Everytime she forgives them, she looses a piece of herself. Everytime she says she understand, she misplaces her worth somewhere else. She used to be a girl, now is a woman. When she was there busy saving others, she was actually drowning and no one's giving her a hand.
Its all about building your dreams together, reaching the peak together and proving them all wrong. Konti nalang. Sobrang lapit na.
Sa mga panahong parang sinusukuan na sya ng mundo, doon rin pala sya isa isang tatalikuran ng mga pinapahalagahan nyang tao.
Sa gitna ng laban, piniling bitawan.
"You're pregnant. Are you aware of that? That's the reaskshxjxjxmxnsnsjsjssjdjdnxnxnamma-----"
Pregnant.
Baby.
These two words were like hanging in front of me, written in a half-sized illustration board.
IN CAPSLOCK.
IN A BOLD ITALIC FONT.
Like slapping me that I messed up this whole thing.
Gusto kong magsalita. Gusto kong pagdudahan ang doctor na nasa harapan ko. Baka namali lang sya ng diagnosis.
I am open to second opinion, by the way. But on second thought, why am I acting so surprised?
I'm having sex with my boyfriend. What am I expecting? A fucking banana?! That's bullshit.
I felt like everything's falling down.
AC's never been these cooler. I wasnt choked so why am I having a hard time breathing.
Makagraduate. Magreview. Ipasa ang board exams. Makapagtrabaho. Makapagpatayo ng sariling bahay. Makabili ng kotse. Magbusiness. Then lastly, magtravel abroad.
After non! Yun!
Dun pa dapat papasok ang anak.
Expel ako nito for sure pag nalaman ng university.
Mawawalan ako ng part time job.
Pagtatawanan ako ng mga kabatch ko.
How am I going to feed 2 mouths kung nahihirapan nga ako pakainin sarili ko palang?
"Parang ayoko nga magkaanak e kase alam mo yon. Basta! Siguro dahil bata pa din tayo atsaka dipa natin naaabot mga gusto natin."
I felt a sudden grip on my arms.
"You're shaking. Are you okay?"
Tinitigan ko lang si Dok dahil wala akong kalakas lakas para man lang magsalita ng kahit isang word.
"Your phone's ringing"
(Queenie Calling)
(Franz! Asan kana? Magsstart na debate in 20 mins.)
"Huh?"
(Okay kalang ba? Huy! Tagal mo to pinaghandaan baka madefault kalang. Aba Ricafrante!)
"Ah. Sige"
I ended the call immediately.
"I hope to see you soon by next week. Eto vitamins bilhin mo para naman dika agad manghina. Okay?" Marahan kong inabot ang reseta ni Dok. Nanatili pa muna akong nakaupo ng ilamh segundo atsaka ako naglakad palabas ng ospital.
I breathe slowly.
Fuck! Compose your self!
Mabilis akong sumakay sa kotse ko at pinatakbo ito.
"Water?" Si Queenie.
"Thanks." Pagkaabot nya ng tubig ay umalis na rin agad sya. She's not a friend actually. More on kaklase lang talaga sa ibang subjects.
Wala naman ako mga acquaintances dito sa university so there's no one I have to confess about this problem of mine.
Lumabas na rin ako sa building tutal last class ko na to.
Medyo inaantok na rin ako at napapagod.
"LOVE!"
Napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko yun. Automatic akong napatingin sa pinanggagalimgan ng boses.
Hays.
Not the right time.
Sobrang lapad ng ngiti nyang lumapit saken. Inakbayan nya ako at niyakap.
"Kaen tayo? Gutom ako"
"Busog pa-----"
Agad naman itong nagpapadyak at ngumuso na parang batang hindi napagbigyan.
Bwisit ka yan kana naman sa pacute mo.
"Ayaw mo na po kumain kasama akooo hmp hmp."
"Hays. Oo na kakain na. Kundi kalang cute"
Agad namang lumiwanag ang mukha nya at bigla akong kinarga at nagtatakbo ng mabilis.
"LOVEEEEEE ANO BAAAAA SHEEEET POTA NAMAN EEEEE HOYYYYYYY HALAAAA ANSAKET NG KAPIT MO WAAAAAAAA"
Ramdam kong pinagtinginan kami ng ibang estudyante pero pota kahit kelan talaga ang bigat ng kamay ng lalaking to.
"My love?"
Sabi pa nya nang maibaba ako at binuksan ang pinto ng kotse nya.
"Aba teka pano naman yung kotse ko?
"Babalikan natin mamaya okay?"
Sumakay nalang ako kase di naman ako mananalo pag nagtalo pa kame.
Nang makasakay sya..
"I miss you baby" He kissed me in my forehead aat pinanadar na nya ang sasakyan.
My name's Franz Ricafrante. I am 24 years old, Law student.
3 weeks pregnant.
