Sakat Rahibe (Unutulmuş Diyarlar)

İblis Fısıltıları

Menzoberranzan'da yine karanlık bir gece hüküm sürüyordu. Bazı uykudaki drowlar suikastlere kurban gidiyor, kimileri ise onların celladı oluyordu. İhanet planları, yükselme hırsıyla kemirilen zihinler ve Lloth'a tapınan dişilerin duaları... Gecenin rutini kendini yineliyordu aslında. Ama Valerrny Keraunzaa için artık sıradanlık son bulmak üzereydi.
Zihninin derinliklerinde, en karanlık rüyalarında onu ziyarete gelen iblisle anlaşmasında artık son maç için ringdeydi.

"Kızı olduğu gibi kabul et!" diye hiddetli bir ses zihninde ona acı dolu dakikalar yaşattı.
Valerrny, doğacak kardeşi ne kadar güçlü olursa olsun, sakat bir kardeş istemiyordu.
"Hayır.."dedi acısını bastırmaya çalışarak. Dik durmaya çalışıyordu. Kendini olduğundan güçlü göstermek istiyordu. 23.ailenin kızı olarak, güce duyduğu ihtiras muazzam boyutlardaydı. Zayıflık ona yakışmazdı.

"Sen bilirsin."dedi ürkünç bir şekilde, aniden sakinleşen iblis.

"Sonuçta aile senin ailen. Ben kendime başkalarını da bulurum."gözlerini devirdi drowu takmayan bir edayla. Kapkaranlık rüyada, Valerrny'nin dışında önünde 2 devasa kırmızı göz vardı. İblisin neye benzediğini bilmiyordu, ama tek bildiği onu gerçekten görmek için fazla zayıftı. Bu düşünce zihninde gezinirken sinirlerini zor zapt ediyordu.

İblisin dev kırmızı gözleri alayla kısıldı.

"Madem o kadar güçsüzsün, neden güçten kaçıyorsun?"

Valrenny içinden iblise lanet etti. İşte yine olmuştu. Her düşündüğünü okumasından nefret ediyordu. Sonra neler düşündüğünün farkına vararak düşüncelerini kafasından uzaklaştırdı.
İblis bunları duymamış gibi yaptı. Aslında duyduğunu ikisi de iyi biliyordu, ama bazen bazı şeyleri görmemezlikten gelirdi.

"Bak ne diyeceğim sana, şimdi burada gideceğim ve kendime başka birini seçeceğim.Hmm harika bir adayım var! Neydi adı? İralde Keraunzaa mıydı?"dedi son cümleyi öldürücü bir şekilde bastırarak.

Valerrny delirmiş bir halde tepinmeye başladı.

"Hayır Hayııır! O olmaz! O kesinlikle olmaz! Onu seçemezsin! Hayırrr!".Drow kızı sinirden krize girmiş, saçlarını çekiştiriyor ve titriyordu. İblis, hoşnut bir şekilde sürünüşünü izledi. Kız kardeşini delice kıskanması ve onu alt etme isteği onu hep eğlendirmişti.

"O zaman bu fırsatı kız kardeşine kaptırma" dedi sesi yine umursamaz bir hal almıştı.

"Hatırlatırım ki o ailenin tek gerçek güç sahibi. Sizi sefil bir 25'ten 23'e getiren onun güçleriydi." Bunu her defasında hatırlatarak Valerrny'i avucunun içine alıyordu. Ne zaman ipler onun ellerinden kayar gibi olsa, İralde'yi ve başarılarını hatırlatıp Valerrny'i istediğini yaptırırdı. Kadın çok inatçıydı, onu kontrol etmek zordu. Yine de, iblisin de  ona ihtiyacı vardı.

"İstersen bir süre daha düşün. Ama kızın doğumu çok yakın."konuşan yine iblisti. Derin sessizliği bozan o olmuştu yine.

"Ne kadar yakın!"dedi ani bir merakla Valerrny.

"Sana ne! Aptal drow kızı! Kızın sadakatini kimde bulacaksın! Hangi kardeşinde! Hepsi matronluk için birbiriyle mücadele halindeyken, seni kurtaracak tek kişi var! Ve emin ol, herkes kimin başa geçeceğinden emin durumda. İsim vermeme gerek yok değil mi?"dedi hain bir kahkahayla.

Valerrny, o an kırbacının yanında olmasını diledi. İçinden bir yığın lanet ve küfür geçerken, iblisi deli gibi kırbaçlama isteği ona hoş anlar yaşattı. Bir an ciddileşti sonra. İblis kahretsin ki haklıydı. Eğer kızın doğumu çok yakınsa, kaybedecek bir dakikası bile yoktu. Durumu kabullenmek en iyisiydi.

Yüzünde memnun bir sırıtış oluştu.

"Madem bu kadar yakın, o zaman başka çarem yok. Matronun kim olacağını hepsine göstereceğim! En büyük kardeş benim ve bu hakta sadece bana ait!"dedi kötücül kahkahalarla. Kontrolünü geri kazanmıştı. Bir sakat bile olsa, kendi otoritesini ve matronluğunu sağlama almak için her şeye hazırdı.

"Kız doğduğu günden itibaren, onun öldürülmesini engelleyeceğim ve ne olursa olsun, onu koruyacağım. zamanı geldiğinde ise.."burda kahakahalrına hakim olamadı "güçlerini emeceğim!" ve ardından yeni bir kahkaha sardı dört bir yanı. Hırs ve nefret dolu, güce muhtaç bir kişiliğin sadist kahkahaları...

İblis memnundu.

"Bu senle son konuşmamız. Ama şimdilik. Kız belli bir yaşa geldiğinde yine görüşeceğiz."
Tam gidiyordu ki bir şey daha ekledi,
"Ve bu arada, beni şu kırbaçlama isteğin vardı ya, eğer çok istiyorsan o kırbacı eline vereyim ve dene bakalım neler yapabiliyorsun. Eminim ol, seni ve kırbacını(!) bekliyor olurum. Güzel çığlıklarınla debelenirken, kırbacın ne işe yarar Yüce rahibe?"dedi aşağılayan bir biçimde dedi ve gözler birer mum gibi söndü.

Valerrny kendine lanet etti. İblis bu düşüncesini çoktan okumuş ve laf sokmak için doğru anı kollamıştı.

Bundan dolayı bir ceza çeker mi diye düşünürken birden bire uyandı. Odasına giren bir hizmetkâr telaşla ona bakıyordu.

"Yüce rahibe Valerrny! Anneniz! Doğum yapıyor!"

 Valerrny'in delici bakışlarıyla yüzleşemeyen hizmetkâr, özür dileyip acilen odadan çıktı. Valerrny yatağında oturdu bir süre. Ardından kafasını geriye attı ve zafer kahkahaları odayı kapladı.

Uzanıp kırbacını beline bağladı. Tam kapıdan çıkarken İralde'yi gördü.
"Annem doğum yapıyor."dedi her zamanki sakin ve donuk tonda.İralde bu konuda çok başarılıydı.Valerrny gibi agresif değil, aksine kontrolünü çok iyi sağlayan bir kızdı. Bu bakımdan da mükemmel olması, Valerrny için başka bir kıskançlık nedeniydi.
"Biliyorum."dedi mutlu mutlu Valerrny. "Doğacak bir kız olursa, adını ben koyacağım."dedi İralde'ye bir göz kırpmayla.

Valerrny hiç acele etmeden annesini odasına doğru giderken, İralde ise yüzünden hiçbir değişim olmadan arkasından baktı.

"Büyük kardeş sen olabilirsin ablacım, ama matronluğu ellerinden söke söke alacağım!"dedi hırsla kısılan gözleriyle.