إسكريبتات نسمه

إسكريبت ٢ "لقاءنا"

=بكام الكتاب ده يا عم عبده

**انت يا أخ ده كتابى

=كان على الرف

**أظن أنه جنبه الشنطه

=وأظن إننا فى مكتبه لو كتابك تحطيه على اى ترابيزة مش على رف الكتب

** أظن بردو انى مخدتش رأى سيادتك فى المكان اللى أحط فيه

عم عبده : فيه ايه يا فجر يا بنتى بتزعقى ليه

فجر : الأستاذ اللى واقف ده معرفش ماله عمال يزعق ليه

عم عبده : أحمد؟!! حمدلله على سلامتك يا غالى

أحمد بابتسامه : الله يسلمك يا عم عبده والله واحشنى

فجر : يؤسفنى اقطع عليكم اللحظه الشاعريه دى بس عاوزه كتابى

عم عبده : انتِ مش فاكره أحمد يا فجر

فجر : أحمد مين يا عم عبده ؟

احمد : هى تعرفنى منين يا عم عبده

*ضحك الرجل بملئ فاهه*

عم عبده : امال لو مكنتش مصايبكم وانتو صغيرين كلها سوا

فجر : مصايب مين يا عم عبده انت عاوز تفهمنى انى اعرف الكائن ده

احمد بصدمه : كائن ؟!!!!  نهارك اسود .. انتِ عارفه انا مين يا بت انتِ

فجر : بتاع الملامين يا خويا وايه بت دى ما تلم لسانك يا قليل الزوق انت

احمد : يا بت بطلى تغلطى ده انتِ متجيش فيا دراع

فجر بأعين متسعه : ده بيقولى بت تانى انت اللى جنيت على نفسك بقا

*أمسكت الكتاب وضربته على رأسه*

عم عبده : فجر إيه اللى عملتيه ده

فجر: ماهو ....

عم عبده: ده أحمد اللى كان جاركم فى البيت القديم

*كان أحمد يقف يكاد ينفجر من الغيظ ولكن سرعان ما تحولت كل مشاعره لصدمه بعد ما سمعه*

فجر : أحمد مين؟! .. إبن طنط كريمه وعمو نُعمان

احمد بصدمه : فجر ؟!

عم عبده : اه يا ستى هو أحمد بشحمه ولحمه ودى فجر يا استاذ احمد

*ثم تركهم ورحل*

احمد : انتِ كبرتِ امتا؟

فجر : فى نفس الوقت اللى انت كبرت فيه

احمد : بس معقلتيش خالص ما شاء الله.. ايه اللى عملتيه فيا ده دنا رجاله بشنبات بيخافوا يبصولى انتِ تضربينى

فجر : منا ياما ضربتك واحنا صغيرين وبعدين انت ناسى ان انا اللى كنت بجيب لك حقك ده انت كنت خيبه خالص