23. Superheroes...

980 38 24
                                    

-If you been fighting for a longer life.
You have been struggeling to make things right.
That's how a superhero learns to fly...

Alexice haar Point Of View

Als ik op school aankom, kijkt iedereen me aan. Wat is er gebeurd?

Ik kijk naar beneden en loop snel door. Ik voel de ogen op me branden.

Ashley vaart haar pas en komt achter me aan.

"Wat is er?" vraagt ze.

"Ik weet het niet, ze kijken."

"Wie?" vraagt ze om zich heen kijkend.

"Iedereen..."

Ashley onderneemt gelijk actie. Ze roept: "Hee, lijkt ze op de Eiffeltoren? Nee. Dus stop met je fotos want ze weet zelf ook wel dat ze mooi is."

Ik grinnik om haar woorden. Dan zegt Ashley: "Ga maar"

Ik loop snel verder. Mijn ogen zijn op de grond gericht. Dan bots ik tegen iemand op, ik mompel een soort sorry en als ik wil weglopen. Houd diegene me vast.

"Ik...ik...kom, nee wil, je helpen." De stem herken ik goed, het is Matthew.

"Met wat?" zeg ik, net wat te bot. Hij kijkt meteen wat droevig uit zijn ogen, wat me schuldig doet voelen.

"Naar je vader migreren."

"Hoe...weet je.." Dan weet ik het; Ashley.

"Het spijt me" zegt hij. "Voor alles, het vastbinden tot het liegen."

Ik weet niet of ik hem moet vergeven of niet. Dus ik loop weg.

De tranen springen in mijn ogen maar ik blijf doorlopen. Ik hoor hem roepen. Maar ik negeer hem.

Ik hoor voetstappen achter me maar ik loop stug door.

Hij pakt mijn schouder beet en draait mij om.

"Alsjeblieft, laat me je helpen, ik weet dat het fout was maar het leven gaat om vergeven toch?" Het komt er smekend uit, net alsof het hem boeit.

Ik zeg:" Je hebt gelijk, het was fout maar soms moet je het vergeven. Maar ik zal het nooit vergeten."

Hij lijkt opgelucht.

Ik forceer een glimlach.

Hij zegt:" Gaan we straks naar jou huis om alles te bespreken voor de verhuizing?"

Ik glimlach, deze keer wel echt: "Ik verheug me erop."

~

De hele tijd had ik me erop verheugt. Ik kon me niet concentreren en alles ging langs me heen.

Nadat ik mijn boeken uit mijn kluisje had gehaald. Voelde ik handen op mijn ogen.

"Klop klop"

"Wie is daar?"

"Ik..."

"Ik wie."

"Ik ga je kietelen!!"

"Dat is een lange naam."

Het word beantwoord met een kietelaanval. Ik gier het uit van het lachen. Na een tijdje stopt hij. Ik geef hem een duw.

"Auw!" Zegt hij nep beledigend.

We wouden net naar buiten lopen. Totdat iemand zei:

"Hee tortelduifjes.. Waar gaan we naartoe?"

----------------------------------

Heyyyy

Hoe gaat het met jullie?

Fijne vakantie?

Ik ben onderweg naar Amersfoort😕

Nog...

MERRY CHRISTMAS🎅🎄💁🙊

*doet een gestoord dansje*

Ik had jullie gemist tho

SOTD= Superheroes- The Script💕

IK HOU VAN JULLIE

BYEEEE

YOUR
SILLY
WRITER
🙊😽💕💁

Don't Hurt MeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu