Could We Do It All Over Again? (a One Direction Fanfic, Dutch)

Surprise!!

Hoi, het tweede deel. Ik hoop dat het je iets lijkt :) Ik heb namelijk geen flauw idee hoe ik een goed verhaal zou kunnen schrijven -_- Als je een keer tips hebt of een briljante ingeving voor een stuk tekst, comment dan even :) Ik heb ook niet erg veel tijd of erg veel te vertellen, Dus veel leesplezier. XX

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------'Isa, kom je even naar beneden?' "ik kom mam!' Ik ren de trap af, wat zou er nu weer aan de hand zijn.. 'Papa en ik wilden je kado vandaag geven omdat het anders te laat is' O-o, nu wordt de spanning tussen mijn ouders en mij nog groter. Dalijk is het geen leuk iets! (ik ken mijn ouders namelijk..) 'Wat is het?' vraag ik. Ik krijg een envelop in mijn handen geduwt van mijn moeder. Juist ja. 'We hopen dat je het een leuk kado vindt, want anders zou het heel jammer zijn.' zegt pap. Ik maak de envelop open en ik spring een gat in de lucht van blijdschap. 'Mam, Pap wat lief van jullie, ik ben echt heel blij nu maar dat wist je waarschijnlijk al, hè'. Ik knipoog naar mijn ouders. Ik, Isa ga naar Ierland met het vliegtuig, toch naar de auditie van Niall. Ik ben zo happy. Mijn dag kan niet meer stuk en al helemaal niet toen mijn moeder zij dat ik nu heel snel mijn koffers moest gaan pakken, omdat het vliegtuig over 5 uur zou vertrekken. Ik ben echt sprakeloos nu. 'Waarom hebben jullie het niet eerder gegeven?' Mam begint te lachen en pap staat daar met een gigantische grijns naast. Zie ik er raar uit ofzo? Maar ja. 'Om heel eerlijk te zijn' begon Pap. 'Zijn ja moeder en ik het er nu pas over eens geworden dat je naar de audities mag. Van mij mocht je wel maar je kent je moeder hè.' Mam geeft pap een zoen, Yikes. Ben ik blij dat Niall in Ierland woont, al dat kleffe gedoe. 'Maar ehm...' 'ja mam?' 'Wij, je vader en ik hebben besloten om je alleen te laten gaan dus hebben we maar even een hotelkamer voor je geboekt' 'Maar mam!!! Ik kan toch ook gewoon bij Niall in huis?' Pap begint te praten:' Maar Isa toch, je mag al gaan, wees eens blij dat we je al een cadeau geven!' Hij was echt boos nu. Z'n hoofd was zo rood als een tomaat en de grijns van net is ook al weer verdwenen. Wat een gezelige boel zeg! Poes begint te blaffen, rot hond! Ik weet trouwens nogsteeds waarom ik Poes ooit Poes heb genoemd terwijl het een hond is. Ook begint Joy te huilen. Mijn zusje heeft haar teen dus weer eens gestoten. Rot kind! Pap loopt naar Joy toe en mam komt naar mij toegelopen. 'Isa, papa en ik bedoelen het heus goed voor je,maar papa wil gewoon niet dat je bij Niall in huis komt. Je weet wat er met zijn andere kind is gebeurd hè?' 'Ja, mam, dat weet ik nog wel ja, maar daardoor hoeft hij mijn pret toch nog niet te bederven?' Mam ziet dat ik teleurgesteld ben en geeft me een dikke hug. Wat een schat van een moeder heb ik toch. Ik snap nogsteeds niet waarom ze ooit met pap is getrouwd. Hij is best OK maar soms... Rot vent!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En wat vonden jullie ervan? Kun je please en comment achterlaten of je het zo leuk geschreven vindt.. :) Verder, ik vind andere comments, fan, en eh Votes ook wel leuk. Bij 1 Vote ga post ik een nieuw stuk :) Love -XXX-