Lawyer Series #2: My Amnesia Ex-Boyfriend

3

Everyone is present in Enzo room, lahat nakikinig sa sinasabi ng doktor. And all the information cannot sink in.

"So you mean dok, we need to pretend that we're together?!"tanong ko sa dr ni Enzo.

"Hanggat maari Ms. Sam ay kailangan hindi mastress ang pasyente. Hindi natin sya pwedeng biglain sa mga pangyayaring nakalimutan nya. Ang maipapayo ko lamang ay paunti unting ipaalala sa kanya ang lahat. " Sabi ng dr saakin. Napatingin naman ako sa lalaking nakahiga sa hospital bed. He is peacefully sleeping while holding my hands. Napabuntong hininga na lang ako.

"When someone to love..." Napalingon naman ako kay Alex. She singing a random song without hitting correct notes.

"Nakatingin ka dyan parang krimen ang kumanta."sabi nito saakin. Napailing na lang ako sa kanya at kinuha ang papel sa mesa ko.

"Atty. Lucas, was criminal law major."mahina kong sabi pero alam kong narinig yun ni Alex.

"Yes, he is. Kaya ang lupit lagi ng case na hawak nya. While Jessica, when she was here, tungkol lagi sa mga miracles case."sabi niya. Jessica is really good lawyer. She always solve the difficult cases even it imposible. Kaya naman isa sya sa mga in demand lawyer sa firm.

"Bakit bigla mo atang napag usapan yan?" Alex ask me. Sa totoo lang mula pa kahapon ay napaisip ako. It's really, I'm capable to be a lawyer? 

"Wala naman, naisipi ko. Those  lawyers are good , all lawyers here. I'm just thinking, if this profession is really my calling,."sabi ko sa kanya

"You know what, If you really here in this profession. Hindi ka magsusurvive dito. Professor in law school are killing  your brain cell , not physically but very emotional actually. Kapag nagkamali ka, kapag hindi mo nasagot ang lahat. It's kill you from the pieces especially na nag iintern ka at nag wowork ka pa dito. If you really not here Sam, bakit na kaya mo? Bakit mo nagagawa ng bagay na ito? Your still law student but a simple law student can't do what you done." nakangiting sabi ni Alex. Napangiti na lang ako sa sinabi niya. Even she's the one who crazy in all lawyers in here firm. She's the one who have real sense in everything.

After my part time and slash my intern in office ay pumunta na ako ng school. I have evening class, ito lang kasi ang pwedeng slot sa tulad kong working student na gustong mag aral ng abogado. It's eight pm in the evening when we finished. Agad naman akong sumakay sa kotse. Dahil wala pa akong dinner ay naisip kong dumaan sa isang fast food chain para mag take-out ng food. Nang makabili na ako ay dumiretso na ako ng uwi sa bahay. Kailangan ko pang gawin ang report ko sa school, mag review ng quizzes at mag basa ng cases na pwedeng ipa recite saamin ng prof namin. 

Sa totoo lang ay wala na akong tulog na maayos dahil may trabaho pa ako kina umagahan. Pagbaba ko ng sasakyan. Isang pamilyar na lalaki ang nasa harap ng bahay ko. Para deja vu ang lahat, but the different is. He's not wearing a hospital gown. He's wearing a tee shirt and cargo short with snickers. Mukhang kanina pa sya naghihintay.

"What are doing here?"tanong ko sa kanya. Pagharap nya ay kita sa mukha nya ang pagtataka. He looking at me with head to toe. I wearing a white long sleeve and pencil cut skirt. 

"Where have you been?"takang tanong nya,, napabuntong hininga na lang ako sa lalaking kaharap ko. Nakalimutan ko nga palang may amnesia itong lalaking nasa harap ko ngayon. 

"May meeting kami sa school, so I need to wear something formal." pag sisinungaling ko sa kanya even half true that I was from school.

"Wearing that?!"sabi nya na mukhang galit. Tinaasan ko naman sya ng kilay.

"What problem in my clothes, It decent anyway."sabi ko sa kanya. Nakita ko naman ang pagkunot ng kanyang noo.

"But you look hot, You giving me a boner, Honey." kinilabutan naman ako sa sinabi niya. 

"Bakit ka nga pala nandito?"tanong ko sa kanya at nagbingi-bingihan sa sinabi nya kanina. Nakita ko naman angg lagkit ng tingin ng lalaking ito saakin. Parang nagsitayuan ang mga balahibo ko sa batok.

"I want to see you Honey, Miss na kita. Hindi ka man lang pumunta sa hospital ng ma discharge ako." sabi nya na may himig ng tampo. HIndi naman ako makapagsalita agad. 

"I'm busy E--- honey, marami kasing papers ang kailangan ipasa sa office."sabi ko sa kanya. Napansin ko naman ang pagdududa sa kanyang mata pero nginitian ko lang sya.

"It's too late Honey, bakit hindi ka pa umuwi?"sabi ko sa kanya. 

"Yes, kaya sayo na lang ako matutulog."sabi nya. 

"Matulog? Enzo, umuwi ka na sa bahay niyo. Baka hanapin ka na nila tita."pamimilit ko sa kanya. Para naman akong tanga sa pangungumbisi sa kanya sa labas ng bahay ko.

"Pwede bang pumasok muna tayo sa loob?"tanong nya na para bang wala syang narinig. An old Enzo was stubborn. Kapag pinipilit nya ang isang bagay, gagawa ito ng paraan para sumang ayon o pumayag sa kanya. Napabuntong hininga na lang ako sa kanya. Agad kong binuksan ang gate ng bahay at pinapasok sya.

Pagpasok pa lang namin sa loob, ay agad kong tinignan ang mga bagay na pwedeng pagdudahan nya. She really hate to lie to someone, kahit sabihing galit sya sa isang tao ay hindi nya kayang gumawa ng mga kasinungalingan para lang makaganti o makasakit.

Umupo naman sa sofa ang binata at binuksan ang t.v nya na parang hari. Napapailing na lang sya. When they were together. Enzo always do the same like he did now. Hindi ito nahihiya sa kanya o sa pamilya. He really welcome, kaso ng maghiwalay sila, She feel that she's empty because of ever coner of her house. Their memories came back.

"Honey, nagdinner ka na ba?"tanong nito sa kanya. Napatingin naman sya sa take out nyang pagkain.

"No"

"Akin na nyang bitbit mo. Ako na ang maghahanda. Go and change your clothes."utos nito sa kanya.

"What time kang uuwi?"tanong nya dito.

"I'm going to sleep here"sabi nito sa kanya. Napapikit naman sya sa sinabi nito. He can't sleep here. Wala na sila, pero hindi naman nya masabi iyon dahil sa kalagayan nito.

"You can't"mahina nitong sabi

"Why I can't, As far as I know. Natutulog ako dito Honey."sabi ni Enzo sa kanya.

"Pagod ako Enzo, please"kasi nga hindi kita boyfriend. Gusto nya sanang idugtong pero hindi nya magawa.

"Wala tayong gagawin Honey."lumapit ito sa kanya. Nabigla naman sya sa ginawa nito. Dahil niyakap sya at inamoy amoy ang kanyang leeg.

"Enzo"mahinang sabi nya dito at tinatanggal ang pagkapulupot ng braso nito sa kanyang bewang

"Bakit pakiramdam ko, ang cold mo saakin. Wala naman tayong gagawin. But if you want, pwede naman."sabi nito na ikinapula ng mukha nya. Buti na lang ay hindi nakikita ng binata ang itsura nya. Pero bigla naman syang nataranta ng maramdaman nya ang kamay nito na hinihimas ang kanyang pwet.

"Enzo!" Sigaw nya rito. Narinig nya ang mahinang pagtawa nito sa naging reaksyon nya.

"Easy, Honey. Parang hindi ko nahawakan yan."sabi nito sa kanya. Halos manlaki ang butas ng ilong nya sa galit at pagkahiya. Inaamin nya, na si Enzo ang naka una sa kanya. Everytime they saw each other, they do that. Siguro naging malaya lang silang gawin yun dahil wala ang magulang nya at nakatira sa Province and she really in love to Enzo at that time.

Pero iba na ngayon ang sitwasyon, She and Enzo are not together. They broke up, two years ago. She have own life and finishing her law school.

"I miss you Sam, I miss your lip, and my buddy miss you also."walang preno nitong sabi sa kanya.