BİR YAKIN DOST 7. BÖLÜM

27 3 0
                                    

karşısında 30,40 yaşlarında bir adam ve yüzü buruş buruştu Görkem korktu ve çılık atmaya başladı Poyraz ve Melike çılıktan hemen uyandılar. Görkem'i kurtarmaya çalıştılar ama güçleri yetmemişti zaten Melike'nin ayağı sakattı  Poyraz Görkemi kurtarmaya çalıştı ama beceremedi çünkü adam çok güçlüydü Poyraz adamın itme etkisiyle bayıldı ve Melike onu uyandırmaya çalışırken adam Görkem'i alıp kaçtı 1,2 saat sonra Poyraz uyandı ve hemen ateşi söndürüp yola koyuldu ve her yer çamur olduğundan ikisinide ayak izleri belli oluyordu ve ayak izlerini izlemeye başladılar Melike o kadar yorulmuştuki o kadar yürümüştülerdi ve bir yere oturup yarım saat dinlendiler tabi herkez teleşlıydı .

<(Melike)Görkem'e bir şey olmamıştır dimi Poyraz ben korkuyorumda.

+(Poyraz) İnşallah bir şey olmamıştır sen korkma ben ve Görkem'i kurtardığımız zaman daha korunaklı olucaz artık hadi yola koyulalım.

<(Melike) Tamam şu ayak izleri silinmeden hemen gidelim.

Yola çıktılar ve tekrar ayak izlerini izlemeye başladılar çok uzaktan bacası görünen bir ev gibi bir kulübe vardı ve oraya kadar gittiler ve tahtaların arasından baka baka gittiler ve son odada Görkem'in ağzı bantlı ve elleri kolları balanmış bir şekilde bir sandalyede oturuyodu ve tahtaların arasında Görkem 'e iyimisin diye sordular

-(Görkem) Evet iyiyim ama beniii hemen kurtarırsanız iyi olur yani bir zahmet

+(Poyraz) Tamam bağırma adamı getirecen bura şimdi başımız belada girecek susss bii

Melike ve Poyraz kulübeye girmeye çalışıyodu ve kapı kitliydi kilidi zorladılar zorladılar ama bir türlü  kapıyı açamadılar  ve artık saksılara ve paspasın altına baktılar ve saksının altında bir yedek anahtar olduğunu gördü ve anahtarı alıp kapıyı açıp girdiler sessiz sessiz içeri girdiler ve Görkem'in odasına girerken bir ses geldiydi kapının önünden Poyraz ve Melike çok korkmuştu çünkü o adam olabilirdi. Poyraz hemen kapıyı açıp Görkemi Melike ile ipleri çözüp camdan  çıktılar ve ormana doğru koşmaya başlamıştı ama adamda arkalarından koşuyodu ve farkı yavaş yavaş kapatıyodu. koştular koştular ve nefesleri yetmemeye başladılar ve yavaşlamaya başladılar ilerlerken bir eski bir ağaç ev gördüler. 

+(Poyraz) Bence bu günlük bu kadar yeter bu ağaç evde bu günlük kalalım olmazmı  .

-(Görkem) aynen bu gün çok şey yaşadık bence yatıp uyuyalım.

<(Melike) İyi tamam bana uyar benimde uykum gelmişti zaten.

O gün çok yorucu olduğundan ağaç eve merdiven yapıp ağaç eve çıktılar ve orda birisi yaşıyo gibiydi çünkü çok eşya vardı ve üçününde içine bir şüpe kalmıştı ama kafaya takmamışlardı yatacak yerleri temizleyip uyudular o kadar yorulmuşlardıki hemen dalmışlardı uykuya.

                                              (İNŞALLAH BEYENİRSİNİZHİKAYEMİ)

                                              BBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBBB

YAZAR:Burak ATAY

BİR YAKIN DOSTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin