The 2nd Outbreak

Chapter 2

Umiiyak habang tumatakbo si Max sa kawalan hanggang marating niya ang isang sirang gusali, napansin niyang walang mga zombies at mga savage people doon, wala ring ingay kaya naisipan niyang pumasok. Napansin niya ang pangalan ng impastraktura na may nakalagay na McConnell Science Institute.

"This is a safe place naman siguro." takot niyang sabi sa isip habang lumuluha. Umakyat siya sa pangalawang palapag at doon ay may narinig siyang mga taong naguusap, napaatras siya at napatakip ng bibig sa takot. Nais niyang tumakbo ngunit naisip niyang wala na siyang iba pang mapupuntahan kaya ipinagpatuloy niya ang pag akyat. Napatigil siya sa bungad ng pinto ng may narinig siyang boses ng taong nagmamakaawa.

"Sir, please, please I can fix this mess, just give me another chance!"

"You'll clean up the mess?! Alam naming binalak mo ito! kailangan mong magbayad. Hindi lamang sa paglalagay ng sangkatauhan sa kapahamakan, pati na rin sa pagdungis ng pangalan ng ospital!"

Hindi na niya narinig ang iba pang sinabi ng bigla siyang nakarinig ng putok ng baril. Mas lalo siyang natakot at umiyak at nagmadaling bumaba ng hindi niya namamalayan ang kanyang dinaraanan dahilan upang siyay madulas sa hagdan. And everthing turned black.

...

Papikit pikit mata siyang dumilat habang inoobserbahan ng isang babaeng naka-lab suit.

"Ija, salamat naman at nagising ka na, ayos na ba ang pakiramdam mo?" pagaalalang tanong ng babae.

"Ahhh! Sino ka? Bat anong ginagawa ko rito? Nasaan ako? A-anong, bat?" kabadong tanong ni Max sa babae.

"Shh, huminahon ka lang ija, ligtas ka na dito, wag ka ng matakot." malumanay na tugon ng babae kay Max.

"Pero paano ang mga magulang ko, sina mama at papa? nasaan sila? ligtas rin ba sila?!" nag-aalalang anong ni Max.

"Ah, Uhm..." ~ Doctor

Hindi niya pinatapos ang doctor sa pagsasalita n bigla siyang tumayo at tumakbo palabas ng Labolatoryo at agad naman siyang hinabol ng babae pero hindi siya nito naabutan.

"Wait! Ija, saglit lng hindi pa gaanong mabuti ang kundisyon mo!" sigaw ng doctor.

Nagpatigil siya ng nakita niyang wala na siya sa lugar na kung saan naalala niyang nahulog siya, sa pagkakaalam niyay nasa luma siyang building at ngayon ay nasa isang maganda at malinis na pasilidad na siya, hanggang sa may bigla siyang nahuli ng mga doctor at tinurukan siya ng pampatulog, and everything went black.

...

Pag-gising niyang muli ay nasa isang kulob na siyang kwarto, wala na rin ang babaeng naka lab-suit. Nagsisisigaw siya doon at nanghihingi ng tulong ng matanaw niya ang mga doctor sa isang malaking glass transparent window, kabilang na roon ang babae, wala siyang ginawa kundi ang sumigaw kaya napilitan ang babaeng pumasok.

<pagbukas ng pinto>

"Uhmm, Ija, wag kang matakot sa amin, hindi naman kami masasamang tao, ako nga pala si Doctor McConnell, asawa ko ang may ari ng lab na ito, maari bang malaman ang pangalan mo ija?" pagpapaliwanag at pagtatanong niya.

"Max~" tipid na sagot niya.

"Max?" - Dr. Connell.

"Max Vermillion po ang pangalan ko" paguulit niya at bumuntong hininga naman ang doctora.

"Maari na po ba akong makalabas at makita ang mga magulang ko?" tanong ni Max.

Napatitig naman ang doctora sa iba pang mga doctor sa labas, at tumango naman ang mga ito.

"Max, theres no safe place outside, all people are infected" paliwanag ng doctor.

"Infected? Ano pong ibig niyong sabihin? Ano pong nangyayari sa mga tao?" tanong muli ni Max.

"A certain virus induce such aggressiveness, zombie-like-behavior, infects the central nervous system of a living human body, that happens earlier, a combined rabies with the ability of a flu virus to be spread by biting and wound that is infected by infected blood" malalim na pagpapaliwanag ng doctor.

Natulala na lamang si Max sa sinabi ng doctor sa kaniya, hindi siya makapaniwala sa nalaman niya kaya wala na siyang nagawa kundi ang lumuha at humikbi.

"Shhhh, ija, wag ka ng umiyak, we all know that this was a really big serious problem and we can't afford our love ones to die, although their body isn't totally dead they are just infected, but still we are working for an antidote, we're still looking for a /cure/" dagdag pa ng doctor.

"So here's the deal my child"- doctor.

"What's the deal?"- Max.

"We get some blood samples in you and we found out earlier that your antibodies and metabolism is high you have the capability Max, you are able to survive the virus, but we still have to run a research about your blood samples, maybe we can save the humanity" pagpapaliwanag ng doctor kay Max.

"Ano naman pong kinalaman ko rito, bat kailangang ako pa?" tanong ni Max.

"Let's just get straight to the point Max, if you want to see your mother and father again you have to do this, this will hurt but not that much" - doctor

"Ano to? you're screwing me up! ayoko!"- Max

"Ayaw mo kahit hindi mo pa alam ang gagawin mo?" - doctor

"Ano po bang gagawin ko?" tanong ni Max

"Like I said, it won't hurt much! But if you do this, you can't only save your parents but also the world and the humanity too. So I'll ask this question once and for all, are you willing to undergo the lab exam? please don't disappoint me." saad ng doctor habang ini-abot ang kanyang kamay ngunit hindi siya hinarap at kinausap ni Max.

"Ok, I know its hard to decide. Please Max. I don't do begging for others. Wag mo na patagalin. I'll visit later. sabihin mo lang sa akin as soon as possible pag buo na ang desisyon mo, were running out of time." at umalis na si Doctor McConnell.

...

<tunog ng pintuan>

Habang nasa loob ng kwarto, napagisip-isip ni Max ang mga sinabi ng doctor at ang dapat niyang gawin.

Nagtatalo ang kanyang kalooban, kung gagawin niya ba at handa siyang magsakripisyo niya o hindi ba.

/Max! Are you willing? You can save the world! at makikita mo ang mga magulang mo, Go Max! buhay ng sangkatauhan ang nakasalalay sa kamay mo!/- pagiisip niya

/No Max! Wag! Hindi mo alam ang maaring mangyari sayo. Wag kang maniniwala sa sinasabi niya/- pagdadalawang isip nito

Maya maya pay bumukas ulit ang pinto at nabalik si Max sa reyalidad ng pumasok muli si doctor McConnell at may mga kasama na siyang iba pang doctor.

"So Max?"

"Madam, I will do it. If it's the only way I will see my family again!" pagdedesisyon ni Max.

<Laboratory>

Isang malakas na sinag ng ilaw na lamang ang kanyang nasilayan sa mga huling sandaling iyon at tanging sakit ng pagtusok ng syringe at kung ano ano pang aparatus ang nararamdaman niya sa kanayang katawan. Suddenly, everything turned black, and she felt nothing, only the cold hope to see her family again.

...