RE:SET
Story by RA CL
Chapter 5
(Pag kamatay at Pag ka buhay)
Sa kasalukuyan.
Nag laho ang matanda na parang bula habang nag uusap sila.
Jin: Ang matandang yon! Pano ko makatutulog?? Kahit pumikit ako nkakasilaw..
Nahirapan makatulog si Jin pero nagawa rin naman nito, dahil sa kapaguran at inip. Muli nanaman itong nanaginip at nakita muli ang mga nakaraan nya..
jin: Ano mga ito?
Apat na taon na ang lumipas matapos makagraduate ni Jin. Siya ay may eda na 20 aa oras nato, pauwi ito galing sa partime job na knyang pinapasukan. May nakita itong sobre na nakaipit sa pagitan ng gate ng bahay niya.
Matandang jin: Eto ang...
Jin: HUH! ? Kay ninu naman to? .. Wala man lng pangalan.
Pumasok ito at dumeretso sa kanyang silid.. Habang tinitigan ang sobre na nilapag nya sa lamesa..
Jin: Sinesante na naman ata ko! Bahala na nga! wal man lng kaseng pangalan..
(Nagmadaling buksan para malaman ang sulat sa loob)
Jin: GALING KAY OWEN!!!
(Nagalak ng makita) Hanggang ngayon inutil padin. Sinu bang magpapadala ng sulat ng walang pangalan ng pinadalhan?
(ANG LAMAN NG SULAT)
Jinnnnnn kamusta kana? Sana nasa mabuti ka.. Wag mo kame alalahanin ni aykoh, okay lng kame dito hehehe. Gaya ng pinangako ko inaalagaan ko syang mabuti. Natagpuan nadin namin ang tatay nya at magkasama kame dito. Malapit na matapos ang kaguluhan Jin! Malapit na kameng makauwi. Pasensya na jin kung ngayon lng kame naka sulat sayo. Nag papasalmat pala si Aykoh sayo, naisip mo na pasamahin ako saknya. Ang totoo nyan... Nagdadalang tao na sya at malapit ng manganak. HEHE! Magiging ama nako jin! Salamat sa lahat ha! Siguro may pamilya kana din ngayon? Miss kana namin ni aykoh! Hintayin mu kami wag ka munang mamatay ha?! Tatalunin pa kita! hahahahha!.
- owen
Napangiti si Jin sakanyang nalaman. Nasabik ito sa pag uwi ng kanyang dalawang kaibigan. Ngunit sa kabilang banda ay nalungkot sya dahil sa pag-iisa. Nagbukas ito ng beer at nag sindi ng sigarilyo sa balkonahe. Habang tinitignan ang napaka gandang kalangitan na animoy dagat ng alitaptap sa ganda ng mga pagkinang.
Jin: Apat na taon napala... Ni hindi ko namalayan. Buti at nasa maayos sila. Ang inutil na yon pinag alala ako!!.. Makakatikim sya sakin pag nag kita kame! Masaya ko at mag kaka anak n kyo. Mag iingat kayo.. kaibigan ko. (Kinakausap ang buwan)
5buwan ang lumipas habang si jin ay nasa sa trabahong kanyang pinapasukan..
Jin: Maraming salamat! balik po kayo hehe.
Boss: Oh iho ganado ka ata.. Maaga pala kong uuwi birthday ng anak ko. Wag kna muna mag ot. Maaga ka mag sasara.
Jin: Sige po boss! Medyo pagod nadin ako e. Maligayang kaarawan sa anak nyu po.
Boss: Okay.. Matapos mong mag linis dito, pwede kanang maka uwi. Pano? Ikaw na bahala dito..
Jin: Yes boss! Ingat kayo hehe.
Matapos makapag linis at mag sara ng tindahan ni Jin. Naglakad lakad muna ito sa syudad bago umuwi.
Habang naglalakad.. nabitawan nito and dala dalang nabili na pagkain ng matigil sa isang store ng mga tv. Laking gulat nya sa kanyang nalaman sa balita na kasalukuyang ipinapalabas sa mga tv na paninda.
Reporter: Kapapasok lng na balita! Area 15! halos mawala sa mapa sa nangyaring pangbobomba ng mga kalaban, Habang nang yayari ang tigil putukan sa gitna ng pakikipag ayos sa kabilang panig. Lumalabas na! Trinaydor ang mga tagapag ligtas ng ating bayan. Kasalukuyang ibinababa dito sa paliparan ang mga bangkay ng nasawi. Patuloy parin s paghahanap ng mga nakaligtas sa sinabing pinangyarihan. Nakikiramay kame sa mga naulila na pamilya, ng ating mabubuting bayani.
