White Pearl | Vrose☆

0.6 [A]

[Medya: BTS - 'Make İt Right' (feat. lauv) official MV]

Yine duramadım kskaksk. Neyse, sefasını sürün sizde. Çok istediniz Yb. Bu arada çok iyi gitmiyorum sizce? İyi bir hal almaya başladı. Bu seriye ilk başladığımda basit bir texting olarak başlamıştım ama heyecan seviyesi bayağı arttı. Ama çok umutlanmayın.
Neyse okuyun bari çatlamayın ksksksk.

Taehyung'dan

Rose'nin attığı konuma varabilmiştim. Ne olmuştu acaba? İyice endişelenmeye başladım. Geldiğim yer yapımı durdurulmuş  bir inşaat alanıydı. Burası ıssız bir yerdi. Buda endişemi ikiye katlıyordu. Hızlıca etrafa bakındım. Görünürde kimse yoktu. Hemen telefonumu elime alıp ona mesaj attım.

kimtaetae7:
Geldim, nerdesin? Seni göremiyorum. Ayrıca burda ne işin var?

roses_are_rosie:
Kulübenin o taraftayım. L-lütfen çabuk ol.

Görüldü.

Dediği yere doğru yürümeye başladım. Karşımda eski bir kulübe vardı. Kulübenin etrafına bakındım. Arka tarafındaydı onu gördüm. Ama... Birisi ona birşey yapmıştı. Eli yüzü kanlar içindeydi. Gözleri yarı açıktı
Hemen yanına koşup eğildim.

"R-rose! Sana bunu kim yaptı!?"

Beni yeni farketmişti. Çok kötü bir haldeydi.

"F-fanların T-tae. Senin f-fanların."
Bir dakika, ne!? Bu kadar ileriye gitmiş olamazlar!

Onu ayağa kaldırmaya çalıştım. Ama yürüyemeyecek kadar kötüydü.
Onu kucağıma aldım. Şaşırmış olmasına rağmen kollarını boynuma doladı. Bu halde olsa bile, o... Çok güzel kokuyordu. Hemde tarif edilemez bir kokusu vardı...

Onu sarsmayacak şekilde hızlı adımlarla yürüyerek arabaya ilerledim. Arka kapıyı açıp koltuklara yatırdım. Bende hemen ön koltuğa geçtim ve arabayı çalıştırdım.

"T-teşekkür ederim."

Arkadan onun sesini duydum. Teşekkür mü? Onun bu hale gelmesine ben sebep oldum, ve o bana teşekkür ediyor.

"Kendini konuşmak için yorma, kapa gözlerini."

Dediğimi yapıp gözlerini kapattı. Onu üzmemek için konuşmadım, şuan bana ihtiyacı var.

Benim evime geldiğimizde onu arabadan indirip tekrar kucağıma aldım.

Eve girdiğimizde aklıma geldi, ben bugün Jimin'leri eve davet etmiştim! Ve Rose aniden yardım isteyince onları evde bırakıp çıkmıştım! Başımın etini yiyecekler şimdi!

Kapıyı yavaşça kapatıp içeri doğru yürüdüm. Olabildiğince ses çıkarmamaya çalışıyordum. Salona geldiğimde televizyonun karşısındaki koltuğa kurulmuş, dizi izliyorlardı.

Yavaşça yukarı çıkarken Hoseok hyungun sesini duydum.
"Taehyung neden hala gelmedi acaba, bu onun en sevdiği diziydi. Kaçırdığı için üzülecek."

İlk önce beni farkettiklerini sanıp durdum. Sonra sorun olmadığını anlayıp yavaşça çıkmaya devam ettim.

Taki o rahatsız edici ses çıkana kadar.
Yoongi hyungu uyandırmak için kullandığımız, cakcaklı oyuncağa basmıştım. Bütün gözleri üzerimde hissedebiliyordum. Yarım dakika felan sessizce durdum. Ve işte, beni fark etmişlerdi!

"Taehyung-ah?"
Yoongi hyungun kalın sesini duymamak arkamı dönmek istedim ama dönemedim, çünkü arkamı döndüğümde kucağımdaki Rose'yi fark edebilirlerdi.

"Evet?"
Arkadan seslendiğimde hepsinin suspus bana baktığını anlayabiliyordum.
"Sen, ne zaman geldin? Neden bize seslenmiyorsun? Yüzüme baksana!"

"Siktir!"