White Pearl | Vrose☆

0.7 [A-T]

[MEDYA: BLACKPINK - See U Later lyrcis]

^_^_^_^_^

DM

roses_are_rosie:
Taehyung? Nerdesin?
11:28

kimtaetae7:
İşim vardı, acilen çıktım. Uyuduğun için seni uyandıramadım. Kusura bakma.
12:56

Görüldü.
Yazıyor...

roses_are_rosie:
Lütfen bir daha haber vermeden çıkma. Korkuyorum...

kimtaetae7:
Merak etme, yoldayım. 5 dakikaya orda olurum. Ve... Özür dilerim.

roses_are_rosie:
Tamam.

Görüldü 12:58
kimtaetae7 çevrimdışı
roses_are_rosie çevrimdışı

*-*-*-*-*-*

Rose'den

Salonda oturmuş, tek başıma Taehyung'u bekliyordum. Dün gece ateşim çıkmıştı. Taehyung saolsun gözü gibi baktı. O olmasaydı belki de kan kaybından ölüyordum. Ne kadar  teşekkür etsem az...

Cidden, hangi insan sadece rol arkadaşı olan birisine böyle yardım eder ki?

Bütün bunları düşünürken kapı sesini duydum. Taehyung gelmişti. Ayağa kaltığım anda karnıma büyük bir sancı girdi. Yaram açılmış olmalı.

Sesli bir şekilde acıyla inledim.
Taehyung sesimi duymuş olmalı ki koşarak yanıma geldi. Benim için neden bu kadar endişeleniyor?

"İyi misin? Ne diye yataktan çıkıyorsun ki?"
Sesi hafif sert, hafif tedirgin geliyordu. Yataktan çıkmasaydım eğer o odada korkudan ölürdüm herhalde.

"Ne yapayım? O oda çok korkutucuydu. Ayrıca odanın heryerinde koyu renkli eşyalar vardı. Çarşaf bile siyah!"

Cidden insan ölür o yatakta.

"O oda, benim odam. Birde zevkime hakaret ediyorsun öyle mi?"
Alayla söylediği şeyi ciddiye almadım tabi. Gülümsedim.

"Aynen öyle yapıyorum."
Bu sefer büyük bir kahakaha atmıştım. Gülerken vücudumu kastığım için yine sancı girmişti.
Acıyla inledim.

"Otur şöyle. Yaran açılmış olmalı."
Beni yavaşça koltuğa oturttu. Üzerimdeki t-shirt pardon elbise, ki zaten bana elbise gibi oluyor. Yine kan olmuştu. Bir dakika, bu üzerimde kini bana omu giydirdi? Tanrım!

"Niye kasıldın yine?"
Taehyung gülümseyek bakmıştı. Neye kasılcam, utandım!
Yanaklarım kızarırken konuştum.
"Üzerimi... Sen mi giydirdin?"

Yüzünde ki gülğmseme silindi bir anda. Onunda kızardığını görebiliyordum.
"Ne önemi var bunu canım? Bekle sen burda, ben ilk yardım çantasını alıp geliyorum."

Ayağa kalkıp hızlı bir şekilde gitti. O sırada bir ses duydum. Midem! Midem gurulduyordu. Henüz kahvaltı bile yapmadım. Aslında, son 1 haftadır nerdeyse hiçbir şey yemiyorum ama... Neyse, şuan sırası değil.
T-shirtü elimle yavaşca kaldırıp, yarama baktım. Çok fazla büyük değildi aslında.

Ayak sesleri duyduğumda geldiğini farkettim. Hemen karnımı kapattım.
Ani hareketim canımı yine acıtmıştı.
Taehyung elindeki küçük çanta ile yanıma oturdu.
"Uzan malısın."

Dediğini yapıp koltuğa uzanmıştım. Oda ayağa kalktı ve çantayı açtı. İçinden pamuk ve sargı aletleri çıkardı. (Her ne boksa işte)

Tekrar yanıma oturdu. T-shirtün eteklerinden tutup kaldırıyordu ki yüzüme baktı. Utanmıştım açıkçası. Başımı onaylarcasına salladım. Oda t-shirtü yavaşça kaldırdı. Çok fazla kanamıştı. Taehyung bu duruma yüzünü buruşturdu.
"Kendini birdaha çok zorlama."

Haklıydı. Kendimi fazla kasıyordum.
Başımı salladım. Eline pamuğu alıp işine başladı ki tshirt buna engel oluyordu. Düşüp duruyordu.
Taehyung tekrar bana baktı. Ne diyeceğini tahmin edebiliyordum.

"Chaeyoung, tshirtü çıkarsan... Olur mu?"
Ahhh, bunu yapmak zorundayım!
Şerefsiz hayat!
Yanaklarımın domates gibi olduğunu hissedebiliyordum.
"B-buna mecburuz öyle d-değil mi?"

Onunda kızardığını görebiliyordum. Tatlıydı...
"Tshirt yarana değerse canın acır ve mikrop kapabilir."
Başım ile onaylamak zorunda kaldım.
Tanrım, çok utanç verici. Ben onunla dizide sevgili rolü oynarken bu kadar utanmıyorum.

Yavaşça doğruldum. Oda tshirtümün eteklerinden tuttu ve kaldırdı. Bende mani olmamak için kollarımı kaldırdım. T-shirtü çıkardığında sütyenim ile kalmıştım. O ise mümkün olduğunca bana bakmamaya çalışıyordu. Bu hali çok sevimliydi cidden.

Tekrar uzandım. Oda pamuğu canımı yakmamaya çalışarak sürtüyordu. Ben ise onu inceliyordum. Kusursuz yüzünü, kare dudaklarını... Yakışıklıydı. Hemde çok... Neyden bahsediyorsam? Zaten dünya çapında en yakışıklı erkekler listesine birinci olarak giren oydu.

Ben onu incelerken bir anda yüzünü bana çevirdi.
"Çok mu sevdin yüzümü?"
Alayla söylediği şeye yine, yine, ve yine utanmıştım...

Bölüm Sonu...

Biliyorum ben tam bir piçim ksksksk. Ama piçlik yapmadan olmuyor ki kkkk. Bu arada bu kitabında kapağını değiştirdim. Nasıl olmuş?

BU.

Bnm içimr pek sinmedi açıkçası... 
Neyse. Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi kesinlikle yazın...
Sizi seviyorum azıcık olan okuyucularım. Benim için çok değerlisiniz.
Öpüldünüz 💋❤