Chapter 3

1 0 0
                                    

I don't know kung paano ako naka alis sa harap nila ng hindi nagbrebreakdown.

I am here sa CR. Crying my heart. I use to believe that the purpose ng cr is to comfort you really. Why I am thinking that? I am now crazy! A stupid one!

I am facing myself in the mirror. Of course Sophia' sinong ibla-blame? Diba ikaw? You left him? Will you expect him to welcome you with a warm hug? Una sa lahat ikaw ang nang iwan. Asahan mong wala ka ng babalikan! My remaining hopes are all gone. Sobrang sakit!

I calm myself before I go to my room.
Duration ng klase sobrang lutang ako. Nawala ung gana ko, para bang nawalan ng saysay ang buhay ko.

Lunch. Pumunta ako sa cafeteria to eat. I need this one para din to take my med. While nasa pila ako I saw them eating happily. He look me saglit binalik niya din agad ang attention niya kay Mika.

All eyes look at me confused'. Siguro dahil bago ako. Nang nakaorder na ako papunta na sana ako ng vacant table ng biglang nadulas ako. My reflex is to grab the first person na mahahawakan ko para d ako tuluyang masalampak sa floor and get my self back at pace at kinuha ko ang tray sinalo ang mga pagkain na binili ko. Sanay ako mag balance because I am a gymnast,my hobby.
I look at my tray and my pizza is missing. I heared a gasped sa likod ko to my surprise nakahawak pala ang isang kamay ko sa balikat ng isang lalaki  na nasa tabi ko na pala.  Dali dali kong binawi iyon at tiningnan ang lalaki namilog ang mata ko dahil nasa ulo na niya ang pizza.

He look at me with a dagger look. And I know he is mad.

I am very sorry' Me

Tss.

And he walks out.

His BestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon