Kerem aldığı lokmayı yutmakta zorluk çekiyordu. Ama yuttu. Vahide gülerek keremin yanına geldi.
Vahide - İyi misin
Kerem - İyiyim bayıldım menemene
Vahide - Sen bana yalan söylersen böyle olur beyefendi. Sen bana ceza olarak omzumu ısırdın bende seni yemekten vurdum. Dedi kahkaha atarak.
Kerem - Hmm demek öyle hı neyse senin elinden ne olursa yerim sıkıntı yok senin elin değdiyse güzel olur zaten
Vahide - Yaaa ama sen böyle yapınca ben eridim. Dedi eliyle yüzünü kapatarak. 🙈
Kerem "gel bakim buraya" diyerek vahideyi kucağına oturtdu. Vahide keremin ne yaptığına bakıyordu.
Kerem - E sende kahvaltı yapmiyacak mısın, dedi muzipçe sırıtarak.
Vahide - Olur ama ben kahvaltı yerine seni yesem. Dedi keremin yanağını öpüp. Kerem "olur" deyip göz kırptı. Vahide kerem göz kırpınca huzursuzlandı ama belli etmemeye çalıştı. Kerem bunu fark etti.
Kerem - Güzelim noldu bir anda huzursuzlaştın
Vahide - Yok bişey dedi. Aslında vardı ama şuan ortamı bozmak istemiyordu.
Kerem - Şimdi üstüne gitmeyeceğim ama daha sonra anlatıcaksın
Vahide - Seni çokkkkkk seviyorum. İyi ki seni tanıdım. Keremin boynuna kafasını gömdü. Bir ömür orda yaşayabilirdi.
Kerem - Hanımefendi orayı beğendiniz yeriniz rahat herhalde. Dedi gülümseyerek vahidenin dudakları boynuna değiyordu. Kerem bundan gıdıklansa bile vahidenin rahatı bozulmasın diye sesini çıkarmıyordu.
Vahide kafasını kaldırmadan boğuk sesle " Hoylondoyson kofomo çokoyim." dedi kerem vahidenin sesine kahkaha attı. Vahide keremin kahkasına bayılırdı.
Kerem - Yok güzelim kalabilirsin hatta orda yaşayabilirsin sadece yemek felan için kafanı çıkarırsın hı dediğinde vahide sinirlendi ve keremin koluna cimcik attı. Keremin ağzından acı dolu bi ses çıktı.
Kerem - Zalımın kızu napıyosun
Vahide - Sus yoksa daha kötüsünü yaparım nerde olduğumu unutma. Kerem korktu şimdi bu boynunu ısırır felan kan kaybından ölürdü yada vahide vampir felan olurdu. Daha sonra bu saçma düşünceleri kenara bıraktı. O anda keremin telefonu çaldı.
Efendim emirhan
.............
Tamam yarım saate gelirim şirkete
...............
Tamam görüşürüz dedi ve kapattı.
Vahide - Kimdi niye şirkete gidicen
Kerem - Emirhan aradı şirkette acil toplantı varmış gitmem gerekiyor eğer boynumu bırakırsan buraya gülerek söyledi.
Vahide - Hayatta bırakmam bende gelirim toplantıya böyle katılırız.
Kerem - Ciddi misin ben şaka amaçlo demiştim orda yaşamanı
Vahide - Beni ilgilendirmiyor şaka amaçlo dediğin ben burda yaşamaya karar verdim. Şimdi şirkete böyle gidicez.
Kerem "benim için sıkıntı yok tamam gidelim" dedi ayaklandı. Vahide kerem ayaklanınca bacaklarını keremin beline sardı kollarınıda kereme sardı. Kafasını kaldırmadı.
Kerem gülerek arabaya ilerlemeye başladı. Arabaya bindi bu halde kullanamazdı adamlardan birine seslendi. Adam önce şaşırdı ama sonra hemen arabayı çalıştırdı.
Kerem sürekli telefonla biriyle konuşuyor bazen sinirleniyor bazen rahatlıyordu. Kerem telefonu kapattığında aşırı gergindi ve sinirliydi çünkü adamlar işi bırakmak istediklerini bildirmişlerdi. Bu yüzden farkında olmadan kendini sıkıyor ve vahideyide sıkıyordu.
