two week' √ jikook

monday [para]

Dün Jungkook'un isteği üzerine onunla uyumuştum. Yatağa girdiğim anda belime sarılan kolları ile kendimi kollarında bulmuştum. O güzel kokusuyla mışıl mışıl uyumuştum.

Şimdi Jungkook ile hastaneye gitmek için hazırlanıyorduk. Sabah Bay Kim naklin 1 hafta sonra olduğunu söylediğinde ikinci bir sevinç yaşamıştık. Bu kadar erken olması beni ve Jungkook'u çok mutlu etmişti.

Ek bilgi almak için ve bir kaç kağıt imzalamak için de hastaneye gidecektik.

"Hazır mısın?"

Kafasıyla onayladığında koluna girip onu kapıdan çıkardım. Kapıyı arkamızdan kapatıp kilitledim. Ve öylece hastanenin yolunu tuttuk.

...

"Merhaba Bay Park ve Bay Jeon"

"Bay Kim. Biz nakil işlemleri için gelmiştik."

Bay Kim bize oturmamızı söyledi. Biz de masanın karşısındaki ikili koltuğa oturduk.

"Bay Park aslında sizinle konuşmak için sizi buraya çağırdım."

"Elbette Bay Kim."

Doktor bir süre yüzüme baktı. Kötü bir şey mi olmuştu?

"Aslında-... nasıl söylemeliyim bilmiyorum."

"Bay Kim.. nakil iptal mi edildi?"

"Hayır hayır...konu çok başka"

Rahatlasam da bu kadar kötü ne olabileceğini düşünemiyordum. Bay Kim'in yüz ifadesi..değişikti.

"Konu şu ki sizin durumunuzu biliyorum.. yani kağıdı imzalamanız için bir miktar ödemeniz gerek"

Yüzüm saniyeler içinde düştü. Derin bir nefes verdim. Benim param yoktu ki. Jungkook desem o daha beterdi.

"Ne kadar bir miktardan bahsediyoruz?"

"5 milyon won" (nakil fiyatlarını bilmediğim için böyle yazdım. Yaklaşık 30.000 TL)

Ne yapacaktım? Banka bu kadar borç vermezdi bana. Zaten borçlarım vardı. İşe girsem kim bilir kaç ay sürerdi. Nakli bu kadar beklemişken ve bu kadar heveslenmişken vaz geçemezdik. Jungkook'a gözümün ucuyla baktım. O da üzgünce duvarla bakışıyordu.

"Bay Kim. Bu ameliyat olacak. Para beni korkutamaz fakat bir hafta daha ertelesek. Sıkışmamam için"

"Peki Bay Park...kağıtları imzalayacak mısınız?"

"Evet Bay Kim."

Şu an yaptığım delilikti. Ben de farkındaydım. Ama bu parayı eninde sonunda bulacağıma inanıyordum.
Jungkook için bunu yapacaktım.

Bay Kim'in uzattığı kağıtları tek tek imzaladım. Bir ihtimal para bulamazsam ne olacaktı bilmiyordum. Yüksek ihtimalle eve haciz gelecek ve bütün eşyalardan olacaktık.

İşim bittiğinde Jungkook'un koluna girdim ve çıktık oradan. Eve gelene kadar Jungkook iki kere ağlamıştı ve ben gözyaşlarını silmiştim. Ben ise yol boyunca Jungkook'a ağladığımı belli etmemekle uğraşmıştım.

"Jimin. Parayı nereden bulacağız?"

"Bir yolunu bulacağım Jungkook."

...

Sabahtan beri bütün ilanlara bakmıştım. Resmen iş yoktu. Birinden borç isteme fikri ilk başlarda bana doğru gelmese de başka şansım kalmamıştı.

Eskiden arkadaşım olan bir kaç kişinin numarası hala telefonumda kayıtlıydı. İçlerinden durumu en iyi olanı tanıyordum sanırım. Yakın zamanda haberlere bile çıkmıştı.

Ünlü şirket sahibi Bay Kim Taehyung