Chapter 1:
SERENITY
Habang naglalakad ako sa hallway ay nakatingin ang iba sa akin.
Lihim ako napabugtong hininga. Nakapalda kasi ako na sobrang haba at nakaturtle neck na kulay creame.
Pumunta ako sa may garden, at naupo sa may beanch.
Hindi na kasi ang nagtataka kung bakit ako pinagtitinginan, yung mga ibang babae kasi dito ay sobrang ikli ng suot na parang lalabas na yung mga tinatago nila.
Ginusto ko 'to, hindi ako sinabihan ni Papa o ni Mama tungkol sa pananamit ko.
"Serenity."
Napatingin ako sa tumawag ng pangalan ko, kunot-noo ko itong tinignan.
"Sino ka?"
"Ako si Oreo. Gusto ko lang ibigay 'to." Nahihiyang sabi niya.
May inabot siya na boquet of rose.
Ngumiti ako ng tipid. "Thank you, Oreo."
"Walcome." Nakangiting sabi nito bago umalis.
Inamoy ko yung binigay niya, ang bango.
Napangiti ako bigla.
"Pang-ilan na 'yan?" Masungit na tanong ni Winston na bigla na lang umupo sa tabi ko.
Nawala bigla yung ngiti ko, hindi ako nagsalita.
"Hindi ka sasagot?"
"Baka nakakalimutan mo–"
Pinutol ko bigla yung sinabi niya. "Huwag ngayon." Mahinang saad ko.
Napatalon ako ng konti ng ilagay niya yung buhok ko sa kabila, inilapit nito ang ulo niya sa leeg ko.
Nararamdaman ko yung hininga niya na dumadampi sa leeg ko.
"W–winston..."
"You can't resist me, Serenity." Sabi nito.
Napapikit ako ng hinalikan niya ang leeg ko dahilan para mapaungol ako.
"Ummm winston."
Lumayo na ito at tinignan ako. "Itapon mo yan."
Umiling ako. "Sayang." Mahinang sagot ko.
"Gusto mo ba ako ang magtapon?"
Umiling ako. "Huwag." Sabi ko.
Kinuha ko na yung gamit ko at tumayo na ako saka mabilis na umalis habang hawak hawak ko sa kabilang kamay yung palda ko para hindi ako madapa.
"SERENITY PAYNE!"
Napalunok ako bigla dahil tinawag niya ako sa buong pangalan ko pero nagpatuloy pa din ako sa paglalakad.
Sigurado paparusahan na naman niya ako.
BINABASA MO ANG
Can't Resist ✔️
General FictionEmpire Club 5: Winston Hunter SPG | R18 "You can't resist me, Serenity." - Winston Hunter Started: May 18, 2020 Ended: July 26, 2020 Source of Photo: Pinterest