Vita Brevis

Chapter 1

"Peia ija nandito na tayo." Sabi sakin ni Mang Carlos ang family driver namin.

Napatingin naman ako sa labas at napangiti ako nang makita ko na ang school na papasukan ko.

"Salamat po Mang Carlos. Ingat po kayo. Bye po." sabi ko at dalidali nang lumabas sa kotse.

"PEIA" nilingon ko yung sumigaw.

"Vera, Hi!" sabi ko sa pinsan kong tumatakbo.

"OMG Peia mabuti at napapayag mo sila tita na dito ka mag-aral" masayang sabi nya.

Vera is my cousin slash best friend ko na rin. Puamayag sila mama na wala nang bodyguard basta palagi ko lang kasama si Vera. And it's okay with me. Pangit kaya tignan kung may bodyguard ka kasama kahit saan.

"Halika itotour kita rito sa school. Mamaya pa naman start ng class natin ehh.." excited na sabi nya.

Vera and I are blockmate in all of our subjects. Thanks to mom..hahaha..Mabuti na lang talaga at pareha ang gusto namin ni Vera. Architect, that's our dream. Pero sa aming dalawa alam kong si Vera lang ang magiging successful.

I smile sadly because of that thought.

"Hey, are you okay?" Nag-aalalang sabi nya.

"Ahh..yah. Kinakabahan lang ako. Alam mo namang mula bata pa tayo homeschool lang ako diba."

"Don't worry cuz, Im here. Lets go?" Tumango naman ako sakanya.

Pinasyal ako ni Vera sa school pero hinde rin namin nalibot lahat dahil masyadong malaki ang school para libutin. Pagkatapos nya kong ipasyal pumunta na kami sa room namin.

"Alam mo Peia nakakainggit talaga tong mga drawings mo. Ang gaganda ng mga ideas na nagagawa mo. I'm sure you will be a great architect in the future." Manghang sabi nya. Nandito kami ngayon sa bench na mah lamesa. Kakatapos lang ng class namin. Kaya dito muna kami.

"Hope so." malungkot na sabi ko

Nahalata ata ni Vera ang lungkot ko kaya napakagat sya sa labi nya.

"Ano ka ba... Gagaling ka pa. Think positive nga diba" pagchecheer nya. Kaya napangiti na lang ako. Pero alam ko sa sarili ko malabo nang mangyari yun. My doctor already give me deadline.

Napatigil naman ako sa pag iisip nang makarinig kami nang ingay.

"Alam mo Luke pare we should enjoy life. Hinde yung puro libro ang kaharap mo. Kaya please pumayag ka na. Parang-awa mo na"

"No"

"Lintek pare sa dami ng sinabi ko. No lang sasabihin mo" nagdadramangsabi nung lalaki.

Tinignan ko naman yung isang lalaki. Shet...crush ko na ata sya. Ang gwapo nya, ang perfect ng features nya. Ito naba ang sinasabi nila na love at first sight.

"Hoy...Peia tulaley ka jan."

"Vera...I think I fall" sabi ko habang nakatingin dun sa lalaki na nakaupo na dun sa katabi lang namin na bench.

"Huh? Pinagsasabi mo?" sabay tingin nya sa tinitignan ko.

Napabunghalit naman sya nang tawa kaya napatingin sa gawi namin yung dalawang lalaki. Napaiwas naman ako. Bwesit tong babae na to.

"Hoy!! Tumigil ka nga jan. Nakakahiya ka." saway ko sa kanya.

"So-sorry."nagpipigil na sabi nya. Peia mahulog kana sa iba wag lang dyan kay Ventura. Inlove yan sa libro nya..hahaha..."

"Ventura? Who?" Takang tanong ko.

"Yung lalaking nagbabasa ng libro his Luke Ventura a Med student."

Napatingin naman ako ulit dun sa lalaki. Laking gulat ko nang nakatingin pala sya saakin. Luke Ventura pala ang name nya ang hot kasing hot nya. Aii..ano ba tong iniisip ko. Tumaas naman ang kilay nya nang mahalata nya na nakatulala na pala ako sakanya kaya napaiwas na lang ako ng tingin.

Shet...nakakahiya ka Cassiopeia. Pero ang gwapo nya talaga.

"Peia tara na. Malapit na next class natin." Aya sa akin ni Vera.

"Ok." Lumingon ako uli kay Luke bago umalis.

"Hoy...pasulyap sulyap ka jan. Ikaw huh." Biro saakin ni Vera

"Pinagsasabi mo." at nauna nang lumakad sa kanya narinig ko namang tumawa sya nang malakas.