Slikken

2. Overlevingsvoedsel

14:30

"ja en toen moest hij dus zoveel mogelijk Bacardi atten in één minuut en ging hij helemaal out gewoon!" Ik kijk hem glimlachend aan. Jesse en ik zitten alweer in de bus naar huis. Hij is druk aan het vertellen, terwijl ik een beetje voor me uit zit te staren. De dag ging best snel voorbij, het viel uiteindelijk allemaal wel mee. Ik had gewoon super veel geluk met het feit dat er gelijk iemand was met wie het klikt. Anders had ik deze dag niet overleefd.

Al de energie die ik in me had is gewoon compleet uit me gezogen. Zodra ik thuis ben ga ik echt gelijk slapen. 'Gaat het wel?' Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk Jesse aan. 'huh ja, hoezo?" vraag ik dromerig. 'Je ziet er, nou ja, kij-" "ik weet het, ik zie er moe uit, dat ben ik ook wel een beetje."
'Snap ik, het is niet niks, zo'n eerste schooldag." Hij legt zijn hand op mijn been. Een steek vormt in mijn buik. Ik kijk naar zijn hand, en dan naar zijn ogen, en dan weer naar zijn hand. Geschrokken trekt hij hem weer weg. Om de ongemakkelijke situatie te verbreken besluit ik toch een late reactie te geven; 'nou het viel enigszins mee hoor, door jou kwam ik de dag makkelijk door.'
'Ik hoopte al dat je dat ging zeggen" glimlacht hij trots. Ik geef hem lachend een stomp tegen zijn arm aan. Sukkel.

14:57

"Maaaaaaaam! ben thuis!"
"Mam?! Mamaaa?" Ik schreeuw nu al voor de derde keer en krijg nog geen reactie terug.
Godver, wat is dit nou weer. Kom ik thuis van mijn eerste schooldag, is er niemand thuis.

Ik gooi mijn tas in de gang en loop in een stuk door naar de keuken. Een briefje ligt op de keukentafel.

Wij zijn even
boodschappen doen
laat jij de hond er
even uit? kusjes
mama en papa

Ik kijk naar Mowgli. 'haha dat dacht jij zeker, mooi niet mijn benen werken niet meer na vandaag, laat jezelf eruit lui beest." Ik pak een pen en schrijf 'nee kusjes Maartje' onder het door mama geschreven stukje. Ik pak een pak melk uit de koelkast en doe wat kastdeurtjes open. Tevreden grijp ik de net nieuwe muesli uit het kastje.
Ik draai me om naar Mowgli die me kwispelend aanstaart. Ik houd de zak muesli omhoog; 'is mijn overlevingsvoedsel Moog, is niet voor hondjes.' Ik pleur onhandig wat van de muesli in en kommetje en schenk de melk erbij, uitgeput loopt ik de woonkamer binnen. Mn muesli zet is op een salontafeltje en ik laat me op de bank vallen.

Ik hoor de deur open gaan en overenthousiast komen mijn ouders binnen. 'hi lieverd!' Mama loopt naar de keuken terwijl papa Mowgli begroet. Ze zet de boodschappen op het keukeneiland. Haar grote lach verdwijnt als ze het briefje die erop ligt leest. 'Maartje, was dat nou nodig? Straks ontploft zijn blaas nog joh!' 'Sorry mam, maar mijn lichaam werkt niet meer, ik ben te moe om überhaupt normaal te functioneren.' zeg ik met een grijns. Mama zucht en schudt haar hoofd 'overdrijven is ook een vak, maar zo te horen was het een drukke dag?' Ik knik 'het was heel anders dan op de vorige school maar ik was positief verrast! Ik heb zelfs een potentiele vriend gemaakt."
'Mooi zo schat, dat vind ik fijn om te horen, maar nu ga je de hond eruit laten.'
'weetje wat, doe ik wel' begint papa 'als je mij ook niet had' grinnikt hij. 'Dankjewel pap, maar als jullie het niet erg vinden ga ik nu even slapen want ik ben kapot.' 'is goed hoor, we maken je wel wakker voor het eten.'

Ik doe een joggingsbroek aan en mijn bh uit, wat een bevrijding. Ik leg mijn dekens goed op mijn bed, die ik natuurlijk niet had opgemaakt vanochtend. Ik sla de dekens open en ga liggen. Ik ga in mijn gedachtes nog even de dag bij langs. Jesse was echt super aardig, ik hoop dat ik hem morgen weer tegen kom in de bus. Ik merk dat mijn gedachtes hun rust vinden en voor ik het weet val ik in slaap.

Zodra ik wakker word kijk ik naar mijn wekker, ik schrik omhoog als ik zie dat het al kwart over zes is. Meestal eten we rond vijf uur al. Ik stap uit bed, een koude rilling gaat mijn lichaam over en ik krijg er kippenvel van. Ik pak mijn favoriete hoodie uit de kast en trek hem over mijn hoofd. Ik loop naar de spiegel en wrijf in mijn gezicht. Als ik weer op kijk schrik ik van mezelf, jezus wat ik er met mijn haar gebeurd? Dat is geen vogelnest meer maar gewoon een heel kippenhok niet normaal. Ik kijk om me heen en zie een haarelastiekje op de grond liggen. Geluk. Ik ben die dingen echt altijd kwijt als ik ze nodig heb.

'zozo, wat dacht je? ook maar eens wakker worden?' zegt mijn vader. Ik steek m'n tong naar hem uit en kom aan de keukentafel zitten. Mama is nog bezig met koken. 'ik moet jullie iets heel belangrijks vertellen en eigenlijk heb ik best wel gestruggeld hiermee, dus ik zou heet fijn vinden als jullie luisteren.' zeg ik zo overtuigend mogelijk. Mijn ouders kijken elkaar vragend aan. 'Wat is er schat? je kan ons alles vertellen he?' 'Ja ja ik weet het, het is nogal een drempel maar ik gooi het er maar gewoon uit, lieve mama ik wil je in alle plechtigheid bedanken voor het later koken zodat ik nog lekker kon blijven slapen, dat had echt niet gehoeven maar het betekent heel veel voor me.'
Opgelucht maar toch geërgerd kijken papa en mama me aan. 'tsss irritant kind. ik dacht je bent zwanger ofzo.' Zegt mama ernstig. 'Ha! dat dacht jij zeker, dat kind ligt nog te dromen over Harry Styles met een knuffel tussen haar armen en jij denkt dat ze zanger is?!' 'nou zeg, Anton!' 'Pap!" schreeuw ik en ik steek m'n middelvinger grappend op. Lachend gaat hij verder waar hij mee bezig is.
Ik schud mijn hoofd, sta op en loop naar Mowgli. Kwispelend kijkt ze me lief aan. 'gekke ouders' Fluister ik tegen haar.

---------------------------------------------------------------------------

Yesss eindelijk geupdate, werd ook maar weer eens tijd ;)

Fun fact, de muesli in het plaatje is de muesli die ik elke dag eet, dus weten jullie dat ook weer, joejoe

All the love x -i