Chapter 1

10 0 0
                                    

Mae's POV :>


"Omo, is it this house?" Tanong ko kila Kale, Jen and Jean.

Nakatingin naman sila sakin habang may ngiti sa muka.

Pare-pareho kami lang ng nararamdaman. SAYA, MASAYA, SOBRANG SAYA.

Inalis ko ang tintin sakanila at binalik ko ang tingin sa bahay.

The house looks good on the outside, it has dark brown door, a with paint of white color on the wall, a red rooftop and it has a second floor.

"We finally got our freedom!" Sigaw ni Jen.

Kita ko sa muka nya ang saya, excitement. Patalon talon pa niya sabay hawak sa braso ni Jean.

Eto namang si Jean, mukang masaya din kaso bakas sa muka niya ang pagkairita kay Jen na hanggang ngayon ihh hawak padin ang braso nya sabay lundag lundag.

I mean wala naman nga talagang nakakairita don, eh ang kaso magdamag ng ganon ung sitwasyon kaya Jean I feel you. HAHAHHA

Well kung ako naman tatanungin, nakakaexited naman talaga kase for the first time in our lives nakalabas na din kami sa puder ng parents namin.

It took our high school lives to be apart with our parents and this year, our last year on high school eto na lumipat na kami ng bahay and by doing that we got an argument with our parents.

They opposed to this plan of us living all together alone. Wala silang tiwala kung baga. Ayaw nila kaming pagkatiwalaan, is it because were just a high school student?

Anyways from now on were gonna live without are parents around. Do stuffs without their permission.

No rules and No people whose gonna say what we can and can't do.

Eto yung pinakahinihingi namin matagal na. At dahil sa ayaw naman saming ibigay, nagpumilit nalang kami para makagawa ng paraan.

At andito na nga sa harap namin ang kinalabasan. A house where were gonna live together.

Four of us are friends for a long time. Baka nga siguro friends na kami nung pinagbubuntis palang, well ganon kase mga parents namin.

"Dali tara!" Sigaw ko habang hila-hila si Kale papasok ng bahay. Si Jen at Jean naman sumunod na din saamin.

Nang makapasok kami sa loob ng bahay, dinama ko yung freedom. The fact na were not surrounded by our parents makes me feel excited. Kase magagawa na naman ung mga first.

Before kase were like bata na inaalagaan pa ng sobra sobra since only child kaming lahat.

Sobrang madaming bawal. At hindi na yun nakakatuwa.

We really want our freedom from the very start of high school pero our parents opposed it. But now no ones gonna stop us.

Pero ngayon here we go.

"Nararamdaman nyo ba ung feeling  na para kang lumilipad." Sabi ni Jen sabay bagsak ng katawan niya sa sofa.

Gusto ko yung kulay ng sofa, dark gray one of my favorite colors.

Naglakad naman si Kale papunta sa kitchen.

"The kitchen looks good" sabi niya at bumabalik sa sala kung saan maroon kami.

Si Jean naman naglakad papunta sa malapit na bintana at hinawakan ung kurtina at hinila papunta sa gilid, dagilan para magkaroon ng liwanag galing sa araw ang sala.

Color dark brown din yung kurtina, I really love the concept of the house. Its modern.

"Okay let's start unpacking" sabi ko at lahat kami nagtungo sa isang direkyon bitbit ang mga maleta. Ang mga hagdan ang nagturo samin kung paano marating ang apat na kwarto.

Because We're High School StudentTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon