Prologue

187 85 3
                                    


Ganon ba talaga yun kaunting kasiyahan lang nabigay sayo kapalit non ay habang buhay na kalungkutan.

Paano kaba sasaya kung puno ng pangungutya ang nasa paligid mo.

Paano ba tayo sasaya kung ang kalungkutan ang laging nandyan.

Kasalukuyan kong kinakalimutan ang nakaraan ko ngunit paano kung lahat ng nasa paligid ko ang nagpapaalala sakin.

Nasa murang edad pa ako nung maranasan kong mawalan ng minamahal sa buhay.

Dito sa mundong aking kinagisnan ay maraming hindi mapagkakatiwalaan kaya sarili mo lang ang mapagkakatiwalaan mo.

"Sorry for everything shyri--" She apologizing at me but i run away going to somewhere else, far from this fake people

By the way..
"Hi my name is Maria Shyria Nicolas" baka mali ang pagkakabasa nyo sa name ko shayriya ang pagkakabigkas malay ko ba sa mommy ko bakit puro ria ang huli HAHAHAHAHAHAHAHA


Only child ako kaya wala akong makausap dito sa bahay at sa school naman ay binubully ako.


May mga kaibigan din naman ako kaso bilang nalang yung totoo.

Iniwan din ako ng mga taong pinagkakatiwalaan ko.




Please don't forget to vote, comment, follow!! Thaanks a lot

Why Am I So SadTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon