Hatanede heycan heycanaydı herkez çok heycanlıydı ben kafayı sıyırtmış gibiydim daha doğrusu ben Izo babam ve Shou
1 saat sonra 1 saat geçmişti doktor çıkınca herkez aç kurtlar gibi doktorun üstüne gidince herkezi aydınlığı kullanarak dondurdum yani kıpırdıyamaıyorlardı doktorun yanına sakince gdiip annemin ve kardeşimin durumunu sordum üzgüm sadrce aile üyelerine söyleyebilirim dedi sinirle ben onun kızyım diyince benzemiyorsunuz dedi herkezi çözüp ağlarak dışarı çıktım son duyduğum bağrışlardı yaklaşık 5 dk sonra Izo ve Shou geldi annemin ve bebeğin durumun iyi oldunu onları görebilecemizi söyledi gidin görün ben gelmiyorum dedim sen görmeden önce kimse girmecek o odaya die bağırdı Izo bende sinrile BEN AİLEDEN BİLE DEĞİLİM NİE BENİ ALSINLAR MI Kİ SALAK MI ONLAR dedim ve yurda geri döndüm herkez bebeğin neye benzediğini soruyordu sinirle olanları anlatıp odama çıktım belki milyonlarca kere aradılar ama açmadım en son dyanamayıp mesajlarıma baktım
Babam= o hastaneye dava açtık gel hadi önce sen gör
Izo=sen görmeden önce kiöse girmeceğine yemin etti annem bile reddeiyor
Shou=herkez ağlıyor gel lütfen
Yumi=bu yaptığın bencilik
Kazuko= hala seni bekliyoruz ve ilk sen göreceksin herkez yeminli o doktor işinden atıldı olayları öğrenince kimse istemiyor bbeği senden önce görmek ve bebek aç...
Kazukonjn son mesajıyla koşa koşa hastaneye gittim vardımda doktor bağrıyordu eğer bebk birşey yemezse ölür ide annem babam terdüteydi odaya girdim ama kaponum yüzümü tamamen kapatıyodu kapşonu çıkartık getirin bakalım Chokichi yi dedim o Doktor onaylayıp gelirdi kucama aldım cennet kokuyodu yavaşça anneme uzatım sonra güllerek Izo ya dönüp ben kazandım dedim Izo sahte bi sinirle ama haksızlık dedi annem bebeği emzirdi ( nasıl yaptını sormayın bende bilmiyorum çünkü)
Sonra güzlerini yavaşça açtı tahminimden farkıydı biraz sol gözünün üstü maviyken altı griydi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Miniğimizin dış görünüşü böyle)
Annem öğretmenliğe geri dönmüştü bizede bebek bakıcılığı annemin dersi okdığunda dersi olmayan nakıyodu bebeğe kendimizi ölçektik bütün öğretmenlerin dersi vardı sağya çıkıp babamı bulduk kucağında Chokichi onu uyutmaya çalışıyordu Chokichi yi kucama aldım babam gitti sıra bana gelmişti ama herkez bebeğe bakacak durumda değildi tam Chokichiyle gidiyodum ki Oçaka teyzem beni durdurdu ve ona verdim Chokichi yi sıram bittiktwn yani yaptıktan sonra Chokichi yi aldım ve teşekkür ettim yarım saat sonra Chokichi yi birine vermem lazımdı ama kimse uygun değildi sonra teyzem geldi (Eijirou) ama fazla soğuk davranıyordu ve de bebeği ben alayım dedi o asla bebek demezdi minik Chiya derdi hayır şu an bana ihtiyaçları yok dedim ama seni çağrıyorlar gözlerim beyaza döndü ıhmhm peki dedi ama kaçmasına izin veremezdim çünkü o Togaydı Shou o an yanıma geldi dondur onu dedim ne dedi söylediğimi yap die bağırsım koşarak uzaklaşmaya çalışıyordu toga son dakaika Shou dondurdu herkez gerizekalıymış gibi bana bakıyordu bağzıkarı çözmeye çalışınca yanlarına koşup durdurdum ve Toga ya dönüp ya şimdi dönüş toga yada zorla dönüştürüm seni dedim neyden bahsediyorsun Chiya dedi gözlerimi beyaza çevirdim geri dönüştü
O sırada gerçek teyzem geldi ve yanında annem annemi gören toga senpai~ dedi tam ağzımı açacakken teyzem lan yaşına başına bak evde kalmışdın bu karının 4 tane çocuğu var hale ona yavşıyon orospu dedi bence çok güzel demişti pro kahramanlar onu götürdü o Sonra tryzem ve bakalım minik Chiya yı dedi ona şakasına sen gerçek misin beni mi kandırıyon gibisinden bi bakış attım ben gerçeğim die ellerini kaldırdı o sıra katsuki amcam ona sarılıp öptü ve onaylandı dedi güllerek Chokichi yi onlara verdim
2 yıl sonra* Chokichi= ama ben sıkıldımm Chiya= ama kuzum çıkamayız Chokichi=niye ya Yanaklarını şişirince çok tatlı oluyordu ama çıkarsak annemlerin doğum günü hazırlıklarını gçrürdü Chokichi=abla Chiya=efendim kuzum Chokichi=bana bi hikaye anlatsana Chiya=tamam Biraz düşündükten sonra annemin hikayesini anlatmanın iyi bir fikir olacanı düşündüm ve anlatmaya başladım
Chiya=bir zmnlar küçük bi çocuk var mış Chokichi=benim gibi mi Chiya=evet! Ama o çucuğun özgünlüğü yokmuş Chokichi=nie? Chiya=bunu kimse bilemez kuzum o çocuğun en yakın arkadaşı onun özgünlüğü olmadığını öğrwnince onu dışlamış ona kötü davranmışlar dövmüşler üzmüşler hakaret etmişler Chokichi=ama onun suçu yoook Chiya=evet yokmuş.....ama insanlar böyleymiş o çocuğun bida lapabı varmış anlamı işe yaramazmış Chokichi=yazık ama Chiya=ona herkez deku dermiş bunu hiç sevmeizmiş ama katlanıtmış o küçük çocuk bide bi hayali varmış! Chokichi=neymiş Chiya=kahraman olmak! Chokichi=başarmımış mı :( Chiya=ama daha oraya var Chokichi=demek ki başarmamış Chiya= Chokichi Todoroki! Chokichi=tamam sustum
Chiya= çok özmüşler o çocuğu hep ağlamış hep yıklımış ama asla pes etmemiş herzaman güllermiş
Chokichinin gözlerinin içi parıldadı
Chiya=ve ne kadar zorlansada en sonunda onunda özgünüğü olmuş ve oda birgün pro kahaman olmuş hemde adı dekuymuş
Chokichi= ben bütün proları biliyom ama annemden başla adı deku olan yok Chiya=çünkü bu annemin hikayesi Chokichi=annem bunları mı yaşamış...? Kafamla onayladım ağlaya başladı Chiya=ama herşey geçeli uzun yıllar oldu artık ona kimse kötü davranmıyor ağlama Chokichi=peki.... Chiya= bundan ne ders çıkardık Chokichi=her özgünlük kendine özgüdür olmqyanlar bile Chiya=sen nasıl bu kadar zeki olabiliyorsun? Chokichi kıkırdadı* Chokichi nin elini tutup gel bakalım dedim sonra üstünü değiştirdim plus ultra yazan bi sarı t-short giydirdim bide kısa tayt sonra biraz anime izledik mesaj geldi dışarı çıkmamız için üatüme hemen deku yazan t-shortu geçirip çıktık ve herkez süpriz die bağırsı Chokichi çok heycanlandı ordan oraya koşturup herkeze sarıldı en son annemin üstüne atlayıp özür diledi annem anlamayıp sordu ablam küçüklüğünü anlatı bana bende ders ççıkardım özür dillerim o kişiler adına annem sıkıca sarıldı ve o günler geçti
Izodan*
Sıra aile fotosu çekilmeye gelmişti Chiya nın çatırmadan kaçtını fark ettim yanına koşup kabullen artık dedim sustu usun bi sesizlik oldu kabulenemiyordu fazlalık oldunu küçükten beri kendine o kadar inandırmıştıki annem Chiyayı bi kenara çekti uzun bi konuşma yaptılar sonra sarılarak geri döndüler Chiya bize zorluk çıkartmadan fotoraf çekildik annem ne söylediyse onu etkiledi ve o gece birdha kaçmadı akşamliğin Chiya nın olmadığını anladım çatıya çıkıp baktım yine ordaydı birleyler kararlıyordu oturup birşryler karalamak sesizce konuşma bu huyu aynı annemdi tek sıkıntı biri aydınlıkta yapardı biri karanlıkta yanına gidip eee olayımız ne dedim
Sesizdi wve elindeki kağıdı verdi annesini ve bbasını öldürürwn kahraman katiline ait bi defterdi inceledim bi sonraki hedefleri Izuku Todorokiymiş..... Chiya bana dönüp yarın saldıracaklar ya bu akşam öldüreciğim yada asla nerde oldunu biliyorum gelmeyin zarar görmenizi istemiyorum ama b3n ölürsem anneme bunları göster kaçın birşey yapın ama lütfen gelmeyin bu benim ve onun arasında dedi ve gitti....
