Si Kyle... NGAYON

232 4 1
                                    

3:00 AM

KYLE'S POV

 I'm having fun with my friends. Aba, kailangan ko nang sulitin noh.. Bukas babalik na kami ng Philippines.. After 2 years.. Ni hindi ko nga alam mararamdaman ko eh.. 

            Naramdaman kong nag vibrate cellphone ko sa pocket ko..Nagtext pala si Mom.. Pinapauwi na ako.. Kaasar!! Kung kailan nagkakasiyahan eh.. Pero kailangang sumunod.. Ayokong matulog sa labas ng bahay namin..

             "Well, guys ..sorry but... I need to go"

             "But ANDREI  we're still having fun"

              "My mom texted me"

              "Well, bye Andrei. See yah.."

Umalis na ako.. Sumakay ng cab para makauwi pero tumunog phone ko.. Number lang .. Kaya di ko inintindi pero tumunog uli.. Nochoice, kailangan kong sagutin..

               "HELLO?.."

                "Andrei..."

              "Who's this?"

Sorry pero pagod ako kaya wala akong balak makipaghulaan kung sino ang natawag sa akin..

              "ganyan ba kadaling limutin ang boses ko ha? i'm your gilfriend for Pete's sake Andrei.."

ahh.. gilfriend ko pala !! Teka.. Sino sa kanila?

               "Nikki?"

             "Im Claire"

               "Ahh.. i remember.. pero diba ang alam ko, break na tayo?"

            "Wala tayong closure .."

 ay ang kulit.. Diba kasasabi ko lang? Bingi ba ito o nagbibingi bingihan lang?.. 

              "Look Claire, umpisa pa lang.. sinabi ko na na wala akong balak mag seryoso. Sinabi ko sa iyo na isa lang ang gusto kong seryosohin at dahil hindi pwedeng maging kami.. wala akong seseryosohin. Tinanong kita kung ok sa iyo yun and you said yes.. Ano ngayon ang problema?"

                 "But Andrei.."

Narinig kong naiyak siya kaya tinapos ko na yung call.. ayoko ng ganito eh.. kaya nga umpisa palang sinabio ko na wala sa plano ko ang magseryoso..

             After 15646 years.... naakarating na ako sa bahay.. bukas pa yung ilaw so it means gising pa sila.. SWERTE!! Hindi ko kailangang kumatok..Pumasok na ako sa kwarto ko at nahiga..Nakatingin lang ako sa orasan.. 4 am na! mamayang 3 pm.. flight namin pabalik sa Pilipinas!! Tsss.. Ano na? After 2 years.. ok na ba? Balik na ba sa dati..

          Napailing ako.. Sino bang niloloko ko? Sarili ko?.. Tumayo na ako at dumiretso sa tapat ng cabinet.. Kumuha ako ng damit at nag empake.. para dirediretso tulog ko mamaya.. Patapos na ko nang may malalaglag na pic.. Dinampot ko at tinitigan!!

             Alam niyo yung feeling na limang minuto nakong nakatitig dun sa pic pero parang di ako nangangalay?

Nilagay ko yung pic sa bag at tiningnan ulit ang orasan.. 4:45 am.. TIME TO SLEEP!!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

My Long Lost BestfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon