Bülbül gibi düştüm figana
Gülü derdimde duramadım divana
Kalakaldım ikisinin arada
Dönemedim gurbet elden baba ocağa
Kimse bilmez şu halimden
Düştüm gurbete yarin derdiynen
Yüzüme gülmedi hayat haliylen
Sazıma sarıldım durdum
Gariptir abdalın hali
Gezer dururum bütün şehri
Göremedim doya doya anam yüzünü
Ne edem nasıl yiyem ben bu sözümü
Abdul Kadir Akacak
