Day 5
JEHOVEN
I yawned when i stretched my shoulders. Our first subject for this morning has started.
"Jev"My seatmate Karen just poke my shoulder.
"What?"I asked her and raised my eyebrows.
"Uhh..Have you done your research for Classical Archaeology and Ancient History?"Karen.
I nodded.
"Gosh! I haven't done mine. All i did for three weeks straight was to be turnt up and went to that cheapest dive bar with my friends...Urghh" She groaned out of frustration.
"Face your consequences, bitch"At simula nun hindi ko na s'ya kinausap.
"Okay Class. As you can see marami akong dala sa table ko...medyo busy ako these past few days. Excempted sa long quiz ang may gawa ng research ngayon. Paalalahin ko lang po hindi ko tatanggapin pagnagpasa pa kayo bukas. Papirmahan nyo sa kaklase nyo ang gawa nyo and afterwards...
ipasa saakin dahil gra-gradan ko.."Ani Prof. Umbad.
Nahagip ng aking mata ang bakanteng upuan na katabi ni Raul.
May naisip akong ideya. Sa kanya ko nalang papipirmahan ang research ko.
Dali-dali akong umalis sa upuan ko at tumabi sa kanya. Tila napansin niya ang presensya ko dahil nilingon ako nito.
"Sup?"Raul.
"Uhh..kase i want you to sign my research..If okay lang sayo?.."Ngumisi 'to.
"'Course no prob.."He then grabbed my research from my hands tas pumirma na sya.
"Thanks"Pagth-thank you ko.
"Uhh..Jev, papirma na rin nung akin"Raul.
"Sige ba"Ako.
"Anong topic ng sayo?"Pagtanong ko sa kanya.
"Lost City of Atlantis"Sagot niya.
"Bakit mo naman yan napili. It's interesting rin ha.."Komento ko.
"Atlantis was the advanced civilization in Earth back then and people says that it sank down into ocean.It was found intact and inhabited"I didn't even know he's brainy though.
"You?"Tanong niya. Tinuro ko ang sarili ko at tumango sya.
"Uhh..yung akin Amphitheatre of Pompeii...Ayoko ng i-explain kasi sabog na brain cells ko. Search mo nalang..."Ako.
Tumawa kaming pareho.
"Tagal pa mid-term exam..."Raul.
"Tangina hirap na hirap na ako sa thesis tas dagdagan pa ng up to sawang reporting at projects....
Sumalangit nawa ang kaluluwa ko"Ako.
"Mas mahirap pagwala kang utak..."Pangangasar nito saakin.
Sa bagay he has a point.
"Hindi bro, Mas mahirap kapag naubos na allowance mo for one week. Nang dahil sa sandamakmak
na projects and etc..."Pangbawing bato ko sa kanya.
"Anyways, Matagal na tayong magkaklase simula senior highschool hanggang first year natin ngayon sa college and yet we never added each other on facebook..." Malayang saad nya.
"Maybe because hindi ako basta-basta nag-a-add ng mga tao. Imposible rin kitang makita sa friend request ko kasi mahigit 2000+ nagaadd sakin. Tsaka isa pa ngayon lang naman tayo naging close noh..."Ako.
"Asa kapa hindi naman kita inadd"Sabi niya at humagalpak sa tawa.
"It ain't big deal to me. Madalang narin ako mag-fb if it's necessary kasi nowadays there's so many toxics in there"Dagdag na sabi ni Raul.
"Kapag may chicks lang ako nag-f-fb"Sabi ko sa kanya at tumawa kami pareho.
Mabuti nalang walang paki Prof namin kahit may kanya-kanyang mundo kaming mga students.
"Raul"Singit ni Trisha sa usapan namin. Kinalabit niya si Raul.
"Why?"Raul.
"Mag-library tayo mamaya?" Pagyaya ni Trisha.
"Sige..."Sabi namin ni Raul.
"Uh..Hi Jehoven!"Nakangiti itong bumati saakin.
"Hello"Binati ko rin sya pabalik.
"Ano oras tayo mamaya?"Raul.
"Sa lunch break?"Trisha.
"Sige ba!"Raul.
"Oh sige usap muna kayo. Makikinig muna ako ng kanta..."Trisha.
"Ano ba yan ang boring ng buhay mo. Umiikot lang yung buhay mo sa pagaaral and pagbabasa sa library? Really ganyan ka ba kaboring na tao? Hindi ka ba nabobored?"Tanong ko sa kanya.
Humilig ako sa upuan and i put my two long legs above the arm chair. I even crossed my both arms.
"No, Hindi ako naboboring. Indeed, I'm contented for what i have" Sagot niya.
"Don't lie to yourself. Seriously? You're in college now and still you're stuck in elementary lifestyle. You should get yourself out of your comfort zone before it's too late..."I raised the edge of my lips and my eyebrows going up and down.
Because i have something up my sleeve.
"Paano?"Kuryosong tanong nito.
I'm sucking my teeth while i'm shaking my head.
"See?" Sabi ko.
"Gusto mo rin pala eh yun nga lang wala lang tumutulong sayo"Dagdag na sabi ko.
Nilingon ko si Trisha at sinundan ako ng tingin ni Raul.
"What?"Aniya. Umiling lang ako.
Sinenyasan ko sya na ilapit niya ang upuan niya sakin. Hindi naman sya nagmatigas at interesado ang loko sa sasabihin ko.
Tiningnan ko muna si Trisha at muli kong binalik ang tingin ko kay Raul.
"Indianin mo sya"Pabulong na utos ko sa kanya.
"Ha? Bakit naman? Baka magalit sya"Alalang sabi nito.
"Gusto mo ba talagang umalis sa comfort zone mo?"Ako.
"Oo"Sagot niya.
"Kung ganun ilayo mo ang sarili mo sa mga nakasanayan mo nang gawin"Advice ko sa kanya.
"Like, samahan sya sa mga dating gawi namin?" Tumango ako. Tinapik ko ang balikat niya.
"Simula ngayon, Ako na ang kasama mo. Kapag niyaya ka niya kung saan tumanggi ka. At kapag kinausap ka niya iwasan mo sya na parang hindi mo sya nakikita"Saad ko.
"Hindi ba nakakasakit ako ng feelings?"Tanong niya.
"Paano ka naman makakasakit ng feelings eh wala naman ata yang crush sayo..."Pagrarason ko.
"Ang tunay na kaibigan nakakasama mo sa kalokohan"Ako.
"Let me remind you, Jehoven Theonus Carzaga. Hindi pa tayo magkaibigan...."Raul.
Napanganga ako at di makapaniwala.
"Eh ano pa tingin mo sakin? Stranger? Ikaw lang ata tong ayaw akong kaibiganin"Sabi ko sa kanya.
"Sige...para sa ikakatahimik ng bunganga mo. Sige. Tropa na tayo"Pagsesettle down niya.
Nagfist-bump kami at tumawa.
Ewan ko rin sa mokong na to bakit hanggang sa kolehiyo dinala ang pagiging nerd o geek o kung anuman ang pwedeng ihabilin sa kanya. Lalake naman sya...
Bakit ang strikto ng magulang nya sa kanya? Lalake naman sya? I couldn't stomach him being a puppet to his own parents. He can't even decide what he truly wants.
Hats off to his obediently virgin ass!.
