Kaye's POV
Sa tuwing matutulog ako lagi kong makikita ang dugoang mga tao saking paligid, nagsisigawan na tulong nag iiyakan na para bang gustong gusto nilang mabuhay, mga salita na di mo maiintindihan ngunit alam mo ang ibig sabihin, mga tao na nalulunod sa kanilang sariling mga dugo.
Diko maiintindihan ang mga panaganip ko na sa tuwing pag gising ko nanginginig at naiiyak nalang alo bigla ng di ko alam. At ang pinaka nakakatakot sa lahat ay yung sa oanagnip lo na may demonyong nakatira sa katawan ko
"RIIIIIIING......" tunog ng aking alarm sa umaga at biglang bumangon at tumingin sa oras na past 7 am late na sa 1st day sa paaralan
"Amputek bat walang nag gising sakin" nagmamadali na sambit ko saking sarili
Tumakbo ako papunta cr nag shower, toothbrush, bihis, at di na kumain
"Ma alis na ako byeby!" Nqgmamadali na sambit kay mama
"Almusal ka muna Kaye"
"Ma late na ako next time nalang"
"Ingat ka"
"Opo!!"
Sunakay ako aa sasakyan ko at pinaandar at nag biyahe na akk papuntang paaralan ngunit di ako mapakali dahil sino ba namang studyante na 1st day na 1st day late na masyado
Habang ako nag babiyahe may nakita akong isang studyante na babae na kapareho ng uniporme ko kaya hinuntuan ko
"Excuse me!" Sabi ko sa ka niya na pasigaw
"Po?"
"Pareho lang tayo ng paaralan late ka na din diba?"
"Oo bakit po?" Mahinhin na sagot niya sakin
"Sakay ka na bilis! Sabay na tayo hatud ba kita para may kasama ako" sambit ko sa kaniya
"Ha? Okay lang ba?" Mahinhin na sagot niya sakin
"Oo okay lang kaya sakay na tara!"
Nagmamadali siyang sunakay at nga makasakay siya ay bumiyahe na ako ile papuntang paaralan
"Salamat ha" mahinhin nasambit niya sakin na parang nahihiya
"Walang problema yon late naman din tayo pareho diba?"
"Sorry naabala pa kita" mahinhinang sagot niya na parang nakakapag istorbo siya ng tao
"Okay nga lang di naman to big deal wag ka na mag sosoryy" nakangiti ma sambit ko sa kaniya
"Shaniah nga pala Shaniah Revamonte" mahinhin na sambit niya sakin at yumuko siya na parang namumula na nakalagay yung dalawang kamay niya sa mga binti niya
"Kaye Martinez, nice to meet you Shaniah" at nakangiting sambit ko sa ka niya at nag aya ng shake hands
Tinitigan niya yung kamay ko at hinay hinay na hinawakan at nakayuko padin yung ulo niya at nag shake hand na kami
"Anong section ka pala by the way Shaniah?"
"A-2"
"Oh! Really?? Pareho papa tayo eh" masayang sambit ko sa kaniya
"A-2 ka din?" Mahinhin na nahihiyang tanong niya
"Oo hehez lookimg forward for our friendship Shaniah" nakangiting sambit ko sa kaniya at tumingin sa kaniyang mata habang sinasabi yun
"Ah..friendship? Oo ako din" mahinhin na nahihiya sa mga sagot niya sakin at namumula
At sa haba ng aming pinag uusapan nakarating na kami sa aming paaralan
Binaba konsiya sa front gate dahil malayo ang car park sa main building kay pina una ko na siya
![](https://img.wattpad.com/cover/225997221-288-k980766.jpg)
YOU ARE READING
Regrets
AçãoPayag ka bang kakainin ka ng sarili mong pagsisi habang buhay? makukulong sa loob nga maitim na memorya na bumabalik balik sa utak mo na parang bala na itatama sa puso mo.