My Teacher

Πρώτες Αναμνήσεις Και Το Φιλί

Τζόναθαν'ς POV
Την επόμενη μέρα ξυπνησα και έκανα τα απαραίτητα . Θα κάνω το οτιδήποτε για να θυμηθεί η Αμάντα . Ξαφνικα άκουσα το κουδούνι και πηγα να ανοίξω . Μόλις άνοιξα είδα την Αμάντα με την μαμά της
Μα Α : Συγνώμη εάν σε ενοχλούμε αλλά ήθελε να σε δει
Τζόναθαν : Προς Θεού δεν ενοχλησατε καθόλου
Μα Α : Να την προσέχεις εντάξει?
Τζόναθαν : Ναι μην ανησυχείτε
Της είπα και έφυγε . Έκανα χωρο στον Αμάντα για να περάσει . Έκατσε στον καναπέ και εγώ πήγα δίπλα της
Αμάντα : Εμμ θέλω να με βοηθήσεις να θυμηθώ
Τζόναθαν : Φυσικά
Αμάντα : Θέλω να πάμε μια βόλτα όπως χθες
Τζόναθαν : Εντάξει πάω να ντυθώ
Της είπα και πήγα στο δωμάτιο . Ντύθηκα και βγήκα . Την πήρα από το χέρι και βγήκαμε έξω . Έτοιμαστηκαμε να περάσουμε το δρόμο

End of Τζόναθαν'ς POV

Αμαντα'ς POV
Αυτός ο δρόμος κάτι μου θυμίζει

Flashback 1

Πήγα να περάσω το δρόμο μέχρι που άκουσα μια κόρνα . Με το που την άκουσα γύρισα το κεφάλι μου και είδα ένα αυτοκίνητο να με πλησιάζει με μεγάλη ταχύτητα . Τρομοκρατημένη και μη μπορώντας να κουνηθω από εκεί που ήμουν έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου

Την τελευταία στιγμή με πήρα στην αγκαλιά του και με εσπρωξε από τον δρόμο . Με  κοίταξε , ήμουν τρομαγμένη και είχα τα μάτια μου κλειστά
Τζόναθαν : Άνοιξε τα μάτια σου όλα καλά
Μου είπε και τα άνοιξα . Τον κοίταξα και έπεσα αμέσως στην αγκαλιά του .

End of the flashback 1

Flashback 2

- Ωραία αφού δε μπορώ να την έχω τοτε δεν θα την έχεις ούτε εσύ!!!!
Φώναξε στον Τζόναθαν και με εσπρωξε . Εγώ έφυγα στον δρόμο και εκείνη την ώρα ένα αυτοκίνητο έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα
Τζόναθαν : Όχι!!!!
Φώναξε και έτρεξε προς εμένα  . Με έπιασε και με αγκαλιασε σφιχτά αλλα δυστυχώς όμως δε προλάβαμε να βγούμε από το δρόμο . Μετά όλα σκωτινιασαν

End of the flashback 2

Τζόναθαν : Αμάντα? Αμάντα είσαι καλά?
Αμάντα : Θυμήθηκα πως με έσωσες μια φορά σε αυτόν τον δρόμο και την ημέρα του ατυχήματος
Του είπα και με κοίταξε χαμόγελοντας
Τζόναθαν : Αρχίζεις να θυμάσαι αυτό είναι καλό μπράβο
Αμάντα : Πάμε κάπου αλλού
Του είπα και μου εγνεψε . Πήγαμε πάλι στο πάρκο και κατσαμε σε ένα παγκάκι

End of Αμαντα'ς POV

Τζόναθαν'ς POV
Είμαι τόσο χαρούμενος που αρχίζει να θυμάται . Πήγαμε πάλι στο πάρκο και κατσαμε σε ένα παγκάκι . Τότε μου ήρθε μια ιδέα . Την πήρα από την μέση και με κοίταξε ξαφνιασμενη . Δεν έκανε κίνηση όμως για να φύγει . Με κοιτούσε . Εγώ ένωσα τα χείλη μας και αυτή μετά από 5 λεπτα το ανταπεδωσε . Μόλις χωρίστηκαν τα χείλη μας έσκυψε το κεφάλι της
Αμάντα : Γιατί το έκανες αυτό?
Τζόναθαν : Εμμ σκέφτηκα ίσως βοηθούσε
Αμάντα : Αφού ξέρεις ότι ντρέπομαι να με φιλάς μπροστά σε κόσμο
Περίμενε τι?
Τζόναθαν : Ε?
Με κοίταξε χαμόγελοντας . Θυμήθηκε?
Τζόναθαν : Θυμήθηκες!!!!?
Την ρώτησα έκπληκτος και με αγκαλιασε σφιχτά . Την αγκάλιασα και εγώ και κάποια δάκρυα άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους . Αυτή με κοίταξε
Αμάντα : Μην κλαίς
Μου είπε και μου έδωσε ένα χαρτομάντιλο
Τζόναθαν : Ξέρεις πόσο ανυπομονούσα για αυτό
Αμάντα : Εγώ να δεις
Τζέιμς : Γειαααα πως ειστε?
Τζόναθαν : Μια χαρά εσείς?
Τζέιμς : Καλά και εμείς
Είπε ο Τζέιμς και η Κάτια έκατσε δίπλα στην Αμάντα
Κάτια : Πως είσαι Αμάντα?
Αμάντα : Τώρα που είσαι εδώ Κάτια με τον Τζέιμς υπέροχα
Της είπε και η Κάτια την αγκάλιασε σφιχτά
Κάτια : Θυμήθηκες!!!!
Τζόναθαν : Ναι αλλά μην ρωτήσετε πως
Τους είπα τρίβοντας αμήχανα τον σβέρκο μου
Τζέιμς : Λες και δεν το καταλάβαμε
Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι
Μαξ : Μπα μπα θυμήθηκες βλέπω
Τζόναθαν : Φύγε τώρα!!!!
Μαξ : Θα κάνω ότι θέλω!!!!
Μου φώναξε και μου έδωσε μια μπουνιά
Αμάντα : Τζόναθαν!!!!
Φώναξε και πήγε να με βοηθήσει αλλά ο Μαξ την πήρε από την μέση . Άρχισε να τρέμει και να κλαίει
Αμάντα : Όχι άφησε με!!!!
Τζέιμς : Αστην τώρα!!!!
Μαξ : Δεν το νομίζω
Του ειπε και εγώ όρμησα στον Μαξ με αποτέλεσμα να ρίξω κάτω και αυτόν και την Αμάντα . Τον πλάκωσα και αυτός σήκωθηκε με το ζόρι . Έφυγε ζαλισμενος και εγώ πήρα στα χέρια μου την Αμάντα . Αυτή άνοιξε τα μάτια της και με αγκαλιασε σφιχτά
Τζόναθαν : Σσσσ όλα καλά ηρέμησε
Τζέιμς : Λέω καλύτερα να φύγουμε
Κάτια : Σύμφωνω
Τζόναθαν : Και εγώ πάμε
Τους είπα και πήγαμε σπίτι . Η μαμά της Αμάντα μας πλησίασε και η Αμάντα την αγκάλιασε
Μα Α : Αγάπη μου θυμήθηκες!!!!
Αμάντα : Ναι!!!!

End of Τζόναθαν'ς POV

Αμαντα'ς POV
Είμαι τόσο χαρούμενη που θυμήθηκα τα πάντα . Ελπίζω από εδώ και πέρα να πάνε όλα καλά

.
.
.
.
.
.

Αγάπες ❤️

Τι μου κάνετε?

Εγώ είμαι καλά

Άλλο ένα κεφάλαιο ολοκληρώθηκε

Ελπίζω να σας άρεσε

Αν σας αρέσε μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο

Να είστε υγιείς

Να χαμογελάτε

Καιιιιιι

Love youuuuuu ❤️❤️😍😍