

"Yes I am her Boy FRIEND." Bawi ko. Lalaking kaibigan, tsk bakit ko nga ba sinabi na boyfriend ako ni Bella?

"I'm LG Diaz, Dre" Pakilala Niya, nakipagkamay nalang ako sa Kaniya.

"Lorenz Josh Reyes." I responded.

"We have to go." I added bago hinila si Bella. Hindi naman Siya nag reklamo. Alam kong hindi Siya okay, ang tamlay ni Bella, may pinagdadaanan.

"You save me!" Biglang sabi ni Bella ng makalayo na kami.

"Sino ba yun?" Tanong ko.

" I don't know, LG daw ang pangalan." She said coldly.

Feeling close pala ang lalaking ‘yon. Lakas ng trip, baka may binabalak pang masama Kay Bella. Uuwi na bukas si Belle, at ngayon kasama ko si Bella. Damn ayaw kong masaktan si Belle, pero kakaiba rin ang aking nararamdaman kapag kasama si Bella.

----

Bella Rose's POV

"Uuwi na bukas Girlfriend ko." Sabi Niya sa akin. May Girlfriend tong lalaki na ‘to pero kung ano-ano sinasabi Niya kanina. Naging emosyonal ako. I feel shaking and weak.

Napangiti ako ng mapait.

"Susunduin ko na Siya bukas sa Airport." He said coldly. Bakit Niya ba sinasabi sa akin? Napabuntong hininga nalang ako, naninikip ang dibdib ko sa di ko alam na dahilan.

"You have to distance yourself to me." Sabi ko nalang.

"Y-Yeah."

Nasa abandoned gym na kami, kinuha Niya ang kaniyang motor at pinahinto sa harapan ko.

Nasinagan ng bukas ang Mukha ko dahilan para tingnan Niya ako ng maiigi.

"What's happen to your cheeks?" He asked. Concern ba Siya?

"Sinampal ako ni Daddy." Natawa ako. Napakagat Ako sa pangibaba kong labi para pigilan ang luhang nag babadyang pumatak. Muling bumalik ang sakit, kung hindi dumating yung LG na‘yon ay baka kung ano na ang nagawa ko.

"S-Sa bagong pamilya Niya lang Siya may pakialam, sa akin na Anak Niya ay wala. Hindi Niya ako Mahal, wala Siyang pakialam sa akin, kinalimutan na Niya ang lahat ng aming pinagsamahan dahil sa bago Niyang pamilya." Wala sa sarili kong sabi. Masakit! Sa totoo lang gusto kong sumigaw ng malakas! Gusto kong humagulhol. Ayaw kong maramdaman ‘to ngayon! Nanghihina ako!

Ahhhhh! Ayaw ko na! Napakapit ako sa Kaniya ng makaramdaman ako ng hilo. Please, gusto ko ng magpahinga.

"Shit Bella!" Naramdaman ko na binuhat ako ni Josh.

"N-Nanghihina ako, g-gusto ko ng magpahinga." I said weakly.

"I can't leave you like this. Dadalhin kita sa bahay." Sabi Niya. No Josh, huwag kang concern sa akin! Nagugustuhan na kita.

Mabilis ang pagmaneho Niya. Nang makarating kami ay inalalayan Niya agad ako. Sobrang laki ng bahay Nila.

"You can walk?"

I feel weak. Naiyak lang ako sa Kaniyang dibdib. Ahhhh! Putangina bakit ngayon pa?! Palagi akong mag isa tuwing nilalabanan ko ang aking anxiety at depression, pero ngayon bakit kasama ko si Josh?

"J-Josh g-gusto ko ng m-mawala." Mahinang sabi ko.

"No-- don't say that." He said. I just closed my eyes. Naramdaman ko na binaba Niya ako sa malambot na kama. I heard his footsteps na papalayo. I thought iniwan Niya ako pero bumalik Siya.

"Umiyak ka lang, huwag mong itago lahat ng sakit." He said. May nilagay Siya sa pisngi ko. Kakahiya, ginagamot ni Josh ang sinampal ni Daddy. Mas masakit ang nararamdaman ko emotionally!

I started crying, I know that he's watching me but I don't care. Ahhh! Hindi ko alam kong paano makaahon, gusto ko ng mawala! Wala na akong silbi!

"You're worth it Bella. Keep fighting!" Sabi ni Josh. Naramdaman ko na niyakap ako ng lalaki.

"Bakit ganito ka Josh? Ikaw lang sa akin ang nagparamdam na napakahalaga ko. You wipe my tears when I am crying, you're always by my side when I need someone to comfort me, you're the only man na nilapit ako sa Diyos. Nag kamali pala ako ng pag husga sa‘yo. Hindi lahat ng lalaki ay katulad ni Daddy at nabulagan ako sa katotohanang ‘yon. Porket Anak bilyonaryo ka ay hunusgahan kita na play boy o fuck boy kaya no'ng simula may binalak akong masama sayo. I want you to fall in love with me, but wtf I don't know what really love means? I made a mistake! Masama ako!" Umiiyak kong sabi.

"Shhh it's okay, I understand what you felt." He said.

"I am really sorry J-Josh." Iyak ko.

"Pagod ka lang. Kaya mo yan." Nakipagtitigan ako sa Kaniya. Naaawa lang Siya sa akin, kung wala akong Kasama ngayon, kung hinayaan nalang ako ni Josh kanina baka mawala na ako.

"G-Gusto kong makasama si Mommy. Si Ate." Sabi ko. Buhay pa sila pero malayo lang Sila sa akin.

"Babalikan ka Nila. Huwag ka lang sumuko sa buhay." Sabi ni Josh. Hinaplos Niya ang aking mukha. Sobrang pamilyar sa akin ni Josh, pakiramdam ko ay matagal ko na Siyang kilala. Nakaramdam ako ng antok dahil sa haplos ni Josh sa aking buhok.

Kinabukasan ay nagising akong wala sa sarili kong kwarto, wala rin ako sa abandoned park. Fvck saan ako? Omg! Nasa bahay ako ni Josh. Kailangan ko ng umalis dito, ngayon uuwi ang girlfriend Niya, ngayon Niya rin susunduin ang girlfriend Niya.

Nagmadali akong lumabas sa kaniyang kwarto. Tahimik naman ang buong bahay kaya malaya akong nakaalis. Nag commute ako pauwi, and thanks to god dahil walang tao dito sa bahay. Naligo na ako at nagbihis ng uniform. Kung kahapon ay nilalamon ako ng kadiliman pero tama si Josh, kailangan kong lumaban. Damn bakit nga ba hindi ko naisip na magpaalam kanina? Naging masama talaga ako dahil sa ugali ko.

---

Sorry for typographical and grammatical errors.