VEDA ETMEK ZORUNDAYİM

30 9 0
                                    

Beni biliyorsunuz ben Arya doğduğumdan berri arala birlikte büyüyorum yedi yirmi dört saat beraber vakit geçirdik ama hastalığım yüzünden belki'de geri dönmeyecek şekilde gidiyorum hiç bir şeyi bilemeyiz bana o kadar zor gecek'ki ondan ayrılmak ve tanıdığım bütün arkadaşlarım ailem herşeyi arkamda bırakıp gitmek zorundayım başka çarem yok gitmezse ne olacağını ben bile bilmiyorum doktorlar bile bana ne olduğunu bilmiyor beyninde küçük biyerde sorun var diyorlar beynim hafızamı siliyor korkuyorum sevdikleri unutmayı onları üzmek beni de uzuyor beni hasta gördükçe onlarda üzülüyor.
Sabah oldu gitme vaktimiz geldi serhat kapıyı çaldı Aral açtı valizleri almak için gelmiş buraya bir buçuk valizle geldim dört valizle gidiyorum annem göndermesi bu kadar çok valizim olmazdı Aral ve serhat valizleri aşağı indirdi ben hala oradayım bu odada aralla son son anılarım var bu anıları unutmamak kaybetmemek için gidiyorum geri geleceğim ve Aralla evleneceğim.

Bende aşağı indim aşağı indiğimde bütün okul beni uğurlamaya gelmiş tek tek sarılamazdım ya doğaya, kuzeye, yasemine,denize sarıldım diğer arkaslara da el saladım ve işte Aral geliyor.

Gözleri dolu beni kaybetmekten korkuyor Aralla ilk defa bu kadar uzun ayrılacağız nasıl olacak bilmiyorum nasıl dayanıcaz o kadar sıkı sıkı sarıl dı ki bana ben de ona sarıldım hiç birşey konuş madık ben burda vedalaşalım dedim hava limanına gelmelerini istemedim daha zor olur diye Aral kulağıma birşeyler söyledi ve arabaya bindim ve havalimanına gidiyordum.

"Ayrı olsak 'ta ben senin hep yanındayım kalbin nereye sen oradasın işte ben kalbinin içindeyim bu ayrılık sayılmaz çilekli yoğurt daha neler yaşıyacağız dedi"

Aral'ın sözleri kulaklarımda dönüp duriyor havalimanına geldik Bilge hanım harsiladi beni iki tane valizim ben aldım diğer valizleri serhat aldı oda benimle geliyor keşke Aral gelseydi ama serhat yut dışında eğitim görecek o yüzden geliyor Bilge hanım iyimisin diye sordu ayrı kalmaktan başka iyiyim nasıl olayım

Kesinlikle fazla eşyam yok annem gönderdi normalde azdı uçak saatini bekliyorduk burcu hanım beninle bı konuşmak yapıyor.

Burcu hanım:Arya hava limaninda bizi basın karşılayacak yurt dışında bir ünlü doktor olduğum için bi sürü soru soracaklar ve sen ve serhatla gelecegimi nerden öğrendiklerse bilmiyorum garip garip sorular soracaklar sakin ol tamamı ben küçük bi konuşma yapacağım kısa ve öz olur zaten fazla üsteleyemezler güvenlikler orda olacak arabamız hazır.

Serhat:uçak saati geldi hadi geçelim artık

Ve uçağa bindik hareket etti ayrılmak çok garip his boşluğa düşmüş gibiyim karanlık kimse yok yanımda sevdiklerimi arkamda bırakıp gidiyorum ne olacağını bilmiyorum bayadır annemle konuşmuyoruz beni aramıyor arasa ağlaya ağlaya konuşurdu beni'de ağlatır beni'de ben neden ağlamıyorum ne hisedeceğimi bilmiyorum yolculuk nasıl bittti ne çabuk geldik hava limanına indik valizlerimim her biri gorumalar da bu kornalar ne için neden aha geldik haberciler binlerce kamera binlerce mikrofon bize uzatılmış onlarca soruların ortasındayım ve yanımda Aral yok yanlızım ilk defa hiç cevap vermedim filaş lar patladı fotoğraflarım çekildi en son ben düşüyorsun ve serhat tutmuştu gözümü açtığımda hastane odasında serumlu bir kol binlerce ilaca bağlanmış bian kendim den korktum bu ben olamazdım ben ne hastasıyım bunkadar ciddimi bana neden söylenmiyor aral olmadan korkuyorum bana bu hastalik neyse yanicem onu.


Evet arkaslar bu bölüm nasıldı ben bu bölümü yazarken sıkıldım ya bir şey bulamadım aklımda çok şeyler var ama yazmaya gelince olmuyor bidaki bölümler eğlence duysal olacak görüşmek üzere 🤩

ÇİLEKLİ YOĞURTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin