Torn between Twin Brothers

Chapter 26-Magic

I woke up to a familiar white room.

Sinubukan ko bumangon na naging dahilan para maramdaman ko matinding sakit sa ulo ko,napahawak ako doon at lalong napangiwi ng maramdaman ulit ang sakit.

"Magic!Are you alright?" lumingon ako sa kanan at nakita ko ang puno ng pag-aalalang mukha ni Sandy.I gave her a faint smile before my eyes roam around the room.

"Baka!Why did you do that?!" singhal niya sakin.Nagtatakang tinignan ko siya.

"B-baka?" saad ko.Hindi nagbago ang tingin niya sakin.

"Idiot!Dumb!Fool!" aniya,natawa naman ako."Bakit ko ginawa 'yon?Ano ka bayani?!"galit na siya,nainis naman ako sa inasta niya.

"Anong gusto mo?Panoodin kitang masaktan?" inis na tanong ko sakaniya.

"Pwede ko naman akong sigawan!Iiwas naman ako!" inis na sigaw din niya.Mas lalo akong nainis.

"Saving you was the first thing that came to my mind!" sigaw ko na siyang ikinagulat niya.

"Idiot!How about you huh?" pinalo niya pa ang braso ko."What if anything happened to you?Are you not afraid for yourself?!"

"Of course I'm scared,I'm scared because I might not be able to see you again!" napaatras siya sa ginawa kong pag-sigaw."At bakit ka ba nagagalit ha?I'm fine!" mag-sasalita pa sana siya pero natigilan din siya,hindi niya alam ang sasabihin niya.Huminga siya ng malalim.

Sabay kaming napalingon sa bumukas na pintuan,si Niko.

"Uh,I'm sorry to interrupt but I need to talk to Miko," nahihiyang sabi niya.Agad na tumango at naglakad patungo sa pinto si Sandy ngunit lumingon muna siya sa akin ng matagal bago tuluyang lumabas.

May mga kung ano anong tests at check up ang ginawa ni Niko sa akin.

"Mabuti at sakto ang naging dating ko kaya nadala ka agad namin dito," paliwanag niya.Napabuntong hininga ako.

"Niko mali ba yung ginawa ko?" tanong ko,nagulat siya sa tanong ko.Tumikhim muna siya bago sumagot.

"Nothing's wrong saving her,I understand you...pero you should also think about yourself.Huwang mo basta bastang ihaharang ang sarili mo para sakaniya,I mean there are other ways right?" paliwanag niya,napahilamos ako sa mukha ko.He's right,hindi ako nag-isip sa ginawa ko.

"It's just that,I'm willing to end-"

"...endure the pain 'cause she's worth it," he cut me off,tinignan ko siya na puno ng pagtataka."You've been saying that since that day Miko,nakakabisado ko na." he chuckled.Natawa na rin ako.

"I'm sorry if I acted rashly Niko...and sorry if you're hurting too,"I said sincerely.He smiled at me,a genuine one.

"Sinong may sabing nasasaktan ako?I'm happy for you Miko,I want to see you happy and I know that Sandy can make you happier," he said.Napatungo ako,hindi makapagsalita."Do you still think that I still love Sandy?" tanong niya,tumango ako habang nanatiling nakatungo.

"I do.." nanikip ang dibdib ko sa dalawang salita na 'yon."But not the way that I did before Miko,we talked days before she...left." nag-angat ako ng tingin sakaniya,nagtatanong.

"Talk?" kumpirma ko.Tumango naman siya.

*--*
"Mahal pa din kita Sandy at mahal ka na din ng kakambal ko."

Natigilan si Sandy,hindi alam paanong tataggapin ang sinabi ni Nick.Masyadong puno ang utak niya para sa mga nalaman niya.

"Nick,you..." hindi alam ni Sandy paano niyang sasabihin kay Nick ito."..you're just confused Nick.You don't love me anymore Nick." bumuntong hininga siya.

"W-what?How can you say that?Ako ang nakakaramdam Sandy!"giit ni Nick,umiling iling si Sandy.

"I'm sorry Nick,you're just guilty." naguguluhan si Nick sa mga nangyayayari.Pinangungunahan ni Sandy ang nararamdaman niya!Magsasalita na sana siya pero nauna na si Sandy.

"Habang kinukwento mo sakin ang totoo,I can see it in your eyes.You are still guilty,sa kakambal mo,sa magulang mo at sa akin.Stop blaming yourself Nick." nanlamig si Nick sa mga sinabi ng babae.

"I know the diff--"

"While you are telling me that you still..love me,it's not the same before.The way you look at me all I can see is..pity and guilt Nick," paliwanag ni Sandy.Hindi maka-imik pa si Nick.

"I don't know wha--"

"Now,tell me again if you still love me Nick.Say it while directly looking in my eyes," naglaban ng tingin si Sandy at Nick.Walang mga salitang lumabas sa bibig ni Nick.Ngumiti si Sandy.

"It'a alright Nick,we moved on.Is there someone?" tanong ng babae.Isang tao ang agad na pumasok sa isipan ni Nick hindi niya naiwasang mapangiti dahil doon.

'Fuck she's right.' sa isip ni Nick.

"I'm happy for you then," nakangiting sabi ni Sandy."I love Magic and you love someone else,so...Friends?" inilahan ng babae ang kamay niya.

"Friends."
*--*
"After that conversation,nag-isip ako..binalikan ko ang lahat." bahagyang natawa si Niko sa naiisip niya."..and she's right.She's fucking right Miko,I realized that all along I've been caging myself in the past,our past.I keep on telling to myself that I should come back to her,I should make up with her." bumuntong hininga siya bago nagpatuloy muli.

"Sinasabi ko na siya lang ang mahal ko without realizing na hindi na 'yun ang sinasabi ng puso ko,hindi na pala 'yun ang nararamdaman ko."naging malungkot ang ekspresyon niya nang sabihin niya yon.

Hindi ako nakapagsalita,nanatili akong nakatingin sa kaniya.Tumawa siya bigla na ikinagulat ko.

"Enough with this drama,I shouldn't stress you out!" tumatawa sabi niya,natawa din ako at tumango tango.

"Thank you Nicholi." unang beses ko siyang tawagin sa pangalan na iyon kaya naman natigilan siya."Thank you kasi kung hindi dahil sayo,I wouldn't meet Sandy." napangiti siya at tinapik ako sa balikat.

"Akala ko nga ay itutuloy mo ang pagpapari mo noon eh." biro niya.

"Yeah,buti nalang dumating at minahal ko siya."